Ik herinnerde me opeens dat ik nog zo’n lekker geurtje had geroken, ergens anders. Dus ik rende naar beneden, naar de keuken. Daar kan ik opkomen door op het eetkamerbankje te springen en dan via haar stoel zo de keuken op. In een keer is de keuken te hoog voor mij. Toen ik me lang maakte kon ik precies bij een vogeltje met een veren staartje. Deze heb ik heel voorzichtig naar boven gebracht. Op de eerste verdieping echter werd ik lastiggevallen door hem. Hij wilde met de eer gaan strijken terwijl ik zo lief haar kwam helpen met vogeltjes in haar boekenkast ophangen. Humbug.

Twee dagen later heb ik het nog eens geprobeerd. Het vogeltje was ondertussen beneden weer tussen de andere 300 vogeltjes terechtgekomen. Iets hoger dan de vorige keer, maar ik kon er precies bij met mijn pootje. Deze heb ik nu maar direct bij haar ingeleverd, helemaal boven op zolder. We hebben het daarna samen tussen de 70 vogeltjes aldaar geklipt. Ik mag er niet meer bij, zelfs niet meer op haar arm, maar zo heb ik toch mijn bijdrage geleverd aan alle glitter en glans. Je bent vrouw of je bent het niet.

Deel van de nieuwe collectie