Vrijdagmiddag was ze heel erg op tijd thuis. Ze had geen zin meer, een paar uur vrij genomen en dus kregen we al heel vroeg een keer brokken. Daarna ging ze nog een keer weg en bij terugkomst kregen we weer brokken. Een soort feestdag. Daarna was ze weer weg. Ze zei iets over te laat thuis zijn voor ons eten. Daar hebben we maar even een stokje voor gestoken. Hoe? Ze had een afspraak met iemand verzet. Die mevrouw dacht dat deze afspraak naar volgende week vrijdag was verhuisd, niet naar deze vrijdag. Het was hoe dan ook een wonder dat ze elkaar troffen op de wel afgesproken plaats. Door al deze verwarring hebben ze wel iets gedaan samen, maar niet voor de volledige anderhalf uur, maar voor maar drie kwartier. Het was wel helemaal in Amsterdam, maar daardoor was zij wel keurig om zeven uur thuis. Slechts 10 minuten te laat om ons eten te maken. Wij zijn gewoon het allerbelangrijkste in dit universum (en we kunnen schilderijen scheef hangen).

Zij heeft daarna een bordje tomatensalade voor zichzelf gemaakt en een glaasje wijn ingeschonken. Na het bekijken van de Dagelijkse Kost-opnames, zijn we gewoon een lange nacht samen in bed gaan slapen.

Op zaterdag was ze ’s ochtends weer weg, ze rook daarna lekker naar vers gemaaid gras. Ze had met de juf zeven holes gelopen op de Hilversumse, vertelde ze. Ging best aardig, met voldoende zelfcorrigerend vermogen en input voor de volgende les (korte spel en bunkerspel). Afslaan, met houten door de baan, af en toe een ijzer en putten gaan eigenlijk heel goed. Nu de rest nog en geen strepen meer lopen.

Daarna heeft ze wortelsla voor zichzelf gemaakt (bah….groenten) en boodschappen gedaan. Na het snacken ’s avonds ging het mis. Gelukkig is de wc dicht bij het bed. Terwijl wij rustig tegen haar kopkussen in elkaar gedraaid lagen te snurken is zij er af en toe uit geweest. Heel af en toe zijn we even gaan kijken of het wel goed kwam met haar. Gelukkig was ze in de tweede helft van de nacht rustiger en konden wij gewoon slapen.

Op zondag heeft ze de gewone dingen gedaan. Misschien in een wat langzamer tempo dan anders. Werken, wassen in en uit machines gehaald of op het rek opgehangen en ook nog een paar uurtjes slapen. Wij hebben ondertussen lekker getukt op het bureau:

Totdat ik, Charlie, het wel genoeg vond om drie uur. Luid miauwend heb ik mijn beklag gedaan over brokken. Zij is na wat soezen en mij verwensend uiteindelijk opgestaan en heeft zelfs nog een rondje buiten gelopen.

Met Evensong op de koptelefoon. Daarna heeft ze uren op de bank gehangen, voor de televisie. Doet ze weinig, maar nu blijkbaar wel. Nadat wij eten hebben gekregen zijn we op zolder gaan slapen. Al die bewegende beelden en geluid hadden we even niet nodig.

Totdat zij naar boven kwam, natuurlijk. Want toen konden we gezellig weer in bed kruipen, lekker warm tegen haar aan. Net zolang duwen totdat zij op het randje ligt en wij languit midden in bed. Want wij zijn natuurlijk wel dominant.