Voordat ik naar de kapper ga, is het eerst tijd voor de rek- en strekoefening, samen met Leila. Zij kan een betere downward dog doen dan ik, wat jaloersmakend is. Daarna ga ik nog snel een croissantje halen. Na dit tweede ontbijt stap ik in de auto voor golfles in Hilversum. Het gaat best goed met mijn golf, ik onthoud tegenwoordig ongeveer hoe het moet en kan mezelf steeds beter corrigeren. De hoofdklasse is vandaag begonnen met de competitie, het is daarom heel druk op de club, wij weven onze les er rustig doorheen.

Daarna doe ik wat klusjes thuis zoals schoenen poetsen. Ook de concerten voor het komende seizoen teken ik aan qua wensen, zodat de man deze in de komende dagen kan bekijken en kaarten kan gaan bestellen.

Even voor het middaguur loop ik naar de kapper. Deze keer is het wassen, knippen en daarna föhnen. Omdat ik na de lunch naar de Geertekerk ga voor repetitie en concert. Dan mag het wel een beetje netjes zitten. Scheelt mij met een ronde borstel en de föhn moeilijk doen.

Even voor twee uur ben ik bij de Geertekerk, na een korte maar krachtige wandeling. Het koor is nog bezig met inzingen en daarna wat a capella doornemen. Dan wordt de vleugel op de juiste plek gereden en kan Wouter ook aan de slag. Het is niet de mooiste vleugel, het is wel een goed koor en een prettige en ter zake kundige dirigent. Ik sla braaf de muziek om of tik op de tablet de bladzijde door. Aansluitend repeteert Wouter nog het een en ander, waaronder de pianosolo. Dan is het tijd voor een praatje en pauze voor ons.

Een half uur later gaat het koor op en na een kort openingswoord van de voorzitter, ook de dirigent. Halverwege het eerste deel gaat het koor af, wordt de vleugel op de plek gereden en kunnen wij op. Wouter speelt een fenomenale Claire de Lune van Debussy, tot het eind geconcentreerd. Ik geniet op de allereerste rang. Na verdiend applaus voegt het koor zich bij ons en voeren we de Cantique de Jean Racine van Fauré uit. Een overbekend stuk wat lekker wegzingt. Na de pauze is opnieuw eerst het koor aan de beurt. Wij voegen ons weer bij hen voor Schicksallied van Brahms. Prachtige muziek die ik niet heel vaak eerder heb gehoord en voor het eerst van zo dichtbij meemaak. Na een welverdiende staande ovatie en een toegift plus kort napraten ga ik weer naar huis, voor de houtkachel nagenieten.

De zondag begint ook weer met een kopje koffie. Ik ben vroeg wakker geworden, zonder wekker. Een paar avonden heel erg op tijd gaan slapen (voor negen uur) helpt. Deze zondag heb ik het nodige aan werk weg te tikken. Het wordt uiteindelijk bijna een gewone werkdag, daarna is mijn hoofd wel weer bij en kan ik de plannen voor de toekomst beter plaatsen, voorbereiden en communiceren. Grip hebben door bij te zijn.

Even na twee uur wandel ik vervolgens naar Tivoli. De man gaat met de fiets, ik wil graag even mijn hoofd leeglopen. Daarom deze wat ongezellige manier van elkaar weer tegenkomen in de concertzaal. We zitten in wat ik ken als de koorbanken, tegenwoordig gewoon rij 1 tot en met 4 van vak D of F. We gaan heerlijk genieten van de dirigent in het gezicht kijken en ondertussen meekrijgen wat er in het orkest gebeurt. Het zijn bijzondere stukken die vandaag worden uitgevoerd en het is bijzonder om erbij te zijn. De dirigent is overdreven expressief, dat heeft dit orkest niet persé nodig. Ik geniet zowel voor als na de pauze veel en oorverdovend ook. De gehoorbescherming bij menig orkestlid is geen overdreven luxe. Na deze keer welverdiend applaus te hebben gegeven loop ik met gezwinde spoed weer naar huis, deze keer om zelf de houtkachel aan te gaan steken. Met een alcoholvrije cocktail luid ik het weekend uit, met heerlijk veel muziek.