In deze periode van beperkte sociale contacten en beperkt toerisme, is het op een zaterdagochtend ergens in mei in centrum Utrecht stil. In de St. Catharinakathedraal wordt op deze zaterdag juist muziek gemaakt. Ook omdat het buiten stil is.

Na een doorlooprepetitie is het tijd om wat tongwerken van het orgel te stemmen. Vervolgens wordt de camera opgesteld en de geluidsapparatuur aangezet. Tijd voor take 1. In opperste concentratie wordt deze opgenomen. Met een ruime stil voor en na de opname. Dan wordt de camera verplaatst, tijd voor take 2. Ook nu is de concentratie groot en de opname intens. Take 3 is visueel gericht op het pedaal. Voor mij een iets minder intensieve take, hoef ik niet na te denken of ik geen gek gezicht trek bij soms toch goed te plaatsen handelingen. Kan ik me concentreren op een geluidstechnische perfecte take. Helaas, een van de tongwerken is toch een beetje ontstemd op een cruciale noot. Dus nog even extra stemmen. Take vier is recht in het gezicht. Ik stop maar met nadenken en doe gewoon alsof het concert is. Ik ben wie ik ben, het gaat om de organist en de muziek. Een paar uur opname verder en vele uren montage door de organist zelf verder is het resultaat van deze intensieve samenwerking te zien op youtube. Ik verlaat de kathedraal dansend op de klanken en loop het licht en de warmte van de zomerdag in. De stad is wakker en bruist voorzichtig, de muziek galmt na in mijn hoofd.