Bij nieuwe muziek heb ik een aantal keren nodig om deze echt op waarde te schatten. Zo was ik vorige week zondag om half twee aanwezig bij een repetitie van Trajecti Voces in Diepenveen. Dit omdat ze drie nieuwe motetten van Wouter van Belle gaan uitvoeren voor hun 30-jarige bestaan. Met de muziek op de iPad erbij kon ik vast wennen aan deze nieuwe mooie muziek. Terwijl het koor verder repeteert aan andere stukken ga ik een rondje lopen op het aangrenzende landgoed, maar even negeren dat ik niet over alle paden mag lopen. De zon schijnt prachtig door de grote beukenlanen.

Aansluitend geniet ik in de koude kerk van de abdij van Sion van het concert ‘Stilte’. Dat dus afgesloten wordt met de drie motetten. Motetten op teksten over Utrecht. Dit is de eerste keer dat ik de muziek compleet hoor en ik heb een mening. Een mening over de muziek en een mening over de uitvoering. Ik moet wennen aan de klemtonen in de composities, ik denk dat het koor tot een nog betere uitvoering kan komen dan deze. In het napraten hebben we het er kort over wat er eventueel anders kan met de dirigent, met de componist heb ik het heel heel kort over de werken en wat hij eventueel meeneemt naar een volgend werk. Helaas is de tijd te kort om dat echt even uit te diepen, ik ben wel benieuwd.

Op maandag waren manlief en ik naar een concert van het Nationale Kamerkoor onder leiding van Peter Dijkstra, met daarin een hernieuwd werk van Joost Kleppe. Dit was de eerste en voorlopig enige keer dat ik het werk heb gehoord. Groots, mooi, in het Portugees. Terwijl ik aan het genieten ben analyseer ik ook waarom, waardoor ik niet alles hoor. Daarvoor wil ik het graag nog eens horen.

Op zaterdag gaan manlief en ik (opnieuw) naar het concert van Trajecti Voces, deze keer in Utrecht. Voor mij dus de tweede keer binnen een week dat ik dit repertoire hoor. Het is herkenbaar, hetzelfde en toch ook weer anders. Ze hebben bijvoorbeeld deze week nog hard gewerkt aan de nieuwe motetten, waardoor zeker de eerste twee veel beter uit de verf komen. Ik geniet er weer van. Deze keer blijven we niet voor de nazit maar gaan manlief en ik met gezwinde spoed naar huis. Ik had een fysiek minder goede dag en ga snel mijn bed in.