De maandag begint met naar Amsterdam rijden. Dat is niet gebruikelijk, maar we hebben budget 2024 bespreking met de baas. Daar ben ik graag persoonlijk bij, net zoals iedereen. De discussie is daarmee beter, een schermpje ertussen doet toch af aan nuances. Ik ben dankzij mijn team goed voorbereid en ondanks dat mijn voorganger er ook bij is weet ik zelf de nodige vragen goed te beantwoorden. Ik doe zaken anders dan hij, gelukkig geeft hij mij die ruimte ook. Tijdens de lunch rij ik naar ’s-Hertogenbosch, want daar heb ik mijn eerste eigen managementteam vergadering. We zijn volledig, na alle vakanties en voordat de laatste nog op vakantie gaat. Ik maak daar gebruik van door een aantal dossiers flink uit te diepen.

Op dinsdag werk ik de aangepaste ochtendroutine af en ben ik om half acht op kantoor. Daarmee vermijd ik files, hoop ik. Vervolgens appt de baas dat hij graag op een andere locatie afspreekt dan eerder bedacht, dat betekent dat ik niet op en neer hoef te lopen maar hij dat doet. Prima, ik pas mijn schema voor vandaag aan en zorg dat ik tijdens een luistervergadering ga lopen. De baas en ik praten uitgebreid bij, ik laat mij vooral voorzien van historisch perspectief en zijn kijk op zaken. We zijn het grotendeels eens, alleen krijgen we nog niet voor elkaar wat we willen. Ik ga nadenken hoe dit ook kan, want er zitten belangrijke zaken bij. Ondertussen is me ook duidelijk dat in dit bedrijf er makkelijk grote apen op je schouder terecht kunnen komen, daar mag ik enige alertheid voor houden.

De woensdag is ook alweer anders dan anders. Ik heb een afspraak om acht uur, dat is voor deze omgeving onnoemelijk vroeg. Om er zeker van te zijn dat ik op tijd ben, rij ik eerst naar het werk en ga dan snel een rondje wandelen door zonovergoten lanen. Ik ben op tijd op kantoor, mijn wederpartij niet. Dat is ook een beetje gebruikelijk, althans, voor dezen en genen. Ze zullen snel genoeg gaan leren dat ik altijd op tijd ben, zowel in vergaderingen als in het nakomen van mijn acties. Ik hoop dat de meesten mijn voorbeeld gaan volgen, diegene die dat niet doen krijgen last van me. Ook is er een luistervergadering waarbij ik een grotere ronde kan wandelen en de Dieze kan bewonderen. Het is warm, ik moet mijn wandeltempo wat aanpassen. Tenslotte is er een collega waarmee ik een regulier overleg heb (ja, het bestaat al in mijn vierde week), die voorstelt om te gaan wandelen. Dat doe ik graag, zo kom ik makkelijk aan de elfduizend stappen vandaag. Om de werkdag af te sluiten ga ik met de Beamer een nieuwe wasstraat uitproberen. Het kost wat, maar dan heb je ook wat, het is zo’n volautomatische straat waar ik de auto in de band zet en vervolgens pas weer gas mag geven bij het groene licht, wat slechts een paar minuten later is. ’s Avonds kijk ik de derde aflevering van Ivo Niehe over de gebroeders Jussen. Ik heb maandag en dinsdag de eerste twee afleveringen gekeken. Ondanks de vele herhalingen een aanrader, misschien met iets meer tijd tussen de verschillende delen en niet zoals ik doe vlot achter elkaar.

Op donderdag heb ik een lange dag met kennismakingen in Amsterdam, maar niet voordat de grote baas het vertrek van een collega en het doorschuiven van een andere collega aankondigt. De daadwerkelijke wisseling gaat pas halverwege volgend jaar plaatsvinden maar we zijn een voorspelbaar bedrijf dus zodra het bekend moet worden, wordt het bekend gemaakt.

De vrijdag staat in het teken van dossiers vreten, thuis. Ook praat ik uitgebreid bij met mijn voorganger over een aantal dossiers en wisselen we onze kijk hierop uit. Grotendeels komen die overeen, deels ook niet. Ik hou wijselijk mijn mond over extreme verschillen, uiteindelijk ga ik doen wat ik denk dat goed is. Ook nu is het een warme nazomerdag, mijn werkkamer bereikt een temperatuur van 27 graden. Ik vertrek halverwege de middag naar neef Rogier omdat we een afspraak hebben om weer een stuk archief onder handen te nemen. Dat loopt echter anders, zijn werkafspraak loopt uit waardoor we een nieuwe afspraak gaan maken. Ik ben echter in de stad en heb nog een eetafspraak met vriendin F. Op en neer naar huis lopen is niet aantrekkelijk, ik besluit in de koele bibliotheek aan het Neude te gaan zitten. Bovenin is er grote stilte dankzij studiezalen. Ik pak On Chesil Beach van Ian McEwan uit de kast en ga zitten lezen. 162 bladzijde, ik ga kijken hoever ik kom. Het is een prachtig boek, waarin ik stukken hoor resoneren in Lessons, wat ik thuis aan het lezen ben. Ik red het net om het hele boek uit te lezen in de tijd die ik heb, ik ben slechts enkele minuten later bij de Copper Branch dan afgesproken. Met de vriendin neem ik de stand van zaken van het leven door, ons werk en haar nieuwe relatie. Na het eten verhuizen we naar de Ruby Rose voor een paar cocktails als toetje, ik loop daarna licht aangeschoten terug naar huis door een nog hele warme stad.

De zaterdag staat in het teken van een concertproductie met Toonkunst Utrecht, Jos Vermunt, Titia van Heyst en Wouter van Belle in het kader van Open Monumentendag. Maar eerst ga ik lekker wandelen in een zeer mistige omgeving, croissants kopen en lezen in Lessons. Om half elf ben ik in de Kathedraal voor repetitie. Daarin maak ik wat kleine wijzigingen in de aantekeningen. Helaas ben ik erg afgeleid door vooral de pratende mannen naast het klavier. Ik kan mij er niet goed voor afsluiten want de aanwijzingen van Wouter en Jos moet ik wel opvangen.

Daardoor merk ik niet op dat ik een bepaalde handeling op het goede moment doe maar dat het anders in de aantekeningen staat. Daar kom ik pas achter in het eerste concert, waarbij ik het boek volg en niet instinctief wacht op het wel goede moment. Gelukkig gaat het tweede concert wat mij betreft veel beter en weet ik me op alleen het registreren te concentreren. Naast het genieten van de muziek. Al het gedoe om mij heen negeer ik zoveel mogelijk. Het aanwezige publiek is enthousiast. Het programma was:

Zaterdag 9 september 2023: Open Monumentendag

Sint Catharinakathedraal in Utrecht

Uitvoeringen om 12:00 en 13:00 uur, toegang is gratis

• Te Deum Laudamus – Hendrik Andriessen
• Hör mein Bitten – Felix Mendelssohn-Bartholdy
• Hymn to St. John the Baptist – Wouter van Belle
• Cantique de Jean Racine – Gabriel Fauré
• Enkele delen uit de Messiah – Georg Friedrich Händel

Daarna maak ik nog een wandeling door de stad om even de sfeer van deze Open Monumentendag op te snuiven voordat ik thuis weer in Lessons verloren raak. Aan het eind van de middag ga ik in de koelere woonkamer lekker aan de borrel.

De Singel ligt er als een spiegel bij

Op zondag begin ik met werken. Ik heb vrijdag een dossier onder handen genomen waarvan ik weet dat het nog niet goed genoeg was. In de afgelopen dagen en een stukje nacht heb ik bedacht hoe ik het wil hebben, bij het ruizen van de bladeren van de platanen werk ik mijn gedachten uit. Ook ga ik weer aan de studie, module 2 over het bankwezen. Daarna maak ik een grote ochtendwandeling door de stad, die nu nog lekker rustig is. Een verdwaalde toerist en de grote kerkklokken vergezellen mijn in stevige pas uitgevoerde ronde.

Carla de Beus, Borstbeeld, 2021, messing, 100cm

Dominique Rayou, Paradigme fractale, 2004, marmer, 60cm, de topfoto is Randy Cooper, Diana, 2002, gaas, 70cm

Rond elf uur rijden we naar het Depot in Wageningen, een voor ons nieuwe ontdekking. Rond een uitstekende lunch genieten we van de ruim 600 beelden, vooral torso’s in verschillende vorm en materiaal. Het is veel te veel om in een keer tot ons te laten doordringen, hier gaan we vaker terugkomen. De wandeling door het arboretum naar de villa Hinkeloord is zonovergoten, nadat we daar genoten hebben van de rest van de tentoonstelling rijden we in een koele Beamer terug naar huis. Ik heb nog een opname van de Last night of the Proms staan, daarmee ga ik de rest van de zondag vullen. Maar eerst Evensong luisteren (met Rejoice in the Lamb van Britten in een excellente uitvoering!). Naast zonovergoten is het ook een week met veel muziek.

Natasja Bennink