Wouter heeft afgelopen week na ruim 36 jaar afscheid genomen als vaste begeleider van Toonkunst Utrecht. Daar is uitgebreid bij stil gestaan in de Week van Wouter, te beginnen bij de reguliere maandagavondrepetitie. Daar ben ik in al die tijd slechts een keer aanwezig geweest niet zijnde deze maandag, dus ik kan er niets over zeggen.

Op vrijdagmiddag krijg ik een foto van Wouter waarop de Harmoniïst Dirk Luijmes te zien is, en Jos Vermunt, de dirigent. Er is solistenrepetitie en de klavierspelers maken gebruik van de gelegenheid om ook hun eigen soli nog even ter repeteren. Dit weekend staat namelijk de Petite Messe Solennelle van Rossini op het programma, en een nieuwe werk van Wouter van Belle zelf: The Gift to Sing.

Ik voeg me rond kwart over zeven toe aan het verzamelde gezelschap in de Aloysiuskerk in Utrecht en ga rustig in een hoekje wachten op wat er komen gaat. Vanaf half acht zingt het koor in en aansluitend gaan we beginnen. We nemen het hele stuk door, inclusief alle soli. Er staat een geweldig solistenkwartet op het podium, bestaande uit Jeanette van Schaik, Florieke Beelen, Marcel Reijans en Pieter Hendriks. Onder leiding van Jos werken we stug door, nemen pauze en gaan weer door. Het gaat goed.

Ondertussen genieten mijn achternicht en vriendin in TivoliVredenburg van onze kaartjes voor het avondconcert. Ik kan niet op twee plekken tegelijkertijd zijn.

Foto: Achternicht

Op zaterdag ben ik einde middag weer paraat, met een boterham in de zak. We beginnen om half zes namelijk met de zitrepetitie, even wat stukken begin of einde van delen aanraken en de solisten de kans te geven weer aan de zaal te wennen. Om half zeven zijn we klaar en heb ik een uur te overbruggen tot het begin van het concert.

Dan is het zover, samen met het koor loop ik naar mijn stoel naast de vleugel. Om vervolgens bijna ademloos te genieten van hele mooie muziek die heel goed wordt uitgevoerd. Iedereen is geconcentreerd, doet wat er moet gebeuren en op een manier die er toe doet. De zaal is uitverkocht, ik heb twee kaarten weten door te verkopen een paar weken geleden. Veel te snel is het alweer pauze. Een pauze, waarin ik met een goede afnemer van Fonds Roos uitgebreid bijpraat over een volgend project, in de solistenkamer. Daarna weer snel op met het koor voor deel twee. Ook nu, vooral in de wat voor mij minder arbeidsintensieve delen, geniet ik volop. Gelukkig weet ik elke keer op tijd me weer te realiseren dat ik hier ben om op tijd blaadjes om te slaan en niet om te luisteren. Na een meer dan verdient applaus gaan de solisten behalve Florieke af, en gaan wij The Gift to Sing uitvoeren. Ik zie in de zaal aan het einde een paar betraande ogen. Ook ik zit te knipperen. Na opnieuw een lang en verdiend applaus voor de uitvoerenden en extra aandacht voor Wouter, schuif ik met mijn stoel naar achteren het koor in. Want we zijn nog niet klaar. Na de nodige bezoekers gelegenheid gegeven te hebben om te vertrekken, krijgt Wouter namelijk nog een paar toespraken en een geldbedrag voor een nieuwe compositie-opdracht. Vervolgens zingen we hem nog toe met een toepasselijke tekst op een deeltje uit de Johannes-passion. Zo komt er een eind aan een mooie samenwerking tussen Wouter en Toonkunst Utrecht en ik mocht erbij zijn.

Op zondag sluit ik deze Week van Wouter af door even een blaadje om te gaan slaan bij de sortie in de mis en hem te feliciteren met zijn verjaardag.

Foto: Wouter van Belle