De week begon met een volle dag werken, terwijl mijn broer een open-hart-operatie onderging. Ik had een dag met veel beoordelingsgesprekken, die ik heel anders doe dan mijn voorganger. Kritischer over wat er beter kan en moet, vol lof over wat goed genoeg is. Ondertussen wordt de door mij meegebrachte koektrommel met zelfgebakken gevulde speculaas grotendeels leeggegeten. Bij een volgende gelegenheid moet ik eraan denken om de buit te verdelen over twee dagen, nu hebben de collega’s dinsdag bijna niets om van te proeven. Aan het eind van de middag begin ik wat ongeduldig te worden aangezien ik weet dat mijn broer rond tien uur de OK-tafel op moet zijn geschoven. Om tien over half zes krijg ik een belletje van mijn moeder, de operatie is gelukt maar er waren wel complicaties waardoor de gehele procedure lang heeft geduurd. Hij is naar de IC. Ik stap niet veel later de auto in en in overleg met mijn zus ga ik haar ophalen en rijden we daarna door naar Amsterdam, even bij hem kijken. We zijn erbij als hij bijkomt en van de beademing afgehaald wordt. Mijn zus, zelf medicus, kijkt vol belangstelling naar het beademingsapparaat wat veel geavanceerder is dan zij zelf op de OK gebruikt. De techniek hier helpt de verpleegkundigen door een stukje taak over te nemen, namelijk het afbouwen van de beademing. Verder kunnen we hem goed volgen op de andere monitoren en ik leer snel bij over alle data-punten waar ik naar kijk. Na ruim een uur is hij goed bij, het bezoekuur over en breng ik mijn zus terug thuis. Daarna ga ik thuis een hapje eten en nog even wat zelfgebakken speculaas en een cadeautje wegbrengen naar een vriendin.

Afdruk van het nieuwe zegel

Op dinsdag begin ik de werkdag in Amsterdam met de nodige vergaderingen en wat stukken produceren. Aangezien het Sinterklaas is wil mijn baas het MT graag zo kort mogelijk houden. Dat lukt hem niet helemaal. Desondanks ben ik ruim voor vier uur in het AMC en blijkt het geen bezoekuur te zijn. Tussen drie en vier uur dan. Dus ik ga naar de wachtkamer met mijn telefoons en even wat mail wegwerken, enquêtes invullen en dergelijken. Om vier uur kan ik alsnog doorlopen en praat ik bij met mijn broer. Hij heeft een slechte nacht gehad en klaagt uitgebreid. Aan de waardes kan ik zien dat er ondertussen het nodige ingeregeld is voor hem en de IC-verpleegkundige Wietse, van de avonddienst, doet zijn uiterste best de patiënt comfortabel te krijgen. Al keuvelend vliegt de tijd toch voorbij en rij ik na de vroege files naar huis voor eten. Aansluitend krijg ik Sinterklaaslekkers bij de thee van de man. Ook is de bestelde zegelring gearriveerd. Ondanks dat ik blij ben met het geheel valt de gravure me wat tegen. Deze is minder fijn dan dat ik had gehoopt.

Charie is het niet overal mee eens....

Woensdag werk ik thuis. Ik ga naar de mondhygiëniste en tandarts. De eerste is niet tevreden over twee of drie plekken terwijl ik wel de complimenten krijg voor goed poetsen. De tandarts geeft eerlijk toe dat met mijn gebit die twee of drie plekken inderdaad bijna niet te doen zijn en raadt mij aan vooral mijn best te doen. Ik loop met een duaal gemoed terug naar huis. Na nog een uurtje werken loop ik vervolgens naar Meneer Vink voor een lunch met een oud-collega, die wel aan de overkant werkt. We bespreken zijn gang van zaken en de mogelijkheden om een nieuwe uitdaging te gaan vinden. Het is heel gezellig en Meneer Vink heeft hele goede zelfgemaakte garnalenkroketjes. Een aanrader en dat zo dicht bij huis! Ik hoef helemaal niet naar Antwerpen voor deze versnapering. Terug thuis werk ik nog even voordat ik weer in de auto stap naar het AMC, deze keer vergis ik mij niet en ben precies op tijd voor het bezoekuur. Ook nu is Wietse er weer en ook mijn broer heeft ondertussen alweer wat praatjes en wensen, zoals een gewoon bed in plaats van een IC bed. Nadat mijn zus vanmorgen al een opmerking had gemaakt over de pieken in het ECG maak ik nu ook een opmerking dat ik iets vreemds zie in de data. De dienstdoende cardioloog is het ook al opgevallen en in overleg met de pacemakertechneut gaan ze op zoek naar de oorzaak. Wietse heeft het antwoord in handen, de externe pacemaker is om een of andere manier gaan meedraaien in plaats van alleen monitoren met een ondergrens. Data, het is een vak. De externe pacemaker gaat eraf, probleem opgelost. Ook nu ben ik na een uur wel weer uitgepraat en vertrek ik voor het avondeten thuis.

U

Uw quizmaster, voor feesten en partijen

Donderdag heb ik een reguliere kantoordag in ’s-Hertogenbosch, behalve dat mijn reguliere donderdagkantoordag eigenlijk in Amsterdam is. Maar we hebben vandaag afdelingspubquiz en samen eten. Maar eerst gewoon een hele gezellige dag werken waarbij ik een keer niet heel veel vergaderingen heb en tussen de mensen beoordelingen kan schrijven en memo’s ‘rammen’. Ook leg ik de laatste hand aan de pubquizen die ik gemaakt heb. Om vijf uur verzamelen we ons in het restaurant waar onze catering de borrel heeft klaargezet en mijn eigen feestcommissie een scherm en geluidsinstallatie heeft staan. Ik installeer dus mijn laptop, organiseer als iedereen er is de groepsfoto (bijna iedereen heeft een kersttrui aan) en dan kunnen we los met de eerste pubquiz. Ik heb er een gemaakt met allerlei weetjes rondom deze periode, internationaal georiënteerd. In het Engels, gezien de populatie, met voor jong en oud wat wils. Na de prijsuitreiking krijgen we bitterballen en pakken we nog wat te drinken, terwijl de teamsamenstelling voor de tweede pubquiz op het scherm staat. Als iedereen zich weer georganiseerd heeft, start ik de tweede pubquiz op, eentje bijna volledig op maat gemaakt voor dit publiek. De afdeling heet Data Management en we hebben veel weetjes en feitjes waar ik vragen bij verzonnen heb. Ook dit winnende team wordt in het zonnetje gezet. Precies op tijd, mijn moeder belt met haar belevenissen vandaag in het AMC. Daarna kan ik aanschuiven bij het hoofdgerecht bij de collega’s, de soep als voorgerecht heb ik overgeslagen. Ik ben niet ziek, ik hoef geen soep en als ik de situatie in het AMC als voorbeeld mag nemen voor de status van onze welwillende maar niet altijd adequate medische wereld, dan ga ik voorlopig ook niet ziek genoeg worden om in een ziekenhuis te belanden. Lijkt me niet goed voor mijn hartslag, ik zou me erg opwinden over zaken.

Onze koks hebben wel uitstekend werk geleverd en ik eet met smaak een aardappelgratin (vegan), knolseldersteak met bospaddenstoelensaus (vegan)en rode kool (ook vegan). Topeten. Toe krijgen we stoofpeertjes met chocoladeijs (vegan) en een toef slagroom (niet vegan). Heerlijk. Daarna verzamel ik mijn spullen en vertrek naar huis, ik vermoed dat een deel van het gezelschap nog wel ergens een afzakkertje gaat drinken in de stad.

Nieuwe aanwinsten, moeten nog wel ontdubbeld worden

Ook op vrijdag werk ik thuis. We zijn begonnen met een belangrijke IT-migratie in mijn domein, een deel van het team heeft ’s nachts gewerkt om dat mogelijk te maken. Ik heb slechts 1 vergadering (online), om een GO te geven om de migratie daadwerkelijk te starten na al het voorbereidende werk. Verder klus ik stevig aan onze interne website en verbouw deze volledig. Hierdoor loopt deze meer in de pas met de overige onderdelen en is weer bij qua actualiteit. Nu moet ik nog uitvinden hoe ik er een blogpagina achter kan hangen, maar daarvoor heb ik een functioneel beheerder nodig die deze dag vrij is. Dus dat moet even wachten. Halverwege de middag stap ik de auto in en ga ik naar de Intratuin. De parkeerhulpen maken me al duidelijk dat ik wat geduld moet gaan hebben, het is druk. Op vrijdagmiddag. Ik heb drie nieuwe kerstkransen nodig. Er is er vorig jaar 1 stuk gegaan, en de verzameling ornamenten is ondertussen zo groot, dat ik er twee extra ga kopen. Een voor op de spiegel in de woonkamer en een voor op mijn werkkamer. Maar eerst score ik nog wat nieuwe kerstvogeltjes. Nu ik toch extra ruimte heb, kunnen er nog wel wat bij. Het blijft de kunst om unieke vogeltjes te kopen, het lukt me toch mooi om er 6 nieuwe unieke aan de verzameling van rond de 370 toe te voegen. Daarnaast heb ik 3 vogelhuisjes, 2 vogelkooitjes en 2 kattenkoppen om op te hangen. Maar dat is voor de zaterdag, nu ga ik eerst door naar de stort om een lekkende printer weg te brengen, daarna ga ik door naar het AMC. Mijn broer is tijdens het bezoekuur vanmorgen, waar mijn zus bij was, overgebracht naar een verpleegafdeling, ik moet even de weg zoeken maar vind hem terwijl alle vitale functies onderzocht worden. Ik kan ook nog net op het bord die van rond de middag zien, hij gaat voorruit. Er gaat een infuuslijn uit en zo komt hij van weer een draadje af. Verder moeder ik wat over hem en laat hem alsnog eten bestellen voor het avondeten. Het is een eigenwijze druif die soms te eigenwijs is. Ik wurm mij door wat files daarna terug naar huis voor wat afstemmingen over de migratie en het bijbehorende testwerk, een glas wijn en pizza. Het is tenslotte vrijdagavond. Voor het haardvuur genieten we ondertussen van de vijf opnames van Dagelijkse Kost van deze week. Aangezien de migratie goed verloopt, drink ik nog een tweede en derde glas wijn en ga op tijd naar bed.

Op zaterdag ben ik ondanks alles op de gewone tijd wakker. Ik maak er een luie ochtend van, wat betekent dat ik om zeven uur alle ochtendroutines eindelijk heb afgerond en begin met de kerstkransen voorzien van batterijen en waar nodig van ophanglinten. Als dat afgerond is ga ik bij de verschillende bakkers chocoladecroissants, stokbrood (District) en hamkaascroissants voor de man (Verspeek) kopen. Ondertussen haal ik dus een frisse neus in een stormachtige en wat natte stad. Na de extra koffie met croissant begin ik aan het decoreren van alle kerstkransen en guirlandes. Met die 370 en nog wat vogeltjes, vogelhuisjes, vogelkooitjes en kattenkoppen. Om precies tien voor half elf ben ik klaar en laat ik de man achter met een onder de glitter bezaaide vloer. Ik moet namelijk de auto in voor een updatecall over de migratie terwijl ik naar het AMC ga. Ik heb vandaag het ochtendbezoekuur. Komt mij goed uit. Terwijl we bijpraten over de voortgang en we een technische wijziging besluiten over de harde schijven, rij ik door wat regen naar Amsterdam. Daar ben ik iets te vroeg, dus haal ik bij de Starbucks in het AMC twee doppio espresso. Samen met de meegebrachte chocoladecroissant loop ik naar boven, naar mijn broer. Hij zit er opgewekt bij, heeft van de arts te horen gekregen dat hij mogelijk morgen of overmorgen naar huis mag. Hij heeft ook lekker ontbeten, maar nog niet goed geslapen. Dat zal pas thuis gaan gebeuren, schat ik zo in. We keuvelen verder gezellig bij. Als de verpleging tijd heeft om hem te helpen met douchen ga ik weer mijn weegs, even mijn moeder en zus bellend met de laatste status.

Thuis tref ik de man en we lopen samen naar 30ml voor de lunch. Eggs Norwegian met 1 boterham voor mij. Na de lunch doe ik nog wat kleine klusjes, de man heeft ondertussen wat gemankeerde vogeltjes gemaakt die toegevoegd kunnen worden aan de bombastische uitstalling. Daarna ga ik proberen wat extra te slapen. Geduldig luister ik naar de regen tegen het raam, terwijl Leila in mijn knieholte onder het dekbed is gekruld. Tegen vier uur sta ik maar op, beneden blijkt de houtkachel lekker te branden. Ik zet de glühwein op en begin aan het blog te schrijven, met mijn benen uitgestrekt naar het warme vuur. We eten hapjes met warme camembert uit de oven. Een heerlijke zaterdagavond.

Voorbereidingen voor het concert

Op zondag ben ik alweer op de gewone tijd wakker en heb ik de bakkersdienst. Dus loop ik een rondje om croissants en broodjes te gaan halen bij District. Op tijd, want ik heb ook golfles, in Hilversum, om negen uur. We nemen mijn trainingsschema door en gezien de harde wind proberen we wat stormslagen uit, naast het reguliere werk. Daarna ben ik op tijd thuis voor nog een updatevergadering met de mensen van het werk om half elf. Aangezien het koud is in huis, de kachel brandt niet, en ik niet meer werk hoef te doen, ga ik nog een uurtje slapen. Daarna krijg ik lunch met een extra koffie, dat is nodig. Dan ga ik een rondje door de stad lopen, even een geleende zegelafdruk afgeven bij mijn neef die het familiearchief beheert. Daarna loop ik door naar de Kathedraal voor repetitie en concert van het Kathedrale Koor Utrecht. Zoals altijd is mijn bijdrage bij dit soort producties minimaal, het betreft wat blaadjes omslaan op het juiste moment. Speelt wel zo lekker voor de organist. Verder is het vooral genieten van veel chaos (repetitie) en daarna een uitstekend concert. Er zitten de nodige bekenden in de kerk, oud koorleden zingen bekende nummers net zoals ik mee, uit het hoofd. Na afloop spreek ik een paar bekenden voordat ik zoals gebruikelijk op tijd vertrek om thuis op de bank voor het houtvuur onderuit te zakken en blog af te schrijven. Het was een week waarin weer veel is gebeurd.