Geen fotomodel
Lekker eten
Halverwege de maand komt goede vriendin/voormalig baas met man bij ons eten. We maken er een meer dan gezellige avond van met asperges. De versie van mijn botersaus mislukt, ik moet voor het eerst met deze wijze van saus maken een keer overnieuw beginnen. Gelukkig is mijn manier van asperges koken hier helemaal op ingericht en kan ik ze toch beetgaar serveren.
Op zaterdag gaan we met zus, zwager en broer lunchen bij Wilhelminapark. Dit is een nieuwe traditie, waarbij we alle persoonlijke feestmomenten op een hoop gooien en ons tegoed doen aan lekker bijpraten onder het genot van goed eten, drinken en een uitstekende bediening. Dit jaar trakteert mijn broer als dank voor alle zorgen uit de afgelopen periode van zijn ziekenhuisopname en aanpalende revalidatie.
Op tweede Pinksterdag komt er een collega eten. Geen asperges, maar pasta met citroenricotta en gepofte tomaten/spinazie. Gewoon lekker en omdat het kan.
Muziek
Eerste Pinksterdag schuif ik aan op de orgelbank van het Maarschalkerweerdorgel in de St.Catharinakathedraal in Utrecht. Wouter maakt er een muzikaal feest van, waarbij ik af en toe een handje toesteek in mij bekende en minder bekende muziek. Ik ben altijd een beetje trots op mezelf als ik a l’improviste waarde kan toevoegen.
Via via krijg ik vervolgens na tweede Pinksterdag de opnames toegespeeld van een concert van Willeke Smit uit de Hooglandkerk in Leiden. Die luister ik met genoegen terug.
Ondertussen mag ik een voor mij nieuw stuk repertoire instuderen voor een concert met Bas Groenewoud in Laren op 15 juni. Ondersteunen bij muziek uitvoeren is echt iets anders dan genieten van een uitvoering als bezoeker. Ik zoek mijn weg door verschillende opnames. Het is nog niet zo erg als bij de componist Richter, maar ook Reubke gaat de nodige registratiewisselingen betekenen. Aangezien we op een orgel met setzer spelen, is het vrij overzichtelijk voor mij en toch ben ik blij dat ik tenminste 2 maar mogelijk zelfs 3 uitgebreide repetities krijg. Ik word niet betaald per handeling, anders zou ik hier zomaar rijk kunnen worden.
Het is gelukt! Ik sta, met man en broer, op de eerste plek! (zie vorige blog, toen was het nog 2e)
Bewegen
Ondanks wat fysieke ongemakken laat ik het er niet bij zitten en wandel ik meer dan anders. Tussen alle codes geel met inderdaad horizontale regenbuien, onweer en rondzwiepende bomen door maak ik de nodige rondes. Soms met collega’s, vaak alleen. Soms met muziek op mijn oren, vaak ook alleen met mijn gedachten. Verder rek en strek ik en oefen ik nog wat met wat golfclubs om de routine vast te houden. Ook nodigt het reizen per trein naar het werk uit tot het doen van extra stapjes. Ik weiger om de bus naar het station te nemen.
Lol op het werk
Naast veel reguliere werkzaamheden merk ik dat ik steeds beter ingewerkt raak. Dat levert me meer werkplezier op. Daarnaast ga ik iets flexibeler om met mijn werkuren deze weken. Er is genoeg werk te doen dat ook buiten kantoortijden kan en daarnaast heb ik ook veel contact met collega’s uit het verleden. Iemand heeft ooit gezegd dat ik niet zo goed in netwerken ben, ik denk dat dit meer een reflectie op zijn eigen capaciteiten was dan op mij. Ik heb namelijk twee koffiemomenten en een lunch, naast de nodige etentjes en tijdens de ontruimingsoefening aanpappen met collega’s. De gemaakte golfafspraak wordt vanwege het weer (hele middag regen) verzet. Ik hou nog steeds niet van watergolfen. Niet in mijn haar, niet op de baan.
Met de afdeling gaan we gezellig uit eten terwijl we onszelf door wat puzzels heen moeten loodsen. Niet mijn ding, want geen tijd voor echte gesprekken. Maar gelukkig vonden de meesten het leuk, met een collega loop ik terug naar het station voor een late trein. De avond ervoor ben ik ook al met de trein teruggereisd, nu in gezelschap van een collega waarmee ik eens goed kan bijpraten. Dat is toch anders dan op het werk.
Verder ben ik aanwezig bij 2 dagen Hackathon. Ik ben sponsor van 1 team en mijn medewerkers zitten in 3 andere teams. Het is een dolle boel waarbij we experimenteren met voor ons nieuwe technieken en ideeën. Ondertussen werk ik gewoon door aan mijn dossiers maar krijg door mijn aanwezigheid op de vloer en bij de verschillende ceremonies toch meer dan genoeg mee van alle lol en frustraties.
Ook sta ik nog een middag met iets minder lol met een collega onze afdeling te vertegenwoordigen op een interne carrièrebeurs. De vorige editie was beter bezocht, deze editie was beter georganiseerd.
Tussen de bedrijven door geef ik samen met dezelfde collega een interview dat later dit jaar gepubliceerd wordt. Daarvoor zijn ook wat foto’s nodig en omdat onze huisfotograaf toch in huis is maken we gebruik van de gelegenheid.
Alle kleuren groen
De natuur barst in alle kleuren groen uit elkaar. Op de verjaardag van mijn vader neem ik de man en oudste broer mee, beladen en bezakt met (alweer) asperges, aardbeien, taartjes en cadeau. Ondanks het weer, af en toe een bui, laten wij ons niet kennen en neem ik met de bosmaaier de wandelpaden onder handen. Er was niet meer te lopen door het hoge gras en doordat het gras zo hoog was geworden was het ook niet meer te maaien met de zitmaaier. Dat is een klus die mijn vader nog prima kan, als het weer het toelaat. Ik laat het geheel achter in een toestand waar hij weer kan rondrijden, mocht hij eraan toekomen. De beste man is tenslotte 87 en heeft niet meer de energie van een jonge vent. Als het nodig is doe ik binnenkort een rondje.