De week begon in Leeuwarden. Na de zondag hard gewerkt te hebben met hout was het de maandag vooral opstarten na de kerstvakantie voor velen. Dit kantoor is redelijk sober qua voorzieningen. Op maandagochtend loop ik dan ook eerst langs het station en de AH to Go voor een voedzame lunch. Op maandagavond loop ik uit kantoor terug langs deze AH, om me dan pas te realiseren dat deze echt minder goed voorzien is dan de AH net in de stad. Ik ben te lui om terug te lopen, dus het wordt alweer een salade met humus en zoete aardappel. Niet mijn favoriet. Ik sluit nog even bij mijn ouders aan voor de koffie voordat ik naar het Boshuis vertrek voor die salade met de rest van de fles wijn van zondagavond.

Op dinsdagochtend sluip ik weer het terrein af om half zeven, nadat ik het Boshuis veegschoon heb achtergelaten. Ook mijn kledingset van maandag laat ik achter, volgende week ben ik er alweer. Op en neer sjouwen is deze keer niet nodig. De dag is er een van mooie gesprekken en dialogen. De periode van terugkijken op afgelopen jaar is aangebroken, ik geef ook meteen perspectief voor komend jaar mee.

Aan het einde van de dag probeer ik op tijd in de auto te zitten. Het regent stevig, ik ben behoorlijk nat tegen de tijd dat ik de auto bereikt heb. Als ik bijna twee uur later thuis om ben ik weer droog. Al was het maar van het stuur stevig vasthouden, want het stormt behoorlijk en ik rij vooral tegen de wind in.

Op woensdag besluit ik thuis te beginnen. De agenda laat het toe dat ik later op de ochtend naar het werk in Den Haag rij. Ik ga lekker planken en daarna met twee katjes mediteren. Daarna stoom ik even door het werk heen. Zelfs de auto kan aan het eind van de eerste rit nog even een wasbeurt krijgen. De middag besteed ik met collega’s en nieuwe collega’s aan uitleg over onze applicaties. Na nog wat gewone vergaderingen spoed ik mij weer huiswaarts waar de man het eten klaar heeft staan. Mijn ouders laten De Krat komen voor te veel personen, wij genieten alweer van overgebleven groenten.

Op donderdag begin ik de dag alweer thuis, de katjes weten er wel raad mee. Ze klimmen in de doos op mijn bureau. Na een ochtendwandeling als het licht is ga ik in de auto naar het kantoor van de nieuwe baas. Dat is 5 minuten rijden. Ik neem deze keer de auto omdat het regent en ik na deze vergadering en aanpalende lunch naar Den Haag moet. Met deze constructie heb ik tijd voor een lunch met mijn nieuwe collega’s. De middag breng ik door met mijn huidige collega’s en aansluitend een borrel vanwege een geslaagd project. Tussendoor belt mijn baas van mijn volgende baan die ik uitgebreid te woord sta. Door de stromende regen rij ik weer richting huis, ik ga tanken en word alweer behoorlijk nat. Thuisgekomen krijg ik heerlijk opgewarmd eten van gisteren, dat nog beter smaakt.

Op vrijdag heb ik een gekke dag. Na de opstart thuis ga ik wandelen naar de voorlopige nieuwe baas. Niet mijn nieuwe baas waarschijnlijk, maar de nieuwe baas van al mijn medewerkers. Die huist namelijk om de hoek. Al wandelend in mijn tempo is dat bijna twintig minuten. Ik moet daarvoor wel door het wat engere tunneltje waar altijd thuislozen liggen te slapen. Ik kom deze inderdaad tegen, naast een aantal dames met honden die al in het park zijn geweest. Aangekomen bij a.s.r. word ik alweer hartelijk welkom geheten door Paul, de receptionist van dienst.  Mijn collega’s en ik zoeken de vergaderkamer in het vergadercentrum op waar we de tijd nemen om eens goed bij te praten. Ik vertel de rest wat mijn plannen zijn voor dit jaar. Dat is niet hier komen werken, ik heb andere plannen. Daar had ik al eerder invulling aan kunnen geven, maar heb ik even op de iets langere baan gezet. Omdat ik te loyaal ben aan mijn medewerkers. Ik ga zorgen dat ze goed terecht gaan komen , voor zover dat kan, daarna ben/wil ik weg. Dit bedrijf heeft voorlopig niet mijn uitdaging. Over een paar jaar wel weer, maar niet nu.

Na de uitgebreide lunch word ik door een collega naar huis gebracht, waar ik nog een paar uur werk. Dan ga ik naar de kapper. Aangezien de man uit eten is met vrienden, maak ik een restje warm en stook ik de houtkachel op.

Daarna ga ik naar repetitie. Want het weekend is begonnen, dus het is tijd voor hobby’s. We repeteren ons eerst door wat eigen repertoire heen, alvorens het koor zich bij ons voegt. Na de repetitie ga ik snel naar huis en mijn bed in.

De zaterdag begint lui. Dit is de dag dat ik geen verplichtingen met mijzelf heb. Wel soms met anderen. Na de ochtendwandeling en croissantjes halen stappen de man en ik om tien uur in de auto, op weg naar kinderen en kleinkinderen in Ulvenhout. We drinken gezellig koffie, doen spelletjes met de jongste, bewonderen de verbouwing, kletsen bij. Aansluitend verhuizen we naar de Pont in Tilburg voor de tentoonstelling. Daarna genieten we van een wat latere lunch. Ik rij ons daarna weer door weer en wind terug naar huis. De man gaat nog wat boodschappen doen, ik ga mijn nieuwe bril ophalen. We deinen de avond in voor de houtkachel, met een uitgebreide borrel. Ik verteer steeds minder alcohol, voor acht uur lig ik al in bed te slapen.

Op zondag zijn we net iets later dan gewone tijd wakker. Na alle ochtendrituelen ga ik nog wat werken. Deze week van vijf dagen op een kantoor werken met alle reistijd die dat vergt, heeft ondanks de vele uren een lichte achterstand opgeleverd. Die haal ik snel in, ondertussen organiseer ik mijn werkweek. Daarna ga ik naar de golfclub voor wat broodnodige training. Die nieuwe swing gaat niet vanzelf. Er staat een venijnige wind, ondanks dat het droog is. Ik geef het dan ook op na drie kwartier. Koud is koud. Thuisgekomen trek ik wat warmers aan om daarna met mijn stevige stap zoveel mogelijk uit de wind een ronde door de binnenstad te maken. Lopen is goed. Ondertussen luister ik naar de opname van Evensong op BBC radio 3 van afgelopen woensdag. Even leren hoe het ook alweer zit met de verschillende onderdelen. Want na de lunch en nog een kop koffie staat de organist op de stoep.

(foto Wouter van Belle)

We spoeden ons in mijn auto namelijk naar Wijk bij Duurstede voor eerst repetitie. Wij beginnen even na 1 uur met de verkenning van het orgel aldaar in combinatie met de muziek die wij zullen gaan brengen. Om kwart voor twee volgt het koor, tot drie uur werken we het repertoire voor deze middag door. Tussendoor mogen we nog even pauzeren. Na de grote pauze tref ik de organist alweer bij het orgel terwijl ik nog zat te mijmeren. Ik moet beter opletten, neem ik mij voor. We werken een goed doordachte en soepel lopende Evensong af met Gerard Beemster en Convocati. Een moment van bezinning, goede muziek, repetitieve momenten en overweging. Ik moet alert zijn op verschillende dingen, zoals een organist die een enorme zwelkast tot zijn beschikking heeft en twee klavieren. Dat vraagt wat andere energie dan als ik de zwelkast BEN. Door de kenners wordt gezien dat Wouter en ik goed op elkaar ingespeeld zijn. Dat mag ook wel na bijna dertig jaar samenwerking.

Na afloop praten we nog even bij met oude bekenden voordat we huiswaarts gaan. Ik kom weer helemaal op temperatuur voor de houtkachel, met een glaasje wijn. Na het heerlijke zondagseten van kippenpoten, schorseneren en wortel met een puree van koolrabi met kaas begin ik aan dit blog, terwijl Charlie in mijn vest kruipt. Wat ik aan heb…. zo deinen we deze week uit.