Laten we gewoon deze week weer beginnen bij het begin, namelijk met werken. Dat doe ik de hele week, tot vrijdag aan het begin van de avond. Dan meld ik mij na wat file thuis voor pizza en een glas rode wijn. En nog een glas wijn.

Op zaterdagochtend staat er gewoon een wekker zodat ik na een lange planksessie om kwart voor zeven achter het werkscherm zit. Er moet iets af, dat bereik ik door de ochtend een paar uur te werken. Daarna loop ik naar de stad, of beter gezegd, naar de kerk. Daar repeteert Wouter met mijn hulp vijf kwartier intensief aan het programma voor dit weekend. Vervolgens stemmen we nog een half uur, eerst de tongwerken van het grote orgel en daarna toch ook nog even het tongwerk van het koororgel. Om precies kwart over twaalf loop ik de kerk weer uit, op weg naar de lunch.

Deze is vandaag bij Karel V, in de tuin. Ik ontmoet daar Hillie en Meindert. Hillie is deze week na vijftig jaar en 1 maand werken gepensioneerd van een van mijn afdelingen. Ze is ook groot Oude Muziekfestival-fan, haar zoon fluitenbouwer. In deze periode zijn ze daarom altijd in de buurt met vakantie en op het festival. We vieren haar pensionering met een feestelijke lunch op een plek waar ze niet vaak komen. Een mooie afsluiting van het werkzame leven. Ik eet een voorgerecht van veel groentjes en een stukje vis als hoofdgerecht. Kopje koffie toe.

Ik loop daarna naar huis om te gaan slapen. Leila doet mee, Charlie maakt ons op tijd wakker. Want ik heb de man beloofd even samen verse pesto te maken voor bij de pasta. Uiteindelijk kook ik ook grotendeels en eten we om kwart over zes een bordje pasta/pesto/courgette. Ik ga me daarna nog even opfrissen en wat koffiedrinken. Want vanavond moet er gewerkt worden.

Ik meld me rond acht uur weer in de kerk. De geluidstechnicus Ronald en even later producer/regisseur Dirk ook. Wouter, componist/organist/producent, en Ardaan, solozanger, zijn er dan al. Na het uitpakken, koffiedrinken, repeteren en extra microfoon plaatsen, is het ondertussen op wat loopverlichting na helemaal donker in de kerk. Boven, bij het grote orgel is er in het volle licht opperste concentratie ontstaan na de laatste doorloop en aantekeningen. Om kwart over negen klinken de magische woorden: take 1. Een half uur later besluiten we met take 3 dit deel. Ardaan is klaar en gaat naar huis. Dan wordt de sfeer nog geconcentreerder en gaan we de orgelsolostukken opnemen. Van take 4 tot en met 22, soms volledige registraties aanpassend. In take 5 maak ik een grote fout, die kan vanaf maat 60 tot en met 70 niet gebruikt worden. Ik herpak me om de organist in opperste concentratie te kunnen laten werken en mooie muziek te laten maken. Zonder storende fouten. Want we zijn een CD aan het opnemen.

Het is een bijzondere CD, namelijk met alleen kerkelijke composities van Wouter zelf. Deze wordt uitgegeven in een serie van CD’s bij Dirk Zwart muziekproducties ter gelegenheid van de Willem Vogelprijs die Wouter toegekend is. Wouter heeft ondertussen zoveel geschreven, dat het kiezen is geweest wat erop mocht komen en wat er af moest vallen. Er is ook genoeg werk voor een wereldse muziek-CD van zijn hand, misschien gaat die er ooit nog komen. Maar niet voordat we vergeten zijn hoeveel werk het ook alweer is om iets dergelijks te doen.

Want voordat we bij take 22 zijn, een volledige doorloop van een stuk bestaand uit vier delen, is het kwart over elf. De mannen willen deze volledige doorloop, omdat ze tenminste 1 opname willen waarbij je ons hoort registreren tussen de delen door. Terwijl ik de hele avond mijn uiterste best heb gedaan om onhoorbaar te zijn. Onhoorbaar bij het blaadjes omslaan, onhoorbaar in het wisselen van registers, onhoorbaar in het aanwezig zijn, onhoorbaar bewegen, me om het orgel heen vouwen zonder geluid te maken om voorlangs registers te bedienen, onhoorbaar me tussen Wouter zijn ledenmaten door bewegen om bij registerknoppen onder het eerste klavier te komen. Niet niezen, niet hoesten, geen orgelbank laten kraken… Willen ze opeens dat ik wel geluid maak. Of eigenlijk het orgel geluid laat maken. Enfin, ze kunnen het krijgen zoals ze willen.

Deze magische uren van concentratie zijn mijn geluksuren. Ondanks al het gedoe. Om half twaalf ben ik thuis en even later slaap ik, om Charlie heen gevouwen. Leila maakt me zes uur later alweer wakker want het is gewoon zondag.

Op zondag herhaalt een deel van de zaterdag zich. Ik werk een paar uur en ga daarna een uur wandelen. Alle concentratie vraagt ook wat van het lichaam, ik moet er even wat pijntjes uitlopen. Na wat rust loop ik met de man naar Wilhelminapark voor een uitstekende lunch op het terras. Vergezeld van een glaasje wijn. Daarna ga ik slapen, met Leila. Charlie maakt me op tijd weer wakker, ik ga me opfrissen, stukje blog schrijven, boterham smeren en naar de kerk. Daar zit ik in de sacristie tussen twee koren in te wachten tot ik aan het werk kan. Het ene koor is nog bezig met de opnamen, ze hebben tot half zes nodig. Het andere koor is aan het inzingen en repeteren voor de opnamen van vanavond.

Na de gezamenlijke koffie en toelichting waarom we eigenlijk hier aan het werk zijn vandaag, gaan we naar boven, naar het grote orgel. Ronald, de geluidstechnicus, heeft ondertussen de microfoonopstelling omgebouwd. We nemen in het eerste uur vier delen op, inclusief het koordeel van wat we gisteravond al met Ardaan gedaan hebben, uit de zeven motetten.

Dan is het pauze, tijd om een boterham te eten. Ik blijf boven zitten, ben even toe aan wat stilte.

De componist/organist/producent aan het werk als fotograaf

Na de pauze beginnen we met Stella, om een hele andere reden weer muziek die raakt. Is een beetje de outlyer op de CD. Daarna een a-cappella stuk, waarbij ik alleen maar stil moet zijn. Vervolgens spelen we een stuk met tongwerken, waarbij Wouter tot tweemaal toe het orgel in duikt om toch nog even twee tonen te stemmen. De trompet van het tweede klavier heeft het niet helemaal gehouden. We besluiten de avond met een meezinger, om tien over negen is het gedaan en zijn we klaar. Afbouwen, opruimen en even afkoelen.

Omdat ik teveel koffie heb gedronken ben ik nog niet toe aan huiswaarts keren. Ik bekijk al het afbouwen en inladen van Ronald, maak een praatje met deze en genen en ben uiteindelijk wel om half elf thuis. Waar ik de slaap nog niet helemaal kan vatten. Aangezien het morgen weer een gewone werkdag is, met een repetitie-avond voor een concert komende zaterdag, doe ik mijn best om toch maar in slaap te komen.

Wouter gaat dinsdag luisteren naar de montage, de CD komt 24 september uit. Ik ben erg benieuwd naar het resultaat van dit klankbeeld van Wouter zijn werk. Aan de inspanning heeft het niet gelegen.

 

Wat is er opgenomen:

Track Titel / geschatte duur
Missa Corona 00:11:00
1 1. Heer, ontferm U
2 2. Eer aan God
3 3. Heilig
4 4. Lam Gods

5 Ik ben de weg 00:02:30

6 Ik ben de opstanding 00:02:20

7 Ps. 19 Heer, uw woorden 00:04:00

8 Ave Maria 00:02:45

9 Meditatie ps. 27 orgel 00:03:30

Missa Catharina 00:10:00
10 1. Kyrie
11 2. Gloria
12 3. Sanctus-Benedictus
13 4. Agnus dei

In navolging van Thomas
14 1. Morgenlof 00:04:20
15 2. Zalig zijn de eenvoudigen 00:04:40
16 3. Op twee vleugels 00:04:50
17 4. In de eenvoud van mijn hart 00:05:00

18 Om eenvoudigen van Geest orgel 00:06:50

19 Wie achter mij aan wil komen 00:02:30

20 Schelfzeelied 00:04:00

21 Stella 00:03:30

22 Wij hebben voor u gebeden 00:03:00

23 Postludium orgel 00:03:20

Totaal 01:18:05