Ondertussen heb ik vaak genoeg geschreven over wat registreren is en hoe leuk ik dat vind.

30 jaar geleden begon ik min of meer semi-professioneel als registrant. Meestal voor Wouter van Belle, soms ook voor anderen zoals Bas Groenewoud, een keer voor Bas Jongeling, Gerrie Meijers, anderen waarvan ik de naam vergeten ben en zelfs een keer voor de grote Albert de Klerk. Dat was zenuwslopend, want hij wilde graag improviseren. Koos Schippers heeft het op plaat vastgelegd, het was in de St.Catharinakathedraal in Utrecht, nadat het orgel was gerestaureerd.

Regelmatig ook samen met een tweede registrant, zoals Sonja Roskamp, Bas Groenewoud of Bas Jongeling. Vaak ook alleen met alle trukendozen van dien of een organist die zelf ook helpt. Vaak in Nederland, maar ook in Kalkar, Luxembourg en St. Omer.

Hoe het ook alweer zo gekomen is? Ik zit sinds 1985 op het Kathedrale Koor Utrecht, verbonden aan de kathedraal. Tot 1990, denk ik. Wouter begint in mei 1985 als hoofdorganist in de St.Catharinakathedraal. Vanaf het eerste moment werken we soms samen, doordat hij begeleidingen verzorgt tijdens open dagen op de Koorschool of bij het tuinfeest ter gelegenheid van de 50ste verjaardag van mijn vader. Ik speel dan viool. Andersom werkt het ook, als we als koor boven zingen (hoogmissen met grootorgel in de begeleiding), blijf ik hangen en sloeg ik in de sortie (orgelstuk na het slotlied) blaadjes om. Ook, als het toch zo uitkwam, mag ik knopje 41 bedienen in de laatste paar maten.

In 1993 kom ik in Utrecht te wonen en zoek ik Wouter op na de mis, boven bij het orgel. Blaadje omslaan, knopje 41 bedienen. Niet lang daarna vraagt hij mij te komen registreren bij een concert. In mijn agenda van dat jaar, ik werkte toen bij de ABN Amro Bank op het Neude, staat 4 mei 1994 als eerste officiële gelegenheid. Ik heb vastgehouden aan die datum, mijn geheugen laat me in de steek of we al eerder een concert samen hebben gegeven. Gezien de staat van het orgel in de Kathedraal destijds denk ik het niet. Pas in 1996 is het orgel gerestaureerd opgeleverd.

Noten lezen kon ik al dankzij de Koorschool en jarenlange vioolstudie. Registreren is iets heel anders. Daar heb ik ondertussen genoeg blogs over geschreven (Muzikale symbiose, Artiestenleven, In de verkeerde stemming, Ander weekend, Ingespeeld, Volle week en vele andere blogs). De minutieuze voorbereidingen zijn vaak gebleven, de zenuwen zijn in de loop van de jaren minder geworden. Ten minste bij mij. 30 jaar ervaring doet wat. Niet dat ik alle 30 jaar heb kunnen werken, er zijn tussen 2002 en 2005 helaas andere omstandigheden geweest in mijn persoonlijke leven waardoor Wouter is uitgeweken naar anderen. Gelukkig kon ik na deze periode de draad weer oppakken en sindsdien heb ik weinig mogelijkheden om te registreren overgeslagen.

Bij deze een fotocollage uit een stuk archief. Ik heb weinig bewaard uit de beginperiode, tegenwoordig is er meer beschikbaar.

Beusichem, Requiem Mozart, hebben we een keer of 7 gedaan, ik als humane zwelkast op hele hoge hakken (organist is lang van zichzelf, ik wil hem niet voor het hoofd stoten)

Almere

Foto Koos Schippers, Amsterdam, Augustinuskerk

Boomkerk Amsterdam, met Sanne Nieuwenhuijsen, typische pauze-houden van de registrant (met de krant erbij wachten tot het begin)

Bij een van de vele concerten met het KKU, hier onder leiding van Gerard Beemster

Ook hier met Gerard Beemster en Convocati, in de Dorpskerk in Zeist

Dit ziet er heel ontspannen en casual uit, dus een Orgeldag

Grote kerk van Naarden, we hebben toen natuurlijk ook het grote orgel bespeeld.

Samen met Bas Jongeling de administratie in orde maken voor het concert. Grote St. Bavo in Haarlem.

Janskerk, Utrecht, 17 november (want organist jarig, daarom de slingers), met Toonkunst Utrecht o.l.v. Jos Vermunt