Maar voordat het zover is, ga ik nog even 200 kilometer op de teller zetten. Na wat huishoudelijke taakjes en een kleine ochtendwandeling, trap ik de tractor (bijnaam van de huidige auto) aan en ga ik naar Hilversum voor een uurtje begeleid balletjes meppen. Ik heb een rugspier overbelast, maar gek genoeg heb ik daar tijdens het slaan geen last van. Daarna rij ik door naar Noord-Holland voor wilgenknotten. De aangeboden koffie sla ik af, er moet eerst gewerkt worden. Het gaat best vlot, het knotten. De takkenwal ligt er meteen achter, wat het opruimen van de takken ook tot een eenvoudig karweitje maakt. Wat ik trouwens grotendeels niet zelf doe, maar wat door de andere dames wordt uitgevoerd.

Er schijnt een zonnetje, het werk vlot voorspoedig, ik maak veel lawaai en heb daarom oordoppen op, het is vaak het laddertje op en af omdat vanaf 1 plek niet de hele knot binnen veilig bereik van de kettingzaag komt. Goed voor de conditie dus.

Zo kunnen we na 1,5 uur al aan de lunch, nadat ik de kettingzaag heb leeg gebrand. Die zal ik bij pappa op de werkbank volgende week nog even goed schoonmaken, dan kan deze voor het komende half jaar de opslag in. Tenzij er noodkap te doen is, maar dat verwacht ik niet zomaar.

Na een heerlijke lunch met heerlijke taarttoet trap ik de tractor weer aan en rij ik naar de autowasstraat. Daar gaat het ergste vuil van de witte auto. Thuis komt de hal vol te staan met alles wat er in de auto was opgeborgen in de afgelopen jaren, waarna ik de leren bekleden nog even een snel sopje geef en het overgebleven vuil aan de buitenkant eraf poets terwijl ik een kletspraatje maak met de buurvrouw. Auto is klaar om opgehaald te worden.