Op zondag is de auto vol elektriciteit en alle zaagspullen. Samen met de man rij ik al vroeg naar Noord-Holland. Daar arriveren we om negen uur. Ik kleed mij vanuit de achterbak in de nodige veiligheidskleding en pak de zaag, en een laddertje uit de schuur. Na een voor-foto ga ik aan het werk om de wilgen te knotten. Manlief heeft zich ondertussen binnen gesettled met een kop thee en belangstellende nichten. De eerste batterij is na een uur leeg, die leg ik meteen aan de lader. Zelf pel ik mij uit de zaagkleding voor een snelle kop koffie. De tweede batterij van de nieuwe zaag ik na weer een uur ook zo goed als leeg. De eerste is dan alweer vol en kan ik gebruiken voor de hoge wilgen bij de ingang. De tweede kop koffie moet wachten tot ik klaar ben, rond kwart voor twaalf. We pakken snel in en rijden met een auto vol goede gaven en wat wilgentenen terug naar huis.

Voor 

De zager

Na

Daar warmen we de meegekregen prei/spekquiche op en smikkelen deze heerlijk als lunch. Ik ga verder mijn spieren wat ontspannen onder de warme douche. Want halverwege de middag zie ik een van de twee nichten terug met tante voor een concert van achternicht Fa. Het is een prachtig spektakel dat dit koor Bird Pack onder leiding van Ferra Heskin ons brengt, met veel theatrale elementen die de hoge kwaliteit van de close harmony versterken. Knap gedaan. Daarna ga ik snel terug naar huis om met de man te eten, nadat ik de auto aan de lader heb gelegd.

Op maandag rij ik eerst naar Amsterdam. Ik word aan de andere kant van de A10 verwacht voor een interbancair overleg met collega Chief Data Officers. Dat ben ik (nog) niet, maar desondanks mag ik toch meedoen, als representant van de enige kleine bank. Daarna rij ik deels vergaderend naar ’s-Hertogenbosch voor de rest van de werkdag en aan het eind van de dag naar huis.

Op dinsdag doe ik het andersom, waarbij ik in ’s-Hertogenbosch begin, met ook het laden van de auto, en aan het eind van de ochtend eerst naar DAS verzekeringen rij voor een lunch met een oud-collega. Hij heeft bijna dezelfde auto als ik, wat ik toch een compliment vind voor mijn keus aangezien hij als vak inkopen heeft. Goede keus, zeg maar. Na de lunch rij ik door naar ons eigen kantoor voor verschillende vergaderingen en dan weer terug naar huis, om samen met de man te eten.

Woensdag begin ik thuis en draai ik tussen het schrijven van stukken en verschillende vergaderingen door alle wassen. De man heeft op dinsdag al wat boodschappen gedaan. Ik bereid het eten voor deze avond vast voor, aangezien we een gast hebben. Ik ben daar net mee klaar als dochter en kleinzoon aanschuiven voor de koffie, mét tompoucen van de Hema. Heerlijk. Ik rij daarna naar Amsterdam voor de rest van het dagprogramma. Wonderbaarlijk kan mijn auto daar aan de lader, ondanks dat ik pas rond het middaguur arriveer. De collega die komt eten rijdt mee terug, wat wel zo gezellig is.

Op donderdag werk ik alweer in Amsterdam, met veel gezellige overleggen, veelal face-to-face. Ik probeer ondertussen het een en ander te regelen voor een vacature die ik heb. Desondanks verlaat ik het pand, na een overleg met een leverancier, op tijd. Ondertussen belt de kunstenares van het werk dat vandaag geleverd zou worden. Met de nadruk op zou. Het heeft helaas wat bouwstof verzameld in het tijdelijke onderkomen dat eerst verwijderd moet worden. De man kan rustig rustuur gaan houden, laat ik hem via de app weten, in plaats van het werk in ontvangst nemen. Thuis klets ik even bij met de man en doe ik de laatste mail. Daarna loop ik naar de stad voor een etentje met 3 oud-collega’s van een project uit 2002-2004. De mannen zijn allemaal gepensioneerd en het is een feestje om ze bij redelijke gezondheid weer een keer te spreken. Daarna ga ik boodschappen doen, omdat dit even het handigste moment van deze week is. Ja, het is dan negen uur ’s-avonds. Thuis ruim ik snel alles op en ga ik slapen.

Op vrijdag is het zo het kan namelijk een nog drukkere dag. Ik werk een uur, doe een uur een wervelwindactie door het huis voor de nodige schoonmaak en was vouwen en ga dan nog snel de laatste boodschappen doen. Om negen uur zit ik al bellend in de auto naar mijn tweede bijbaan als Bosrandmanager op landgoed Nuwenhuys. Vandaag zijn de dagverblijders er ook. Ik ga lekker aan het werk met het verder snoeien van bramen en het vrijmaken van het hek. Om half een krijg ik een kop koffie van de eigenaar en eten we een (meegebrachte) boterham aan de keukentafel. Daarna maak ik het werk voor vandaag af en probeer ik nog wat meegebrachte wilgentenen te poten. Dat lukt slechts gedeeltelijk, de rest leg ik met hun kontje in het water voor volgende week. Ik ruim al het gereedschap weer op en app dat ik vertrek. Al bellend rij ik naar de Veldkeuken in Bunnik waar ik drie bestelde broden ophaal voor mijn ouders. Thuisgekomen doe ik nog de strijk en ga ik daarna de bestelde frietjes ophalen, op de fiets van de man. Mijn fiets is in november gestolen, na een vorige keer frietjes halen. Niet zo gek, toen heb ik de sleutels in het slot gelaten. Een hernia, zorgen en een druk hoofd leverde toen een situatie op waarbij ik niet alles meer controleerde. Dat is nu anders, ik zet bij terugkomst van De Pieper de fiets van de man weer stevig vast aan het hek. We brengen de rest van de avond door voor de houtkachel, wat programma’s terugkijkend van eerder in de week (Dagelijkse Kost). De auto ligt ondertussen weer aan de lader.

De jarige keizerlijke hoogheid Leila op haar nieuwe kussen voor de kachel.

Op zaterdag loop ik een normaal rondje bakker, na de pilatus. Na het tweede ontbijt haal ik mijn broer op en rijden we naar onze ouders in Friesland. Daar hebben we een redelijk rustige dag. We drinken koffie, we lopen een grote ronde met de honden, we slepen wat met hout, we lunchen, ik ga een middagdutje doen, laad de achterbak vol met hout, zorg voor hout bij de kachel van mijn ouders, we drinken thee, we constateren dat de quad niet wil starten, we werken nog een uurtje in het bos, drinken een borrel (zij, ik hou het bij sap), eten een overheerlijke preitaart gemaakt door mijn vader en dan rijden mijn broer en ik weer terug. We zijn vroeg, ik kan de man nog even spreken voordat hij gaat slapen, nadat ik de auto aan de lader heb gelegd. Hij heeft een klusochtend met zijn jongste dochter gehad, ze hebben heerlijk het plaatsje bij ons ontdaan van de nodige zaken. Ik vertrek daarna naar een verjaardagsfeestje. Daar ontmoet ik een paar vrienden, naast het koppel dat hun verjaardag gezamenlijk viert. Na een uur heb ik een glas wijn leeg en gaat de muziek harder, dus ik vertrek weer naar huis. Zo lig ik toch nog redelijk op tijd in bed.

De zondag staat in het teken van grote ontspanning. Opstaan, zowel pilatus als gewichtsheffen, een extra uurtje slapen met de katjes, beddengoed verschonen, auto van de lader halen en hout uit de achterbak naar het houtrek verplaatsen, naar de bakker lopen voor broodjes, toch nog een uurtje werken ondanks dat ik geen zin heb en dan blog schrijven. De katjes komen om de beurt in het grote vest kroelen. Het is nog geen lunchtijd als het blogschrijven gedaan is. Ik ben zelf grotendeels opgeladen voor de nieuwe werkweek, de auto staat klaar, alle mobiele apparatuur kan er ook weer tegen. Kasboeken en andere administraties zijn bijgewerkt, nu bedenken waar ik de middag mee ga vullen.