De week begon met een rit naar het Noorden. Ik was er zondag vandaan gekomen, maar soms is dat nodig. Aan het eind van de dag pak ik de ondertussen gekochte salade uit de koelkast op het werk en neem deze mee naar mijn ouders. De salade eet ik op bij hun haardvuur tijdens het bijkletsen. Daarna ga ik, bijgelicht door mijn vader, nog wat hout laden. Daarna is het tijd voor een grote kop thee en nog wat werk, wat veel is op dit moment. Het moet allemaal nu, meteen en er wordt geen rekening gehouden met eerder gepland of regulier werk. Ik doe mijn best om bij te blijven.

Op dinsdag rijd ik door zeer dichte mist over gelukkig heel goed bekende wegen weer naar Leeuwarden voor het werk. Het is even stevig doorbeuken, met af en toe voor mij minder leuke momenten. Ik mag van mijzelf weer leren mijn gezicht beter in de plooi te houden, deze foto is op internet gepubliceerd en heeft me al twee opmerkingen opgeleverd. Zo saai was de meeting namelijk ook weer niet. Vind je mijn blouse niet heel toepasselijk voor 14 februari?

Op woensdag heb ik een leuke rondrit met mooie ontmoetingen op de planning staan. Ik begin de dag met thuis werken, dan stap ik in de auto naar Amsterdam waar ik een vergadering met een leverancier vanuit de auto doe. Vervolgens heb ik een afspraak met de haptonoom Marjolein. Ik heb veel gedaan de afgelopen maanden met alle oefeningen en opdrachten en dat is te merken. Er is nog 1 iets waar ik echt vanaf wil en samen kijken we naar de mogelijkheden. Kijken of deze barrière van een te kort rechts been en daarmee gepaarde onevenwichtigheid verholpen kan worden. Na een warme hug en met nieuwe oefeningen verlaat ik het pand, om de auto verderop in Amsterdam weer te parkeren. Ik loop een rondje over de Ringdijk, meer op rechts steunend. Dit gaat wennen worden.

Ik lunch bij De Lobby met Pepijn. Of eigenlijk lunch ik met Eggs Florentines terwijl hij zwarte koffie drinkt. Hij is aan het vasten na een te uitbundige wintersport. Aangezien hij wel gezellig is, is dit prima. Met een warme hug gaan we weer uit elkaar, ik de auto in naar Den Haag. Daar spreek ik meerdere leveranciers, al dan niet via het scherm. Ik heb een opdracht, met hen probeer ik tot zaken te komen.

Aan het eind van de werkdag zoek ik Franca op en rijden we samen naar de Torengarage en lopen vervolgens naar Restaurant ñ. Toprestaurant met te veel tafeltjes. Heel lekker eten, goede akoestiek. Collega Koos schuift bijna een uur later aan, wij hebben dan alvast een tapas gegeten. Na ruim 4 jaar is het ons dan eindelijk gelukt, dankzij de ziekte van andere collega’s van ons zijn we eindelijk een keer met hem uit eten. Franca moest daar wel haar baan voor opzeggen en een afscheidsetentje voor hebben…. Ik breng haar na het heerlijke eten en vele gezelligheid naar huis en met een gemeend "Toedels" en "Tot Frietjes" nemen we afscheid. Over twee maanden zien we elkaar gewoon weer, waarschijnlijk bij Birds.

Op de terugweg over de A12 word ik op drie plekken in snelheid gehinderd door wegwerkzaamheden. Met een paar minuten vertraging meld ik mij daarom pas tegen half elf bij de man en de katjes.

Op donderdag rij ik weer naar Den Haag voor een volle dag met vergaderingen. Uiteindelijk rij ik pas na donker weer richting huis.

De vrijdag wordt dankzij de laatste vergadering en benodigde vervolgacties een mengelmoes. Ik rij eerst naar Den Haag voor een online meeting met alweer een leverancier, daarna een vergadering in de Boardroom en aansluitend een bila met mijn ‘baas’ (arme man, baas van mij zijn). Voor de overige deelnemers van de online meeting is het maar goed dat deze online is. Ik ben witheet over de onjuiste uitwerking van ons eerdere gesprek en verzoek. Salesmensen, ik kan ze af en toe wel door lijn heentrekken. Ze gaan verder werken aan het juiste voorstel, zowel qua omvang als qua prijs.

Na deze vergaderingen stap ik weer in de auto, die ik thuis parkeer. Daar stap ik op de klaargezette fiets, ik heb vandaag minder tijd dan ik zou willen. Anders was ik gaan lopen, nu fiets ik tegen een stevige wind in naar a.s.r. voor een kennismaking, lunch en samen werken aan een opdracht. We nemen even de tijd, ik heb nog maar twee andere afspraken in de agenda staan. Ik fiets via een andere route terug om al te veel tegenwind in open terrein te omzeilen en ga thuis verder met het beantwoorden van mails en het voorbereiden van stukken. Charlie komt me ergens gezelschap houden op de bank.

Om vier uur loop ik naar de schoonheidsspecialiste Marloes voor een intensieve behandeling, aansluitend ga ik buiten nog even afkoelen door een rondje te lopen. Thuis krijg ik na nog een uur werken een pizza en een kop thee. We gaan namelijk naar concert vanavond, om kwart over acht zitten we heerlijk te genieten van het Avro Tros avondconcert met het Radio Filharmonisch Orkest onder leiding van Karina Canellakis met Mahler 6. Orkest kent de nodige toevoegingen naast de standaard bezetting, het is een drukke bedoening op het podium. Naast het nodige extra aan koper en slagwerk zit er ook een celestaspeler. Hij heeft veel te doen vanavond.  Slagwerk kent de nodige extra instrumenten, inclusief een enorme houten hamer. Ik geniet enorm, schrik niet eens van de enorme klappen, tot de laatste pizzicato. Wat een avond weer.

 

Op zaterdag heb ik een boswerkdag. Daarvoor ga ik mijn zus en broer ophalen aan de overkant van het spoor. We rijden al bijkletsend naar mijn ouders, waar het haardvuur brandt. Onder het genot van de door mijn broer meegebrachte taart kletsen we ook daar bij en nemen we de klussenlijst door. Nee, er is geen speciale reden voor taart, dus is er taart.

Rot! Heel rot!

Na de koffie gaan we met mijn moeder naar buiten voor het opnemen van de klussen. Daarna ga ik omkleden en beginnen we in het kleine bosjes (binnen de omheining) met het schoonmaken van de rabatten. De bomen staan hier op grondruggen met daartussenin afwateringen. In het verleden zijn er een aantal bomen omgevallen en heb ik wat gesnoeid. Dat spul gaan we allemaal opruimen, tevens vel ik nog een extra berk die rot aan de wortel is. Het is zo erg dat ik geen controle heb over waar deze neerkomt, behalve dat het van mij weg is. Dat is gemiddeld genomen ongeveer de goede kant, ook vandaag vel ik bomen zonder ongelukken. Mijn broer oogst al het bruikbare haardhout en transporteert dit naar de verschillende houthokken of legt het voor mij klaar om te kloven. Mijn zus is ondertussen begonnen met takken slepen naar het pad. Later vandaag zullen we die gaan snipperen. Hiermee schonen we dit stuk van het bos belangrijk op zodat de honden zonder gevaar en zonder al te veel te moeten hink-stap-springen rustig kunnen rondrennen.

Berk met rotte voet op een rabat, tussen twee geulen in, alvast in blokken gezaagd voor transport

Mijn zus is ondertussen mijn vader gaan helpen met het vervangen van een paaltje, nadat mijn vader de tractor bijgevuld heeft met de nodige vloeistoffen en elektriciteit (accu).

Dan is het alweer bijna een uur en gaan we een broodje eten. Daarna jaag ik iedereen weer naar buiten. Terwijl ik de kettingzaag pak om het nieuwe paaltje af te zagen op de juiste hoogte, probeert mijn broer de tractor te starten. Dat lukt niet. Mijn zus is aan een andere klus begonnen waar het oog van de meester (mijn vader) ook bij nodig is. Dus hij wordt erbij geroepen. Eerst helpt hij mijn zus op weg en gaat daarna naar de tractor. Samen lukt het ons om dat oude beestje toch aan de praat te krijgen. De aarde van de accu is niet helemaal goed meer, daar gaat hij binnenkort wat aan doen. Mijn broer rijdt de tractor na het opwarmen en heffen van de snippermachine naar de plek waar alle takken verzameld zijn. Hij gaat samen met mijn zus, die ondertussen de klaargezette quad met aanhanger heeft rondgereden, zorgen voor een aanhanger vol met snippers. In de tijdsspanne van de afgelopen 45 minuten heb ik ruim 4000 stappen gezet om iedereen aan het werk te krijgen, te houden en gereedschap aan te rijken. Ik rij ondertussen nog twee kruiwagens met snoeisel en ander afval naar de grote kuil in het bos. Ook ben ik omgelopen naar de wei van de buurman om het afgezaagde stuk paal uit zijn terrein op te vissen. Terwijl iedereen lekker bezig is klus ik nog wat voor mijzelf, leg ik nieuw gereedschap klaar voor de klus na de thee, kloof de blokken van vanmorgen, vul de houtvoorraad binnen aan, vul nog een tas voor thuis, dat soort werk.

De kruiwagen is voor de zaagspullen, sommige takken zijn echt te dik voor de versnipperaar

Als het snipperwerk gedaan is rijdt mijn broer de tractor achteruit, ik laat hem zien hoe hij deze in 1 keer terug kan draaien de loods in. Hij is de vrachtwagenchauffeur, ik de luie zus die niet van zes keer steken houdt.

Keurige rechte snede, al zeg ik het zelf....

Na de thee laden we de aanhanger met al het gereedschap dat ik graag bij me heb bij het vellen van bomen. Ik gebruik daar nooit veel van, maar beter mee dan om verlegen als je achterin het bos staat. Zeker als een boom niet mee wil werken. Terwijl mijn broer de quad rijdt, lopen mijn zus, mijn moeder en ik er achteraan. De eerste berk die mijn broer aanwijst leunt de verkeerde kant op. Aangezien het een boom met een doorsnede van nog geen 15 centimeter is, ga ik deze toch echt de andere kant op vellen. Het waait redelijk, maar omdat er geen blad aan de bomen zit moet het gaan lukken. Onder het toeziend oog van alle aanwezigen zet ik de nodige snedes. De boom doet precies niet wat ik wil en gaat achterover hangen, op mijn zaag. Ik duw deze met mijn schouder weer de goede kant op en haal mijn zaag uit de klem. Vervolgens duw ik er een velwig of wat tussen, maar helaas is de boom te dun en krijg ik niet genoeg opwaartse beweging. Dus mijn broer mag even helpen de boom de juiste richting in te duwen en met een beheerste val komt deze naar beneden.

Een Dutchman snede, boom is naar rechts gevallen, waar ik deze graag wilde hebben.

Nadat mijn broer weer een veilig heenkomen heeft gezocht, doe ik hetzelfde met de volgende boom. Deze keer wil ik echter dat deze een beetje naar rechts valt. Dat lukt gewoon doordat ik een Dutchman zet. Dat is een velsnede die aan de ene kant wat dieper is dan aan de andere kant. Daardoor draait de boom een beetje naar de kant waar de velsnede breder blijft, het hout trekt daar langer aan de boom. Je kunt er geen 45 graden hoeken mee maken, maar 10 of 15 graden zeker wel. Met een genoeglijke klap valt ook deze boom. Ik ga meteen door met het in blokken zagen van de bomen, die achter mij met een grote snelheid in de aanhanger worden gelegd. Ook de overblijvende takken worden netjes tot het pad gesleept voor een volgende keer, terwijl ik de stompen nog wat afzaag.

Na dit laatste klusje gaan we terug naar de schuur en laden we uit en op. Ik kloof nog even de net te grote blokken voordat ze op de houtstapel verdwijnen. Na omkleden ben ik toe aan de borrel, het houtvuur brandt ondertussen alweer heerlijk warm bij mijn ouders.

De borrel is bescheiden aangezien ik de chauffeur ben vandaag. Samen met mijn vader kook ik volgens een van de recepten van De Krat. Samen zijn wij een goed team in de keuken. Het is altijd even werk. We eten gestoofde groene kool, rijst, pindasaus en krokante gemarineerde kip. Al zeg ik het zelf, het is goed geslaagd.

Nadat de rest nog een stuk taart heeft gegeten bij de koffie of de thee, verzamelen we de laatste spullen en gaan we op huis aan. Daar zet ik zus en broer weer thuis af. Thuis wacht mij een glas port.

Charlie heeft zich in mijn vest verstopt, hij is het niet eens met het weinige thuis aanwezig zijn van zijn Poekemoeke

Ook op zondag heb ik het nodige te doen. Ik werk meer dan een paar uur aan stukken en presentaties, zodat de komende dagen de verschillende medewerkers weer verder kunnen. Het is zoiets als het juiste gereedschap aangeven aan zus en broer tijdens het snipperen, zodat zij vooral vaart kunnen blijven maken. Verder organiseer ik wat samenwerkmomenten met dezen en genen. Ik merk namelijk dat ik veel in mijn hoofd heb zitten wat niet goed op papier komt, dan is samen aan een stuk werken de beste oplossing. Kennis overdragen en zorgen dat andere dat gaan verwerken. Verder ga ik een golftraining afwerken en wat lopen. Dat lopen doe ik heel bewust, kijken of ik kan wennen aan mijn rechterbeen ‘langer ‘maken en daardoor meer in evenwicht lopen. Het miezert, ik geef er na drie kwartier de brui aan. Om na een slaapuurtje met de katjes tegen mij aan weer verder te werken aan powerpointslides. Om vier uur ga ik beneden voor een heerlijk snorrende houtkachel aan dit blog werken voordat de hapjes geserveerd gaan worden bij een fles wijn. Vasten begint woensdag, niet vandaag.