Donderdag 2 januari ga ik gezellig werken, op het werk in ’s-Hertogenbosch. Het is teamdag bij mijn nieuwe afdeling, Internal Control en ook op mijn andere afdeling, Data Management, zijn er medewerkers aanwezig. Dat zijn vier dames, waarvan er deze dag twee nieuw zijn en de andere twee dames managers om hen welkom te heten en in te werken. Omdat de zon schijnt ga ik ook nog even lekker een rondje door de stad wandelen, alvorens ik in Benschot mijn nieuwe kettingzaag ga ophalen aan het eind van de middag.

Op vrijdag werk ik ook, thuis. Ik begin echter met het weer ontmantelen van alle kerstversiering en het opbergen daarvan. Verder doe ik huishouden zoals schoonmaken, een trainingssessie golf afwerken (de hernia is echt weg en de golfbaan heeft een Trackman systeem, zoooo leuk, zie foto hierboven), boodschappen doen in Bunnik en haal ik brood bij de Veldkeuken in Amelisweerd. Ook loop ik nog even langs de apotheek voor de man en later op de dag haal ik ook nog krentenbollen bij de oliebollenkraam voor mijn ouders. Aan het eind van de middag gaan de man en ik naar Zeist, waar we bij een heerlijke borrel bij de oudste dochter en gezin aansluiten. We praten uitgebreid bij en genieten van al het heerlijks, inclusief een 0.0% bubbel. Deze is best goed te drinken, de ontwikkeling in de afgelopen jaren is van veel te zoet bocht naar iets dat het prima doet als alternatief.

Op zaterdag haal ik nog snel even croissantjes tussen alle ochtendrituelen in. Vervolgens laad ik de auto en haal ik zowel mijn broer als zus op. Samen rijden we al bijkletsend naar onze ouders in Friesland. Daar aangekomen warmen we de krentenbollen op voor bij de koffie. In de afgelopen periode is de laatste teckel overleden, waardoor de pikorde van de andere nog aanwezige dieren gewijzigd is. Na de koffie verdelen we de taken. Zus doet wat klusjes in en om het huis terwijl mijn broer en ik het werk in het bos gaan opnemen en alvast twee Amerikaanse vogelkersen uitgraven. We verzamelen ons weer op het erf, waar ik de rest van het werk voor de lunch verdeel. Ik vertrek daarna met een kettingzaag het bos in om een omgevallen boom die op het weiland van de buurman is beland, te gaan zagen.

Zus komt even overleggen over het niet starten van de quad, ik geef zo goed als mogelijk op afstand aanwijzingen. Even later hoor ik het geronk van de quad, het is ze gelukt. Broer en zus komen met quad en aanhangwagen het bos in en we beginnen met hout verzamelen. De berk uit het weiland kunnen we grotendeels gebruiken voor haardhout. De eerder door mijn vader al doorgezaagde grove den zaag ik zodanig dat deze makkelijk de houtwal op kan. Vervolgens gaan we bij de tweede poel een hangende berk oogsten, dat is altijd wat gepruts. Eerst loszagen van de stronk en daarna goed kijken en stukken van ruim een meter eraf halen aan de onderkant. Dat goede kijken gaat er vooral over waar de rest van de boom heen gaat bewegen. Ik hou niet van hangers en desondanks is dat wat ik het meeste zaag. Stormschades. Zoals altijd praat ik hardop wat ik ga doen en wat ik verwacht dat de boom gaat doen. In dit geval is mijn zus in de buurt en zolang zij volgt wat ik zeg, is het goed. De boom doet gelukkig ook elke keer precies wat ik denk dat er gaat gebeuren. Zodra deze helemaal op de grond lig, maak ik er kloofbare stukken van die we gezamenlijk opladen. Tussendoor hebben we geluncht, nu is het net te vroeg om terug naar het erf te gaan aangezien mijn ouders rustuur houden. We zetten de quad net binnen het hek en ik ga nog een oude grove den die over het pad op de kop is gevallen, loszagen. Dan kan mijn moeder, die dagelijks met de twee grote honden rondwandelt, weer zonder daar overheen te moeten stappen, rond. Terug op het erf lossen we de wagen en gaan we theedrinken. Daarna lopen we met onze moeder en die twee honden de dagelijkse ronde. Ook de kat loopt weer gezellig mee. Daarna ruim ik het erf en al het gereedschap op, alvorens we richting borrel gaan. Aansluitend eten we een eenvoudige doch heerlijke maaltijd en citroenbavarois toe. Ik ga daarna richting Boshuis en lig om acht uur te slapen, de rest komt rond tien uur ‘thuis’.

Een van de zaagplekken

Op zondag slaap ik uit. Heel lang. Het blijft nog lang donker dus wandelen met mijn zus over de hei is er niet bij. Ik lees rustig wat kranten, drink een kopje koffie en overdenk het leven. Ook sta ik stil bij het ontijdige heengaan van een lieve kennis, ik ben zo blij dat ik haar in november noch een dikke knuffel heb kunnen geven.

Met mijn moeder en zus gaan we nogmaals het bos inspecteren, de grote honden uitlatend. Na de koffie verzamelen we al onze spullen en laden we de auto weer in. We nemen afscheid van onze ouders en rijden vanwege mogelijke gladheid en sneeuw in een rustig tempo weer op huis aan. Daar tref ik de jongste dochter van de man aan de eettafel. Ik bak even eieren voor ons voor de lunch en we kletsen uitgebreid bij. Verder kook ik vast een beetje vooruit voor de week, aangezien het eten van vandaag wel heel eenvoudig is: biefstuk bakken. Ik maak er ook een lang gegaarde uiencompote bij, gewoon omdat het kan.

De werkweek begint weer in ’s-Hertogenbosch. Ik wissel het werk tussen de verschillende afdelingen af en heb het druk. Ik kan wel op tijd naar huis, gewoon voor de gezelligheid daar. Ook op dinsdag rij ik naar het zuiden en voor de tweede dag op rij heb ik file. Het is even niet anders, na een vakantie is het altijd even gedoe op de weg. Ondanks dat er geen neerslag is. Deze dinsdag ben ik wat minder in mijn hum, omdat ook ik het niet prettig vind om een medewerker te moeten vertellen dat we uit elkaar gaan. We hebben de afgelopen periode erg ons best gedaan om het werkend te krijgen, dat is helaas niet gelukt. Verder klus ik op veel dossiers. Aan het einde van de middag wacht ik op een nieuwe ronde vragen van onze toezichthouder. Hun deadline is vijf uur. Ik blijf tot tien over vijf wachten en haast me dan naar onze nieuwjaarsreceptie. Daar word ik hartelijk welkom geheten door de voorzitter RvB, Maarten, met een grote berenknuffel. Met een glas (nep)bubbels toost ik vervolgens met de overige leden. Mijn baas houdt afstand, later in de week begrijp ik waarom. Hij ligt dan met griep in bed. Na de gebruikelijke speech klets ik uitgebreid bij met dezen en genen en geniet ik ondertussen van heerlijke bordjes eten. Om kwart voor zeven is het genoeg voor mij, ik ga voor de hoofdgerechtjes terug naar huis. En ja, die vragen van de toezichthouder zijn om kwart over vijf geupload. Ik kijk thuis toch nog even met een schuin oog wat me te wachten staat in de komende dagen qua verzamelen van antwoorden. Het is te overzien. Dus ga ik met een gerust hart slapen. En passant heb ik nog even twee bomenplantdagen doorgekregen en ga ik wat vrijwilligers organiseren hiervoor.

Op woensdag begin ik thuis. Dat geeft de gelegenheid om vroeg te beginnen aan het uitzetten van de vragen, een beetje huishouden te doen in de vorm van wassen draaien en schoonmaken, nog wat boodschappen te halen en na nog een gezellig kopje koffie (voor mij, de man drinkt geen koffie meer dankzij zijn maag maar thee met melk) met de man, ga ik richting Amsterdam. Ik heb vandaag zowel een managementteamoverleg Personeel & Budget van de ene afdeling als een sessie Management Drives met hen. Ik ben tegenwoordig R (hele hoge relevantie), Blauw/Oranje/Groen. De tweede helft van de middag wordt in beslag genomen door de presentaties van de eerste rotatie van onze trainees. Een van hen heeft mij geweldig geholpen de afgelopen maanden met het in goede banen leiden van het bezoek van onze toezichthouder. Daar kan ze ook met de nodige humor over spreken. Ook de andere presentaties zijn leuk om te horen. Ik worstel mij vervolgens door wat files terug naar huis om te koken en samen met de man gezellig te eten.

Ook op donderdag werk ik in Amsterdam. Dit is min of meer een reguliere donderdag, waarbij ik het geluk heb om een regulier bureau te kunnen gebruiken. Ik spreek veel mensen en heb ook nog wat tijd om even op en neer te lopen voor de lunch. Nu lukt het om al bellend voor de file uit naar huis te rijden om met de man te eten.

Vrijdag heb ik een klussendag. Zowel voor het werk als thuis. Ik organiseer de nodige bijeenkomsten, schrijf dossiers uit, doe boodschappen, maak nog wat schoon want ook deze week hadden we geen schoonmaakster. Samen met de man ga ik naar de stort om alles wat we in de achterbak van de auto hebben verzameld, weg te gooien. We zijn nog niet klaar en met de energie die we ervoor over hebben komen we een eind. Verder lopen we voor de lunch naar Anne&Max, omdat het kan. We sluiten deze rommelige en gezellige dag af voor de houtkachel, met frietjes.

Op zaterdag begin ik met zowel een sessie pilates als gewichtsheffen. Dat laatste is een nieuwe ‘hobby’, omdat mijn arm- en schouderspieren wel weer wat volumineuzer kunnen worden. Dat is handig bij zowel het zaagwerk als bij golfen, ook kan het helpen bij alle klachten die vrouwen van mijn leeftijd linksom of rechtsom uiteindelijk krijgen. Daarna ga ik naar de bakker wandelen, over gladde stoepen. Het blijft ook belangrijk om voldoende stappen per dag te zetten. Terug thuis peuzelen we de verse croissantjes op. Daarna verzamel ik al mijn zaagspullen, en rij ik naar Landgoed Nuwenhuys in Breda. Ik word hartelijk welkom geheten door de eigenaar en maak kennis met drie honden en twee bejaarde paarden. Die krijgen wat te eten, net zoals de kippen. Daarna gaan we koffiedrinken. Ik maak kort kennis met de vrouw des huizes. Na de koffie trekken hij en ik de laarzen aan en gaan we het landgoed(je) verkennen. Het betreft een perceel met opstallen (huis en multifuctionele schuur voor vakantiewoning, grote vergaderzaal en daartussenin een grote keuken waar negen meervoudig gehandicapten door de week hun dagen verblijden) dat grotendeels is aangelegd als tuin, voedselbos, boomgaard en moestuin. Vooral in de rand van het perceel met de aanpalende watergang de Mark staan bomen, in wisselende kwaliteit. Aan de andere kant van het doorgaande pad ligt nog een paar hectaren land. Dat is in het verleden deels afgegraven voor het zand en al minstens veertig jaar niet meer onderhouden. Dat is voor later zorg, bij nog een kop koffie overleggen we wat er aan de bomen moet gebeuren op het tuinperceel. Ik ga mij omkleden vanuit de achterbak en ga met de aanwezige bosmaaier twee uur bramen maaien. Ja, het begint bijna altijd met het schoonmaken van de grond. Ook zaag ik wat over het hek liggende takken met de nieuwe zaag eruit, zodat de omheining weer enigszins in ere hersteld kan worden. De heer des huizes heeft ondertussen geluncht en brengt de aanhanger met de minitractor langs. Tussen alle bramen heb ik het nodige aan oud paalmateriaal gevonden wat ooit hindernissen voor springende paarden waren. We laden het een en ander op, ik kleed mij om en we hebben een principe-afspraak voor over een paar weken gemaakt. Dan ga ik weer een aantal uren spenderen hier. Terug thuis kleed ik mij om, alvorens met de man verderop te gaan eten bij vrienden. Hun zoon kookt een uitstekend viergangenmenu voor ons van tonijntartaar op avocado crème, daarna een Italiaanse geroosterde groenten ratatouille met crème van burata. Daarna een halflauwe Ceasar salad en een decomposé cheesecake. Allemaal superlekker maar bovenal is het supergezellig. De vrienden, de man en ik praten uitgebreid bij. Aangezien de hoeveelheid energie van de man beperkt is, gaan we na het toetje weer op huis aan.

Op zondag heb ik nog energie over. Dus ga ik wat uren werken én een kleine motivatie schrijven voor een toezichtfunctie waar ik voor gevraagd ben (waarover meer als ik die ga doen). Daarna zet ik het stoofvlees op. Terwijl de man daar een oog op houdt, ga ik naar de Ikea. Alweer. Binnen 35 minuten heb ik alles bij elkaar en ben ik de nodige stappen verder. Terug thuis laad ik de auto uit en begint fase twee van de woonkamer opnieuw decoreren. Zoek de verschillen, naast dat de tijd verstreken is zoals je aan het gewicht van de klok kunt zien. Ik ben nog niet helemaal tevreden, maar het is in ieder geval anders. Ik heb zelfs in de uitgebreide gereedschapsverzameling van de man een grote gatenboor gevonden om alles netjes af te werken. Ik leer het weer, een beetje handig zijn. Tussendoor lunchen we samen aan de eettafel.

Voor

Na

Na alle klussen verwerk ik het afval en laad ik de achterbak van de auto weer vol voor een volgende ronde stort. Daarna loop ik naar de stad voor twee poëziebundels, De Hartelijke Poezen van Drs. P en Kattenpoëzie uit de Nederlandse literatuur. De eerste was mij gisteren aangeraden, de andere kwam ik tegen in de kast bij Broese. Zo gaat dat. Terug thuis gaan we Evensong luisteren (vanuit Pembroke met Anna Lapwood), wennen aan de veranderde inrichting en na het publiceren van dit blog, dat geschreven is voor een haardvuur met een glas wijn onder handbereik, lekker eten van het suddervlees.