De week begint eigenlijk bij het eind van de vorige week, als ik thuiskom vanaf Vlieland. De man en katjes zijn blij dat ik er weer ben. Vooral Charlie is steeds minder genegen aan wijzigingen in zijn routines en kruipt snel op schoot. Met een houtvuurtje en een goede pot lekker eten gaat dat prima.

Op maandag regent het. De hele dag. Ik kom rond half acht op het werk aan en ga om half zes weg, zonder pauze gehad te hebben of mijn neus buiten de deur gestoken te hebben. Het is bah-weer. Ik ben niet helemaal fit, heb een verkoudheid en heb het koud. Daarmee haal ik voor het eerst in zeer lange tijd niet mijn dagelijkse vinkjes voor genoeg bewegen, het blijft bij de rek- en strekoefeningen van het ochtendritueel. Naast het water buiten regent het ook ziekmeldingen, ik heb er in totaal zes. 10% van mijn populatie.

Gelukkig is het de rest van de week heel anders. Op dinsdag wandel ik op en neer naar de Helftheuvelpassage in ’s-Hertogenbosch om wat verjaardagskaarten te halen. Daar ontdek ik dat het ook een ontmoetingsplek is voor keigezellige koffie. Ga ik binnenkort ook eens doen.

Op donderdagochtend zit ik achter het glas aan een tafel bij Dentiq tandartsen in Eemnes te werken, het is er heerlijk warm. De reden is dat de man boven mijn hoofd een behandeling ondergaat en deze locatie (niet zijn normale tandarts) moeilijk bereikbaar is zonder auto. Ik luister gezellig mee met wat conversaties, ook achter de schermen, terwijl ik stukken review. Daarna rij ik naar Amsterdam en kom achter de schermen van mijn werkgever een vriend tegen. Heel toevallig dat we elkaar treffen, we kletsen kort bij.

Op donderdagmiddag wandel ik in zomerjas door een zonovergoten Amsterdam naar het Concertgebouw. Ik heb een aantal collega’s in mijn kielzog waarvan ik respectievelijk een vriendin, de vriendin en vader ontmoet, bij het Concertgebouw. Mijn werkgever is sponsor van het gebouw en als een van de tegenprestaties kunnen wij mij op rondleiding. Sebastiaan is al 33 jaar werkzaam alhier en geeft nu 30 jaar rondleidingen. Hij doet dat natuurlijk met veel verve, over de geschiedenis van het gebouw, de bijzondere afmetingen van de grote zaal, de akoestiek van de verschillende zalen, het bijzondere akoestische brandpunt van de koorzaal en ga zo maar door. We mogen backstage van dit bijzondere gebouw kijken. Ondertussen wordt het concert voor vanavond voorbereid, de organist en harpisten van het Zweeds radio-orkest zijn al volop bezig met respectievelijk registraties uitzoeken en stemmen. Later treffen we andere orkestleden aan bij hun eten of inspelen. Anderhalf uur later sta ik weer buiten en loop ik alleen terug naar het werk.

Wat opvalt? Het is nog steeds licht, waar ik erg van geniet. De donkere maanden liggen weer even achter mij.

FD, vrijdagochtend....daar doe je het dan allemaal voor.

Op vrijdag ga ik na werken en lunchen bij Meneer Vink met Wilmaaaaa, mijn vorige secretaresse, naar Terweijde. De man en ik grappen altijd dat we voor die kant van de stad een visum nodig hebben. Dat is niet zozeer noodzakelijk, ik had wel iets beter kunnen en moeten doorvragen over de klus die ik ga doen. Ik blijk met een volledige nieuweling te gaan sauzen. Er is muurverf, afdekzijl en plakband, een roller op stok, een grote roller en een paar kwasten. Oh ja, en 1 verfbak. Wat is er niet? Een kwast om echt in de hoekjes te kunnen en een kleine vachtroller of klein bakje. Maar desondanks doen we een meer dan manmoedige poging om 30m2 muur te sauzen in mosterdgeel. Het lukt best goed, er moet wel een tweede laag op wat mij betreft. En de overgang randjes/grote vlakken kan beter met een klein vachtrolletje.

Terug thuis loop ik nog een rondje door de stad en ga een frietje eten bij de Pieper. Dat is een zaak die prima frietjes bakt maar deze niet warm geleverd kan krijgen. Ik heb ondertussen daardoor zolang geen frietjes gegeten dat ik er een keer voor omloop.

Op zaterdag haal ik mijn broer op, nadat ik de nodige bakkers aangedaan heb voor croissants, chocoladebroodjes en lekkers voor mijn moeder. We rijden samen naar het noorden. Bij de koffie overleggen we de klussen en aangezien de tuinman gisteren de appelbomen heeft gesnoeid beginnen we met versnipperen van de takken. Daarvoor moet de tractor wel aan. Met mijn vader loop ik het oude beestje na en met wat geduld en enig beleid krijgen we deze weer aan de praat. De aanmoedigingen, slaan op de startmotor, zien roken van de voorgloeier maar ook vonken van de aardeklem van de accu zijn allemaal zaken voor achter de schermen. Mijn vader rijdt deze vervolgens naar de het pad bij de carpoort, het podium voor vandaag op. Ik mag zorgen dat de versnipperaar aan de gang komt op de asaandrijving van de tractor, mijn broer zorgt dat deze lekker een uurtje takken gevoerd krijgt. Mijn vader en ik bereiden de takken zodanig voor dat vooral de versnipperaar continue staat te werken. De snippers belanden netjes in de aanhanger die we ernaast hebben gezet. Ondertussen begin ik met het wegrijden van uitgekrabt gras en mos uit de bloemenwei naar de kuil in het bos, als vulwerk. Mijn vader heeft afgelopen weken met de gewone hark en vele uren een soort verticuteerwerk gedaan, om de grond open te maken.

Na een uur is het werk gedaan en zet ik de tractor weer in stationair en de versnipperaar uit. Ik mag het geheel achteruitrijdend weer onder het afdak van de kapschuur krijgen, wat me met 1 keer steken lukt. Dan gaat de hef met de versnipperaar weer naar beneden en zet ik het lawaaibeest uit. Braaf tractortje.

Na de lunch gaat iedereen behalve ik rusten. Ik zorg nog voor wat kruiwagens gras richting kuil, een goed gevulde achterbak met hout, zakken met hout voor mijn ouders en meer van dit soort loopwerk. Als iedereen weer wakker is, ga ik verder met gras afvoeren, het zijn in totaal 10 kruiwagens. Na de thee is dat gedaan en begin ik aan het volgende perceel uitkrabben. In 1 uur tijd kom ik tot ongeveer 15m2. Wat een werk, heel zwaar. Groot respect voor mijn vader. Het zijn 2 kruiwagens afval en mijn spieren protesteren. Bij de borrel praten we bij over alle klusjes van deze dag, daarna koken mijn vader en ik een stoemp met broccoli en bloemkool, gebakken uien en worst. Ik drink er een glas rode wijn bij. Na de afsluitende koffie ga ik naar het Boshuis, mijn broer begint met mijn vader aan de belastingaangifte. Van mijn broer. Ik slobber ondertussen de fles wijn leeg en ga op tijd slapen.

Slapen als een roos, na een dag met veel stapjes tussen bloemenwei en compostkuil

Op zondagochtend kom ik stram uit bed en moet ik even op gang komen, zelfs de pilatus helpt niet heel erg. Na een rondje door het bos lopen doe ik was klusjes op het erf en ga dan koffie halen bij mijn ouders. Mijn broer is ook al wakker en komt ontbijten. Terwijl ik voor hem nog even een stukje vermogen opzoek. Daarmee kunnen de mannen de belastingaangifte afmaken, terwijl mijn moeder en ik met de grote honden door het bos gaan lopen. Na nog een kop koffie is het klaar en gaan we naar huis. Ik ben op tijd om met de man te gaan lunchen bij Anne&Max, waar het gezellig druk is. Daarna laden we de achterbak van de auto uit en vult de man het houtrek achter het huis. Na een rustuurtje, waarbij de katten me in de gaten houden (ik slaap graag op zondagmiddag extra) ga ik de kachel stoken en blog schrijven, terwijl Evensong op BBC radio 3 opstaat.