Daar aangekomen parkeer ik de auto en loop ik met de ingepakte tas en mijn rugtas naar de boot. Voor de zekerheid heb ik mijn looplaarzen aan. Het vest heb ik in de auto achtergelaten, het is lekker weer. Ook het windjack gaat al snel uit, zelfs op de kade is het ondanks het windje goed toeven. De boot heeft wel vertraging. Dat is me al lang niet gebeurd, maar blijkbaar is er iets aan de hand geweest. Ik wacht rustig. Voor auto’s was de boot vol, voor losse passagiers is dat zeker niet het geval op deze vrijdagmiddag. De boot lijkt erg op die naar Schiermonnikoog, zelfde maatschappij, ongeveer dezelfde indeling. De overtocht is verder rustig, het is laag water.

Op Ameland aangekomen pak ik mijn tas van de bagagekar en ga daarna naar de fietsenverhuur. Met fiets en al ga ik dan naar het hotel op de strandweg, inchecken. Ik heb een luxe 4-personenappartement voor mijzelf. Bij mijn vaste rituelen hoort dat ik even uitpak en controleer of er een kurkentrekker in huis is. Dan fiets ik terug naar het dorp om boodschappen te doen. Ik haal voor twee avonden eten en voor twee keer ontbijt. Ik onderschat mezelf weer eens, uiteindelijk eet ik er drie avonden van, lunch ik ook twee keer en ontbijt ik twee keer van de inkopen.

Na de boodschappen opgeborgen te hebben in vooral de koelkast, ga ik met de fiets door naar het strand. Het is om de hoek, en druk. Het heerlijke weer zorgt op dit strand in ieder geval voor veel kinderen, de strandjutters komen net terug aan, de rij voor de strandtent is lang. Ik loop een klein rondje en ga dan terug naar het hotel voor mijn borreleten.

Deze paar dagen bestaan uit slapen, beetje eten, fietsen en wandelen, lezen, beetje TV hangen. Zo gezegd, zo gedaan.

Op zaterdag slaap ik uit, ontbijt ik met griekse yoghurt, walnoten en honing met duindoornbessen. De nespressomachine mag ook aan het werk. Dan lees ik de krant en begin aan een nieuw boek. Om tien uur stap ik op de fiets, langs de noordzeekant fiets ik naar de vuurtoren op west. Daar loop ik vervolgens een rondje linksom.

De zonnebrand doet zijn werk, het zand kleeft er ook aan. Het bos biedt even wat verlichting voor de brandende zon. Terug op het strand ga ik even een glas ranja drinken tussen de nodige gestylde dames en bruine heren, alvorens ik terugfiets langs de waddenkust naar Nes en het hotel. Lunchen, middagslaapje, even naar Nes rondje lopen, terug naar hotel, borreleten, beetje TV kijken, lezen, slapen.

Dan is het alweer zondag, het regent. Ik slaap serieus uit tot zeven uur, lees de andere weekendkrant tijdens een kop koffie. Ook werk ik nog even een uurtje wat aan mijn mail en ga daarna uitgebreider ontbijten in het hotel. Het is even droog, ik ga een rondje lopen. Na nog een uurtje lezen lijkt het wel een paar uur droog te gaan zijn om het eiland, zoals zo vaak op de eilanden. Voorovergebogen over het stuur fiets ik in een gestaag tempo naar het uitkijkpunt op oost. Het is niet ver, wel een flinke wind met af en toe een spat regen. Hier kom ik weinig mensen tegen, zoals voor mij een eiland hoort te zijn. Ik kom even bij bovenop het uitkijkpunt en zie dat Auckland nog 1000 keer zover is. Ik fiets binnendoor weer terug, nu met de wind in de rug. Dat gaat een stuk gemakkelijker.

Misschien ben ik ondertussen wel een keer toe aan een elektrische fiets, maar zolang de zon schijnt en het niet stormt vind ik mezelf nog te jong. Laten we de zadelpijn maar vergeten, zo vaak zit ik niet meer op de fiets helaas. Ook nu terug in het hotel even lunch gemaakt, middagslaapje gedaan en boekje gelezen. Op de BBC zijn er de nodige programma’s achter elkaar over het koningshuis, ik kijk er met een schuin ook naar. Na een klein borreltje ga ik nog even over het strand wandelen. De wind is aangetrokken naar vijf of zo, ik loop met de pet in de hand er dwars tegenin richting Buren. Halverwege ga ik weer de duinen over en door het vakantiepark loop ik terug. Even de afwas doen, kopje theezetten, boekje lezen. Op tijd weer slapen, terwijl het buiten flink blijft waaien.

Maandagochtend ben ik op de gewone tijd wakker, de wekker hoeft er niet voor te gaan. Ik ontbijt, drink een kopje koffie en werk een uurtje. Dan ga ik lekker nog even naar het strand, een klein rondje lopen met de zon op mijn gezicht. De tassen zijn al ingepakt, de batterijen zijn opgeladen. Na nog een kop koffie, de laatste afwas en een rondje kijken of ik echt alles bij me heb, ga ik uitchecken. Tijd voor de terugtocht. Fiets inleveren op de strekdam, naar de boot lopen, alvast het parkeren betalen. Mijn hoofd is even leeggeblazen, ik heb de nodige kilometers gefietst en gewandeld en de nodige uren extra geslapen. Tijd om weer aan het werk te gaan.