Dat begon met ergens afgelopen paar maanden dat er overal in de wijk en ook bij ons in de straat een stoeptegelbreed werd gegraven door mannen. Veel mannen. Het ging in een rap tempo. Stoep helemaal open, per aansluiting ook een stukje naar de gevel toe, veel oranje kabels erin, stoep weer dicht. Aan de ‘verkeerde’ kant van onze voordeur heeft al die maanden die oranje tube uit de grond gestoken. Gisteren is de stoep weer even open geweest en is die vezel aan de juiste kant van de voordeur het huis in gebracht. Manlief had al het een en ander voorbereid, waardoor er met een kleine booractie door de voorgevel de vezel keurig binnen kon komen en daarna afgewerkt op een tijdelijke plank. Allemaal terwijl ik de voorzitter van de raad van bestuur in het bijzijn van al mijn medewerkers een aantal vragen voorleg. Katjes nerveus van het boren bij mij op schoot, lawaai (hele even maar gelukkig) dat mijn noicecancelling koptelefoon wel grotendeels kon blokkeren. Het resultaat is op de foto te zien. Nu gaat manlief kijken hoe hij aan de volgende monteur kan komen, die van dit kastje iets gaat maken dat wij op wifi kunnen gaan laten lijken.