Daarmee was het aantal stappen op maandag zeer summier. Te glad, te nat, te van alles.

Op dinsdag ging het al beter. Ik had een vergadering waarbij ik even stevig kon doorstappen. Even later stonden er twee collega’s voor de deur die in de buurt aan het wandelen waren, met de vraag of ik een klein rondje meeliep. Supergezellig.

Woensdagochtend loop ik vaak tijdens de reguliere bijpraatsessie met de RvB. Daarin vertellen zij ons even wat er besproken is in de wekelijkse vergadering en andere belangrijke zaken die voorbijkomen. Daarna had ik nog een wandelbila met de baas. Eind van de middag ben ik naar Heemstede gereden om te wandelen met een collega. Zinvol, want dan hoor ik toch meer dan tijdens telefoneren of videobellen. Hij woont mooi, tegenover een bos waarbij 5km wandelen langs de randen een welkome afleiding is.

Donderdag stond wandelen met manlief op het programma. ’s Avonds. Met de nadruk op stond. Want tegen de tijd dat wij wilden gaan was het gestopt met zachtjes regenen: raincheck.

Vrijdag was het heerlijk lenteachtig weer, een uitgelezen kans om met de coach vanaf de Lange Nieuwstraat een rondje Rabobankbrug, Croeselaan, Singel te lopen. We waren niet de enigen.

Zaterdag hebben manlief en ik een vroeg ochtendrondje binnenstad gelopen. Biltstraat, Oude Gracht, over de Lijnmarkt, langs de Singel weer terug. Op een tijdstop dat er zeer weinig mensen op straat zijn is dat echt heerlijk.

Zondagochtend ga ik eerst werk afmaken om daarna met zus een rondje Voorveldse polder en park Bloeyendael te lopen. Zon op het gezicht al wandelend bijkletsen, genieten van veel sneeuwklokjes.