Ik rij deze vrijdagochtend niet naar Den Haag maar naar Leeuwarden. Ik ben de enige op een kantoor voor de vergadering van negen uur, de rest werkt thuis. Ik spreek wat mensen tussen de bedrijven door, ga met een collega-directeur lunchen en laat mij een nieuw pak aanmeten bij Moniek Miedema. Terug op kantoor is het de hoogste tijd om mijn laptop in de kast te leggen en richting boot te vertrekken.

De boot ligt braaf te wachten in Lauwersoog, ik ben keurig op tijd. Ik haal een kop thee met een gevulde koek erbij en nestel mij achterin met het kwartaalkrantje Litje Pol. Even lezen of er nog bijzonderheden zijn en de waterstanden fotograferen. Het is druk op de boot. Desondanks ben ik er vlot af en met mijn tas van de bagagekar loop ik naar de bus van het hotel. Zoals dat gaat hier op Schier, nemen we wat passagiers over van een andere bus die anders te vol komt te zitten. De jongeren stappen uit bij een kampeerboerderij voor een weekend feest zo te horen. Wij rijden door naar het dorp. Ik ben vlot de bus uit en krijg bij de receptie mijn sleutel. Appartement 22 deze keer, een groot appartement voor vier personen. Op de begane grond. Het gezin met de schreeuwende kinderen verdwijnt naar helemaal achteraan, daar ga ik geen last van krijgen. Voordat zij echter zijn ingecheckt, heb ik mijn boodschappen al gedaan bij de Spar. Basisbehoefte zoals koffie, ei, boter, yoghurt, honing. Ik vergeet de thee. Dit alles zet ik in het appartement. Dan loop ik het dorp uit over de Middenstreek. Het schemert al dik, daarom maar snel rechtsom over het Karrepad terug naar de Badweg. Bij Vrouwe Jakoba haal ik de rest van de boodschappen, waaronder een goede fles wijn. Terug in het appartement gaat die open.

Ik doe verder niet veel op deze vrijdagavond want ik ga al rond zeven uur van bank naar bed.

Twaalf uur later beweeg ik weer de andere kant op, richting ontbijt. Na een ochtendkrant en een extra kopje koffie kleed ik mij dik aan. Alhoewel de zon schijnt, is het koud buiten met een frisse oostenwind. Dat is de reden dat ik mijn reguliere rondjes dit weekend andersom loop. Deze morgen vertrek ik met een stevige pas rond half negen richting de Bunker en dan aan de andere kant langs het kerkhof voor de oorlogsslachtoffers naar het Reddingspad.

Dat volg ik tot op het strand, waar de wind vrij spel heeft. Linksom loop ik vervolgens terug naar de opgang bij de Badweg. Deze bocht is altijd langer dan ik denk. Vanaf de Badweg is het nog een klein stukje terug naar het dorp, waar ik bij de bakker strandkoeken koop en toch nog wat thee bij de Spar.

Terug ‘thuis van huis’ zak ik weer op de bank om na de lunch te verhuizen naar bed voor een middagdutje. Daarna loop ik nog een rondje door de verschillende winkels en dorp.

Ook vandaag ga ik zeer op tijd naar bed, ik heb het nodig. Om op zondag best wel fris om zes uur wakker te zijn. Dit voelt beter, ik heb zin om wat te doen in plaats van mij voort te slepen. Dus lees ik nog een weekendkrant, schrijf de Sinterklaasgedichten voor dit jaar en doe ik wat aan de mail voor het werk. Het sneeuwt en regent buiten. Volgens de buienradar is dat de hele ochtend zo.

Desondanks loop ik om half tien de Badweg af naar het strand. Ik zie wel nog wat regenwolken links, maar schat in dat deze mij niet gaan raken. Dus ik sla linksaf om het rondje Groene strand te gaan lopen. Ook dit is een keer andersom dan ik gewend ben. De linkerknie vindt het wel een keer leuk om de hoger gelegen knie te zijn, de wind speelt vandaag niet echt een rol. Met een redelijk stevige pas op het pad dat het dichts bij het duin ligt, loop ik naar de binnendijk. Er zijn nog niet veel mensen die hebben ontdekt dat het heerlijk fris weer is. Zonder een enkele regenspat ben ik na anderhalf uur weer terug in het dorp. Ik drink een kopje thee, maak en eet lunch, slaap nog een extra uurtje alvorens ik weer naar de bank verhuis. Zo draai ik dit weekend rondjes en kom ik bij van inspannende weken en maanden. De komende weken hebben ook zo hun uitdagingen, dus ik ben blij met dit weekend van rust. Morgenochtend neem ik de vroege ochtendboot terug naar het werk, er is genoeg te doen.