Een groot consultancybedrijf waarvan we een aantal jaren geleden 40% effectiever moesten gaan werken, zorgt nu voor veel chaos. Ze hebben blijkbaar dit efficiënte werken nooit op zichzelf toegepast. Gratis advies voor hen: doen! De frustratie die het mij oplevert is dat ik wordt geacht mijn agenda naar hun wensen in te richten. Terwijl ze in de drie voorafgaande dagen elke keer het programma volledig omgooien. Ik berust in mijn lot en ga op maandag in Den Haag werken. Dat levert in ieder geval leuke gesprekken op met collega’s uit Budapest, Edinburgh, Denver, Cedar Rapids, Madrid en Den Haag zelf. Ze zijn niet vaak allemaal op dezelfde locatie, dus ik maak graag gebruik om even de banden aan te halen met ze.

Op dinsdag vervoeg ik me in Leeuwarden, ik ben van mening dat ik minstens een keer in de week mijn gezicht hier op de vloer mag laten zien. Ik kom toevallig mijn baas ook tegen, die is hier alleen als het moet. Ook deze dag vult zich met meer of min toevallige ontmoetingen en daardoor leuke gesprekken, naast de reguliere planning.

Op woensdag rij ik weer naar Den Haag voor een volle dag gezellige vergaderingen en administratie. Ik kan redelijk op tijd terug naar huis en merk niets van Koningsnacht

.

Hare keizerlijke hoogheid op een troon

Donderdag had ik mijzelf een volledige beddag beloofd. Daar komt echter niets van in. Na een half uur langer slapen en een wat ruimer ochtendritueel ga ik alweer de vierde dag van een nieuw oefenprogramma in. Na drie jaar planken ben ik echt wel klaar met alweer die tien oefeningen in tien minuten. Ik ben daarom begonnen met Pilates. Dat werkt ongeveer aan dezelfde spiergroepen, heeft wat meer rek- en strekoefeningen in zich en het is dynamisch in plaats van statisch. Ik ben bij het begin begonnen en vul de tijd nog wat aan met extra plankoefeningen. Dit alleen maar omdat ik wel het gevoel wil hebben dat ik iets gedaan heb. Als ik verder in het programma kom, zal dat waarschijnlijk niet meer nodig zijn, die extra oefeningen.

De donderdag bestaat verder uit een paar uur werken om mijn hoofd rust te geven, tompouce eten, wandelen, lunchen met wortelsla, slapen, borrelen, boek lezen, kip eten met gegrilde groenten (ook wortel). Veel oranje eten, op deze Koningsdag.

Charlie heeft het koud

Vrijdag is een reguliere vrije werkdag. Dus inderdaad, ik werk een uurtje, pak mijn golfspullen bij elkaar en handel nog wat telefoontjes tijdens het rijden af. Daarmee ben ik mooi op tijd in Welderen, waar ik Bert ontmoet. Hij staat een sigaret te roken, de eerste na een week niet roken. Ik bevestig hem dat dit geen lekkere sigaret is, hij gooit de rest van het pakje achter de bar. Het maakt niet uit hoe hij stopt met deze gewoonte, als hij maar stopt. We gaan daarna lekker inslaan, koffiedrinken en vervolgens op weg naar hole 1. Nog voordat we de eerste bal de baan in meppen begint het te miezeren en het houdt eigenlijk niet op totdat we op hole 18 weer de baan gaan verlaten. We worden er niet echt nat van, soms is het iets erger, soms is het even weer droog en desondanks net niet lekker. We spelen wisselvallig, van briljante pars tot dubbel bogeys. Gewoon, zoals altijd, supergezellig en in het algemeen wel iets constant beter dan tien jaar geleden.

Op zaterdag ruim ik na de pilatesoefeningen nog even mijn mailbox op en handel ik wat administratie af. Ook stop ik een kaart in de bus bij een buurtgenoot en ik loop daarna naar de stad. Ik heb al weken het idee om een nieuwe werktas te kopen en ga bij een winkel in de binnenstad kijken. Het wordt uiteindelijk precies de andere tas dan dat ik online zou hebben besteld. Sommige dingen wil ik voelen en vasthouden. Het is een chique tast, gekocht met het oog op een nieuwe werkgever. De houtkachel gaat ’s avonds nog wel even aan, maar eigenlijk is het seizoen over. Zeker als de zon naar binnen schijnt.

Zondag ga ik naar mijn ouders. Mijn vader is niet helemaal lekker na een hartritmestoornis maar zet wel koffie. Met mijn moeder en de grote honden loop ik een rondje bos en nemen we wat werk op. Daarna zorg ik voor voldoende hout naast hun kachel en laad ik mogelijkerwijs voor het laatst de achterbak van mijn auto vol voor dit seizoen. Het is eindelijk heerlijk zonnig weer en ik kan zonder jas wat klussen. Ook hoeft de kachel slechts marginaal aan als ik de luiken van het Boshuis heb opengezet. De zon doet de rest, wat een positieve invloed heeft op mijn humeur.