Op mijn tweede vakantiedag begin ik met werken. Er is nog steeds te veel werk om echt te gaan genieten van niets hoeven. De schoonmaker is er ook vandaag. Met Leila op mijn bureau en Charlie in de mand naast me doe ik veel, lekker geconcentreerd, weinig afleiding door telefoontjes of afspraken. Rond een uur ben ik klaar met de laatste zaken en gaan de man en ik even lunchen. Gewoon, verderop, omdat het kan. Ook maak ik nog wat verjaardagskaarten en -cadeautjes open. Aansluitend stap ik in de auto om naar Anholt te rijden.

Daar ben ik heerlijk op tijd. Bij de receptie van Schloß Anholt word ik razendsnel ingecheckt en krijg ik de sleutel van de Rozenkamer. Ook krijg ik een muntje mee. Ik leg mijn bagage op de kamer en ga daarna met het muntje richting de ingang van het park. Daar heb ik keuze uit 3 routes. De kortste is 20 minuten, de langste een uur. Zegt het bordje. Ik kies na het bord bekeken te hebben voor de langste route, deze meandert veel door het bos heen en dus onder bomen door. Gezien de felle zon lijkt me dat vandaag de beste optie. Met een redelijke pas doe ik er uiteindelijk drie kwartier over, inclusief een detour door een doolhof heen. Het park is prachtig, met oude bomen, klein beetje moderne kunst, heel veel bankjes om op uit te rusten of te genieten van het uitzicht, grote bloemenweides, een doolhof en prachtig uitzicht op het slot. Een deel daarvan is een hotel, het andere deel een museum dat op dit moment gesloten is. Terug in het slot ga ik op het terras een biertje drinken. Daarna even terug naar de kamer om mij op te frissen en om te kleden voor het diner. Dat wordt opnieuw op het terras boven het water geserveerd. Terwijl ik geniet van het heerlijke eten heb ik ook een prachtig uitzicht over de slotvijver met daarin ganzen, waterhoentjes en eenden. Ook scheren de nodige vogels inclusief een paar ijsvogeltjes over en langs. De bediening is allervriendelijkst en snel, de wijn lekker en de fles water nodig vanwege het weer.

Na een goede nachtrust, die slechts kort onderbroken wordt door een mug die ik opsluit in de badkamer omdat ik deze daar niet meer kan vinden, is het tijd voor een nieuwe vakantiedag. Ik begin opnieuw even met werken, ik vind het handig om zaken in een keer op een door een ander bepaald moment goed te doen dan achteraf te moeten wijzigen. Tussendoor ontbijt ik beneden. Dan is het tijd om uit te checken en mijn bagage in de auto te leggen. Ik pak mijn golftas uit de auto en met deze op de rug loop ik naar de aanpalende golfbaan. Mijn golfmaatje Bert is er ook net. We melden ons in de shop en krijgen een eerdere starttijd. Even inslaan op de driving range en we zijn er klaar voor. Mijn eerste klap is 185 meter waard, dat beloofd wat voor vandaag.

Helaas gaat het verder niet zo lekker. De sproeiers staan aan op de baan en soms loop ik er bewust doorheen om even wat verkoelend water over me heen te krijgen. Mijn spel wisselt van geen scores tot een normale score. Het is warm. Eigenlijk te warm om te spelen, desondanks houden we vol. We slaan uiteindelijk hole 16 over omdat de route te onduidelijk is om ons bij de afslag te brengen. We komen daardoor halverwege de hole op. Jammer, maar vandaag lopen we niet voor de punten. Volledig warmgedraaid en warm speel ik op 17 een par (5 slagen). Op 18 lig ik met 2 op de green en weet ik een lange put te maken: een birdie op deze par 4. Tevreden ga ik het terras op, ondanks een hele lage overall score. Tijd voor een grote pils en rustig bijkomen.