Met manlief bespreek ik de mogelijkheden voor de werkkamer, ik besluit de kerstversiering dit jaar over meerdere plekken in het huis te verdelen. Aangezien het huis intensief bewoond wordt, heeft dat ook nut. We drinken samen nog even een kop koffie met een zelfgebakken boterham erbij, en een stukje brownie voor mij. Daarna stap ik in de auto, naar Meppel. Daar woont een medewerker die er een dochter bij heeft gekregen. Ik ga even op het hoekje van de keukentafel op gepaste afstand de baby bewonderen. Of eigenlijk niet, want ik heb helemaal niets met kleine kinderen. Met de ouders des te meer, we kletsen uitgebreid bij met een plak cake met slagroom en muisjes. De cadeautjes vallen in de smaak. Daarna rij ik door naar mijn ouders. Daar word ik ontvangen met koffie en zelfgebakken appeltaart. Ook heerlijk en gezellig.

We gaan daarna een rondje klusjes af, de nieuwe badkamer in het Boshuis bewonderen en het vroege Sinterklaascadeau installeren. Langs een van de migratiepaden van de reeën door het bos. Op een stevige paal diep in de grond installeren we de liksteen voor roodwild. Ik ben benieuwd hoe snel ze deze vinden en we de sporen gaan zien.

Daarna gaan mijn vader van ruim in de 80 en ik met vereende krachten grasafval afvoeren en daarna takken verzamelen. De houtwal langs het erf heeft wat gaten gekregen in het afgelopen jaar, we beginnen aan de meest dringende qua reparaties en ophoging. Ondertussen begint het met miezeren, na twee rondjes vinden we het genoeg en gaan naar huis voor thee. Mijn ouders nemen er een stukje brownie bij, ik heb genoeg zoetigheid voor een dag gehad. Aangezien het steeds grijzer wordt, steek ik daarna de houtkachel aan en gaan we uiteindelijk lekker vroeg aan de borrel met wat erbij.

De hondjes mogen nog even een klein rondje buiten lopen, dat geeft mij de gelegenheid een armvol eikenhout van de stapel te halen voor op de kachel. Mijn vader maakt vervolgens een salade met zalm, terwijl ik een heerlijke fles rode wijn leegmaak. De fles wijn komt uit Utrecht, bij mij om de hoek. Ik heb deze niet meegenomen. Had wel gekund trouwens.

Na het eten vertrek ik naar het Boshuis voor een avond lezen en vroeg naar bed. Ik doe eerst nog even wat oefeningen, zodat ik lekker warm het koude bed instap. De klamboe heb ik ondertussen ook opgeborgen, in de hoop dat ik die dit jaar niet meer nodig heb. Het tentje voelde vandaag als benauwend, blijkbaar heb ik even wat ruimte nodig.

De maandagochtend begint een uurtje later dan anders, qua wakker worden. Met een kopje koffie en een simpel ontbijt nestel ik mij voor het raam om over de wei uit te kijken. Geen ree te zien vandaag. Ik ga maar even een rondje door het bos maken, terwijl het flink waait. De bladeren gieren me om de oren. Halverwege de ochtend drink ik koffie bij mijn ouders, met een stukje appeltaart. Daarna stap ik de auto in, richting Lauwersoog. Met het werk op de carkit rij ik zonder enkele hapering naar Lauwersoog, zo de parkeergarage in. Veel te vroeg, dus ik maak de vergadering rustig af terwijl ik geniet van de gekte om mij heen met fietsen op of af fietsendragers tillen. Ik ben zo vroeg dat ik de binnenkomst van de vorige vaart nog meemaak. Na de vergadering trek ik mijn laarzen aan, zet ik mijn muts op, grijp een mondkapje en mijn tassen en ga de boot op. Ik had gerekend op een broodje, maar de horeca is dicht. Snap ik, gelukkig was de appeltaart een goede bodem.

Het weer is grijs en grauw, heerlijk herfstig Schierweer. Eerst tegen de wind in en na de draai in de vaargeul met de wind in de rug varen we vlot over, voor een paar dagen wind in de haren. Door alle wind, regen en zoutaanslag op de ramen is er dit keer weinig te bekijken buiten.

Op de strekdam staat de bus voor mijn hotel braaf te wachten, we nemen ook nog wat overgebleven passagiers van een andere bus mee. Ik hoef niet in te checken, zo wordt mijn OV chipknip nog steeds niet gebruikt. Ik zag in de historie dat de vorige keer op Schier was, in januari, toen ik noodgedwongen in een ander hotel overnachtte.

In het hotel leg ik mijn bagage aan de kant en mag ik, omdat ik gast ben, gewoon gaan lunchen. Met een kopje thee erbij. Ik heb nog een overleg van het werk, dat rustig op de koptelefoon tegen me aan praat, af en toe moet ik even opletten. Na nog een kopje thee is de vergadering afgelopen en ga ik even een rondje dorp doen. Het is benauwd warm buiten, het waait stevig. Ik koop alweer een prachtig vest van Inti, net zoals de vorige keer. Het is maar goed dat het morgen kouder wordt, dit vest is opnieuw lekker warm.

Daarna kan ik terecht in mijn appartement. Dat is ook lekker warm. 21,5 graden. Veel te warm voor mij, ik zet de thermostaat terug naar 18 en de ramen open. Ik blijk gewoon in het hoofdgebouw te zitten, en niet in de suites, zoals ik dacht, verderop. Het is een ruim appartement met zes deuren….best wel veel voor wat ik nodig heb. Even lekker de ruimte hebben is luxe. Na mij geïnstalleerd te hebben ga ik even boodschappen doen bij de Spar aan de overkant. Terug ‘home away from home’ ruim ik de boodschappen op en zak ik onderuit, met de laptop op schoot.

Straks ga ik even eten in het restaurant, waarschijnlijk sate, om daarna op de bank te genieten van even helemaal niets. Ik kan de vuurtoren net zien vanuit de slaapkamer, door de bomen heen, vanuit de woonkamer zijn de lichten op de vaste wal goed zichtbaar.