Vandaag had ik de geest en heb ik weer vier vuilniszakken vol uit mijn klerenkasten gehaald. Daarnaast nog een tas vol laarzen en schoenen. Ondertussen wat wassen gedraaid. Kapotte kleding, kleding die niet echt lekker zit, schoenen waar ik blaren van krijg. Alles ging de auto in, stofdoek door de kast en een stofzuiger door de kleedkamer. Alle spullen in de auto richting stort. Het werd helemaal de kledingcontainer om de hoek. Ik reed erlangs en dacht: “daar passen deze zakken ook allemaal in, dat scheelt een eind rijden”. Daarna de eerste was (servetten) meteen heet gestreken en verder te drogen gehangen. Ondertussen draaide er alweer een wolwas. Volgende week nog een jurkjeswas, dan ben ik wel klaar om deze lockdown achter ons te laten en in volle glorie, hoge hakken en met de juiste accessoires mijn opwachting te gaan maken op werk. Want die spijkerbroeken met (warme) trui begin ik na bijna twee jaar wel een beetje zat te raken. Makkelijk maar ook zat.

Daarentegen heb ik vandaag wel wandelschoenen gekocht. Tot nu toe wandel ik vooral op laarzen en sneakers. Beide zijn niet helemaal ideaal, want of te ruim waardoor mijn voeten te veel bewegen of geen goed voetbed. Dus ik heb mij in het drukke centrum begeven met een medisch mondkapje en ben wandelschoenen gaan kopen. Ik had al een poging via internet gedaan, die schoenen zijn per omgaande zending retour gegaan. Te krap. Gebeurd me niet vaak, maar vooral met schoenen luistert het nauw.

Op de nieuwe schoenen ben ik naar huis gewandeld, door een grotendeels maar nog niet volledig unlocked centrum.