Dit blog begint echter met de zaterdag. Het blog gaat ook eindigen met een zaterdag. De eerste zaterdag zie en spreek ik heel veel mensen. De laatste zaterdag zie ik wel heel veel mensen maar spreek ik zo min mogelijk. Dat is namelijk een dag om op te laden.

De eerste zaterdag is een concert- en reüniedag. De dag begint lui met kranten lezen met koffie, in bed. Daarna oefeningen doen, rondje lopen, iets lekkers halen bij de bakker, nog een kopje koffie. Dan op de fiets, die de manager van het facilitair bedrijf dat ‘thuis’ heet al heeft klaargezet, naar TivoliVredenburg. Daar is de techniek, gekleed in zwart, bezig met opbouwen, waaronder de beloofde camera boven de klavieren. Ik ben in het zwart, alle muzikanten zijn in het wit. Dat is wel zoals de verhoudingen zijn. Ik ben vooral techniek, ondersteunend aan de muziek. Vervolgens stemmen en repetitie, even alle stukken een keer aanraken. Het gaat straks gewoon gebeuren, mijn nachtmerrie: we gaan een deel van een stuk doen dat ik nog nooit gehoord heb. Geen tijd meer voor gehad, repetitie was maandag, toen ik er niet bij was. Het is wat het is, ik ga er vandaag niet van hyperventileren. In de pauze zeg ik hallo tegen man en zus die komen luisteren. Vervolgens ga ik nog even een chocoladecroissantje eten. Via een omweg kom ik weer bij het orgel terecht om toch nog maar een keer droog door alle stukken heen te gaan. Vooral Medea zit vol verrassingen net na het omslaan, ik oefen droog.

Na de introductie door Sander Swiep, een van mijn favoriete presentatoren van Radio4, vangen we aan. Soms moet ik echt mijn aandacht erbij houden, ik ben moe. Een registratie vervalt, ik ben gewoon te laat met een 2-voetje. Komt er niet meer bij en in. Geen idee of iemand het gemist heeft, in al het geweld van op de juiste klavieren het juiste spelen vandaag. Zal het Gerrie nog eens vragen. Na een groot en welverdiend applaus verzamel ik alle muziek en hulpstukken rondom het orgel en ga richting kleedkamers. Omdat het napraten wat langer duurt dan ik heb vandaag, ga ik Gerrie even gedag zeggen in de zaal. Ze staat te praten met Clara Mesdag. Manlief vertelt later dat hij iemand bij hem in de buurt in de zaal heeft horen zeggen: dat is Roos, de registrant van Wouter. Vandaag dus even niet.

Ik race op de fiets terug naar huis, kleed me om, pak wat spullen bij elkaar die al klaarstaan, en stap de auto in. Met wat file door een hoofdrijbaan die dicht is bij Eindhoven, rij ik naar Beegden. Of Heel. Of eigenlijk naar de grens van die twee dorpen. Daar staat namelijk Nederhoven. Het is reünie vandaag. Veel nichten en neven plus aanpalende generaties zijn verzameld voor het grote huis. Om gezellig samen te zijn, bij te kletsen en lekker te genieten van wat te eten en te drinken. Het is de laatste keer dat we hier samen kunnen komen met het grote huis in de huidige vorm. Het is verkocht. De volgende keer zullen we vast nog welkom zijn, maar zal de catering vanuit het kleine huis moeten gebeuren. Nicht Esther heeft voor vandaag de organisatie op zich genomen en zoals onze familie betaamd, doet iedereen zijn ding. Er wordt Kubbs gespeeld, de honden worden uitgelaten, er is wijn, de afwas wordt gedaan (niet door mij, sorry). Als het erg fris wordt, gaan achternicht en ik de auto in. Uitgezwaaid door haar tantes/mijn nichten, gaan we richting Utrecht. Ik zet haar af op het Neude. Met een bordje met kaas en een portje begeef ik me thuis richting onze en-suite voor een cooling down.

De zondag bestaat uit werken, golfles, extra slapen, rondje lopen tijdens de radio-uitzending BBC3 met evensong, vuurtje stoken en asperges koken/opeten. Maandag ben ik werken en wanden in Leeuwarden. Dinsdag zit ik de hele dag in calls in Den Haag om aansluitend op een koud strand van Kijkduin een hapje te eten met Franca. Woensdag werk ik thuis en ga ik lunchwandelen met Astrid. Donderdag ben ik weer in Den Haag en ga ik aansluitend 9-holes golfen op Zoetermeer met François. We eten ook snel een hapje. Vrijdag rij ik vervolgens in flinke mist naar Leeuwarden om daar te werken. Ik stap op tijd in de auto voor de boot van half vier naar Schiermonnikoog. Dat is maar goed ook, er is een weg afgesloten en ik mag/moet via Holwerd. Niet goed voorbereid en gekeken, anders was ik over Stiens heen gereden.

Getijdentabel voor deze dagen

Maar zonder te haasten haal ik de boot makkelijk, de zon schijnt ondertussen. Kwestie van goed georganiseerd zijn. Op het eiland aangekomen neem ik de bus, krijg ik de sleutel van de suite, installeer ik mij, ga ik boodschappen doen. Als ik die heb opgeruimd, ga ik wandelen. Even naar het strand, aankomen op het eiland. Gewoon even een uurtje banjeren. Het is prachtig weer, ik heb een poloshirt aan met korte mouwen en dat is genoeg. De zonnebrand is nodig, ik kom ondanks smeren toch terug met een rode neus. Met een uitgebreide borrel en een boekje begin ik met onthaasten en ik ga vroeg (acht uur) naar bed.

De zaterdag begint eigenlijk best gewoon. Hier in de suites hoor ik de kerkklok niet. Desondanks ben ik op de gebruikelijke tijd wakker. Ook na nog wat snoozen is het pas kwart over zes als ik opsta. Met een koffie en wat kwark ontbijt ik vervolgens, een digitale krant lezend. Daarna bekijk ik het weerbericht. Dit is geen dag om vroeg te gaan wandelen, het gaat nog even regenen. Uiteindelijk is het veel minder dan de buienradar had beloofd. Typisch eilandweer, zeg maar. Het grootste deel waait wel over. Na de constatering bij de bakker dat de strandkoeken op zijn, ga ik de wandellaarzen aantrekken en loop ik richting de Waddenzeedijk. Met de klok mee en een korte pauze loop ik twee uur. Geheel tegen mijn principes in, doe ik dat deze keer deels met een koptelefoon op. Ik luister naar het concert van gisteravond op Radio4, met Andreas Scholl, Maarten Engeltjes, Frans van Deursen en PRJCT Amsterdam. Ik hoor vertrouwde en nieuwe muziek en prachtige vertalingen van de sonnetten:

* Shakespeare - Sonnet  97
* Henry Purcell - Sinfonia- Welcome to all the pleasures
* Henry Purcell - Here the deities
* Shakespeare - Sonnet  8
* Henry Purcell - Sound the trumpet duet
* Henry Purcell - Chaconey Z628
* Henry Purcell -  If music be the food of love
* Shakespeare - Sonnet 56
* Henry Purcell - No, Resistance is but vain duet
* Henry Purcell - Music for a while
* Henry Purcell - Sweeter than roses
* Shakespeare - Sonnet  49
* Henry Purcell - The plaint
* John Blow - Ah heav’n what is’t I hear
* Shakespeare - Sonnet 64
* Henry Purcell - King Arthur: What power art thou
* Henry Purcell - Chaconey in g minor Z730
* Henry Purcell - When I am laid in earth
* Shakespeare - Sonnet  27
* Henry Purcell - An evening Hymn
* Henry Purcell - O dive custos auriacae Domus
* Shakespeare- Sonnet  18
* Henry Purcell - King Arthur: Fairest Isle
* Schots traditional - Annie Laurie

Met de wind in de haren, door de branding stampend, over duin en door bos ben ik tegen het middaguur weer terug in het dorp. Het is vandaag een dag van opladen, door inspanning en ontspanning. Daarom ga ik na de lunchen tukken. Lang. Gewoon, omdat het kan. Ik vergeet mijn telefoon mee te nemen. Dat is maar goed ook, want naast de interruptie door housekeeping was ik anders ook nog eens wakker gebeld door een bereikbaarheidstest van het werk. Vandaag even niet bereikbaar. Tegen vier uur ben ik weer op deze wereld en ga ik naar buiten. Het is bootwisseltijd, op straat is het druk. De wind is gedraaid, het is ook een stuk kouder. Ik ga even in wat winkels kijken maar vind niets van mijn gading. Dan maar even kibbeling eten bij de vishandel. De rest van de dag zal bestaan uit borrelen, boekje lezen en op tijd gaan slapen. Om op te laden door ontspanning.