Zo gezegd, zo gedaan. Op zaterdagochtend, na de gebruikelijke rituelen zoals ontbijt en oefeningen, ruimde we met vereende krachten de kamer leeg. Of in ieder geval de vloer vrij, door bijvoorbeeld de tafel over de keuken heen te hangen. Ook de wc beneden is best een goede opbergplek voor veel verschillende spullen. De katjes bemoeien zich overal mee, kijken of het allemaal goed gaat en vertrekken daarna naar boven. Teveel drukte. Daarna zuigen (ik), dweilen (hij) en goed laten drogen, terwijl we nog een kopje thee drinken in onze tijdelijke woonkamer, boven op bed.

Daarna was ik weer aan de beurt, om met een lapje en een bus olie de vloer goed te doordrenken van een nieuwe laag en deze flink in de wrijven. Achterwaarts bewegend richting de keuken deed ik zo meter voor meter, waarbij de keukendeur op een kier staat om de dampen enigszins dragelijk te houden.

Omdat de olie ongeveer een dag goed moet intrekken en uitharden kamperen we de rest van de dag boven. Na een uitgebreide winterwandeling maken we een tijdelijke keuken om de lunchboterham te smeren en lummelen we na de gedane arbeid heerlijk met een boekje (ja, er zijn weer 100 pagina’s om te redigeren!), een taartje van de jarige bakker om de hoek, een glaasje wijn en wat hapjes onszelf de avond in. Het sneeuwt ondertussen buiten, maar helaas is het niet heel veel en de temperatuur stijgt daarna hard, waardoor het ook niet blijft liggen.

Zondagochtend maak ik gebruik van het tweede koffieapparaat in huis om het eerste bakje te maken. Ik heb na alle gedane arbeid van gisteren wat spierpijn en sla de ochtendoefeningen over. Dat is misschien niet zo slim. Na het ontbijt gaan we beneden kijken wat de toestand van de vloer is. Deze ziet er prachtig droog uit en is lekker opgeknapt. Dit moeten we vaker doen. Opnieuw met vereende krachten zetten we alles weer terug, waarbij het me ongenadig in de rug schiet. We sluiten de apparatuur weer aan en drinken een glaasje vers sinaasappelsap als beloning. Ik ga daarna koekjes bakken, dat helpt mogelijk om de geur van olie een beetje uit huis te verdrijven.

Daarna loop ik een rondje door de stad om wat beweging te krijgen. De sneeuw is bijna overal weg, de temperatuur bijna alweer zo hoog dat de muts af kan.

Thuis gekomen geniet ik met een kop thee van de verse koekjes en weer een verzorgde vloer. Het is even wat werk en kamperen in eigen huis, maar dan heb je ook wat.