Na de koffie, bewonderen van het nieuwe tegelwerk in het boshuis en het aflopen van de klusjes aldaar die mijn vader gaat doen, mocht ik de bosmaaier aanzwengelen. Er zijn er twee, een met een draadje en een met een cirkelblad. Voor vandaag had ik die met het draadje gekozen, het was vooral gras en brandnetels dat gemaaid moest worden.

Na drie eenvoudige klusjes achter de haag, bij de Grintweg en bij de tweede poel was het tijd voor een snelle lunch. Ik had de bosmaaier helemaal afgevuld en bij deze is dat niet handig. Deze bosmaaier lekt namelijk, dus terugzetten in de kast was nog geen optie. Dus er moest nog een flinke klus voor maaien uitgezocht worden.

Dat werd de bloemenwei. Nu zijn er twee, maar ik ben uiteindelijk aan een toegekomen en zelfs dat niet helemaal. De bloemen zijn grotendeels uitgebloeid, inclusief het tussenliggend gras is het een behoorlijk pak. Dus een stuk maaien, daarna bij elkaar harken, weer een stuk maaien, ontdekken dat sommige stengels te dik zijn voor deze maaier. Draadje breekt daarop af, dan moet ik de maaier op zijn kop zetten om een nieuw draadje op te zetten. Snoeischaar erbij, die stengels zo kort mogelijk afknippen, harken, maaien, harken. Daarna de quad en de aanhanger erbij. Twee dikke koppen op de aanhanger verder die naar de kuil in het bos zijn gebracht is de maaier leeg. De bloemenwei is nog niet helemaal gemaaid, tussen de fruitbomen in staat het nog wat hoger, links op de foto. Over het stukje bloemenwei tussen terras en Boshuis maar niet te spreken, dat staat nog helemaal. Mijn armen zijn een stukje langer, het harken is zwaar werk, het op de kar laden en verdelen in de kuil in het bos ook. Het maaien zelf is vooral concentreren dat ik niet te veel maai en de herfstasters nog even laat staan.

Ik laad de auto in met zaagspullen voor een klus binnenkort, verhuisdozen i.v.m. een schilderklus bij ons thuis (binnenkort meer hierover) en flink wat hout. Bij het schrijven van dit blog, op zondagavond, snort de kachel weer lekker. Ook pluk ik een flink aantal appels van de boom voor onszelf en andere belangstellenden in Utrecht.

Na deze dag fysieke arbeid, die afgerond wordt met het weer binnenzetten van het keukenblok in het Boshuis, is het tijd voor de borrel en daarna een hapje eten. Met een voldaan gevoel over het fysieke werk rij ik daarna weer naar huis.

De zondag begint met werk, verplichte e-learnings voor het werk doen, de laatste hoofdstukken van een boek van Bert redigeren, uurtje extra slapen, wandelen met zus, en daarna genieten van houtkachel, hapjes, wijntje, katjes en manlief. Tussendoor hebben we nog even apple crumble gemaakt. Janine Jansen speelt ondertussen Bach op de CD. Zo is het weekend weer voorbij en begint de nieuwe werkweek.