Omdat manlief tijdens een regulier avondwandelingetje struikelt en tegen het asfalt gaat. Vol op zijn handen en een beetje op zijn knieën. Daardoor loopt hij in zijn rechterhand een flinke snee op van ruim zes centimeter, naast wat andere schrammen. Na de eerste schrik lopen we naar huis, bellen we de huisartsenpost en mag ik hem daarna gaan afzetten bij de spoedeisende hulp van het ziekenhuis. Mee naar binnen is helaas niet aan de orde in deze tijd. Hij is ambulant en kan zelfs gewoon een mondkapje opzetten dus zo gezegd zo gedaan. Ik rij weer naar huis.

Dit is allemaal ruim voor 21.00 uur. Ik print voor de zekerheid maar even de ontheffingsverklaringen uit die ik op internet vind en vul deze voor ons beiden in. Even voor 21.00 uur komt manlief, gehecht en al, weer het ziekenhuis uit. Ik sta ondertussen alweer voor de ingang te wachten inclusief het benodigde papierwerk. We redden het net niet om voor negen uur weer thuis te zijn. De verklaringen zijn echter niet nodig op het korte ritje naar huis.