De zaterdag begon wat sloom, ik had een slechte nacht. Iemand op het werk had me een loer gedraaid, ik moest even rustig nadenken hoe ik dat in mijn voordeel ga gebruiken. Toen ik dat eenmaal bedacht had was het twee uur verder en kon ik weer slapen. De zaterdagochtend had ook een programma om het wat rustiger aan te doen, met een kopje koffie en de kranten kon ik echt wakker worden. Om daarna over Neerlands wegen naar het altijd pittoresk Oude Niedorp te rijden. Nu ben ik nog nooit in het dorp zelf geweest, een bepaald stukje buitengebied ken ik echter beter. Nichten waren al bezig, ze hadden gisteren ook al het nodige werk gedaan. De klus voor vandaag is zover mogelijk komen met het slopen van een veranda. Het grootste deel van de pannen is er al af, de dames hebben gisteren al hard gewerkt. Ons rest vandaag de laatste 70 te doen. Maar eerst is er koffie, met heerlijke rozijnenbolletjes en minced pies. Daarna kleed ik me om en kunnen we aan de slag. Dus de pannen van het dak af en verderop stapelen. De haantjes lopen gezellig rond onze voeten. Terwijl de ene nicht op het dak van de veranda gaat bedenken hoe verder en begint met panlatten eraf te halen, halen de andere nicht en ik even een meter stenen weg en verspreiden deze over verschillende stapels.

Terwijl de nicht van het dak de lunch gaat voorbereiden slopen wij de loden regenpijp van de veranda af. Met enig geweld, deze is er in delen opgezet en gesoldeerd. Ook is de rand keurig om de beugels heen gekrompen. Zoals het hoort, maar met geen mogelijkheid er meer af te krijgen. Het geheel krijgen we los en leggen we ook weer verderop voor de recycling.

Dan wordt me een heerlijke lunch geserveerd van spinazie, broccoli, wortel, kikkererwten, feta, munt, cashew noten en een heerlijke dressing. Klein glaasje erbij. Super.

Daarna ga ik het dak op om de rest van de latten eraf te halen en ook de folie. Na wat overleg en goed nadenken gaan we daarna het dak weer af en beginnen we vanaf de steiger om de onderste plank eraf te slopen, na de afdeklatten losgetrokken te hebben. Zo werken we in drie keer van beneden naar boven tot de dakrand om alle planken er met wat beleid en twee breekijzers eraf te krijgen. Ondertussen halen we de oude spijkers uit de balken, nadat ik me een aantal keren geschramd heb aan de ellenbogen. Met vereende krachten wordt de stapel planken hoger en hoger, de emmer met oude spijkers krijgt een mooi bodempje. Ondertussen wordt er nog snel een pot thee gezet die we tussen het verzetten van de steiger en weer slopen door opdrinken. Een paar (is twee) uur verder haal ik nog snel een bezem over de stenen. Een deel van de panlatten verdwijnt in de vuurton, ik kleed me terug om, verzamel wat spullen die ik links en rechts heb laten slingeren en krijg dan nog een glaasje aangereikt. We evalueren de uren arbeid nog even. De dames hebben de komende weken nog genoeg te doen, alle balken moeten er ook nog af en de meter steentjes in de lengterichting van het staartstuk moeten er ook nog uit. Voor mij is het vandaag even genoeg geweest. Ik krijg een heerlijke fles wijn als dank mee, evenals appels, stoofperen en cider om ze in te koken. Manlief en ik gaan het volgende recept zeer binnenkort proberen.

Voor en na:

Thuis tref ik een snorrende houtkachel aan en een restant fles wijn van gisteravond. Ruby Rose komt een papieren tas vol lekkere hapjes brengen. Na overleg besluiten we er 4 in de koelkast te zetten voor morgen, de rest schikken we op het grote blad of warmen we tussendoor even op in de oven. Ook bakken we de broodjes af. Voor het vuur smikkelen we heerlijk, de kranten verder lezend. Daarna zetten we nog een film op, Judy (Garland). Ik kijk deze niet uit, wat rozig van buitenwerk en wijn ga ik op tijd naar bed en slapen.

Bij de overgang naar de wintertijd ben ik om 2.23uur wakker. Ik weet nog steeds niet of dat de eerste of de tweede keer 2.23uur is geweest. Gelukkig kan ik me deze keer goed omdraaien en verder slapen. Om 4.50uur ben ik echter klaarwakker. Dat klopt ook wel zo ongeveer, ik heb dan ruim negen uur geslapen. Niet heel veel later ga ik maar koffiezetten. Nog niet alles in huis is al op de wintertijd overgegaan. Na wat werken en even vlug met de franse slag de bovenste verdieping zuigen, vertrekken we om kwart over acht naar het zuiden van Brabant. Vandaag ben ik het klushulpje van mijn man. Rond negen uur arriveren we en krijgen we een kopje koffie. Daarna wordt de inventaris van de klussen nog eens doorgenomen, terwijl ik nog even bijpraat beneden. Dan is het tijd om aan de slag te gaan. Op zolder verhuizen we een bed van de ene naar de andere kamer, het moet daarvoor wel even deels uit elkaar. Met een extra handje erbij krijg we dit op de juiste plek, ik monteer het af terwijl manlief de volgende klus voorbereid.

Dat is het in elkaar zetten van een hoogslaper die hij twee weken geleden dichter bij huis uit elkaar heeft gehaald. Transport naar zuid Brabant en ter plaatste naar zolder komt geheel niet ons conto. Wij hoeven het alleen maar weer in elkaar te zetten. Met wat nadenken en goed kijken lukt het ons voorspoedig. De dame en het dametje zorgen ondertussen naast ons dat haar kamer weer door een ringetje te halen is.

We ruimen al het gereedschap weer even op en brengen het een verdieping lager. Ik begin weer wat handigheid te krijgen in het aanreiken van het juiste gereedschap op het juiste moment. Nu mogen we wat Ikeakasten aan elkaar maken in de werkkamer en daarna verankeren aan de muur. Met twee accuboormachines, een voor boren en een voor schroeven, plus een contra schroevendraaier is ook deze klus vlot te doen. Tussendoor drinken we nog een kopje koffie. Met de stofzuiger maken we de werkplek weer enigszins begaanbaar. Om daarna over te stappen op het elektrawerk. Terwijl manlief op zijn zij op de grond een dubbel stopcontact vervangt inclusief de bedrading vervang ik een lichtschakelaar. Het sierraampje zit niet bij de aankopen, dat moet nog een keer afgewerkt worden. Verder constateren we beiden dat de bedrading qua kleuren niet zo netjes gedaan is in dit huis. Driemaal zwarte draden aantreffen in een schakelaar is toch echt tenminste een keer zwart te veel. Maar ja, wij houden dan ook allebei voor wat betreft elektra van vasthouden aan de normen. Dan weet je over tien jaar ook nog hoe het zat.

Na dit elektrawerk ruim ik weer op en verplaats ik alles naar de logeerkamer. Voordat we hier beginnen, krijgen we eerst lunch. Heerlijke pompoensoep en verse tijgerbroodjes. Kopje thee erbij. Klussers worden goed verzorgd dit weekend. Dan storten we ons op de logeerkamer. Met behulp van wat opstapjes en gepiel met pluggen later hangt de gordijnrails. De schroef voor het schilderij is ook zo gepiept. De beugel voor de televisie kost iets meer moeite en extra handen. We houden stug vol, stofzuiger erbij, klopboor op de accuboormachine, kleine accuboormachine voor het lichtere schroefwerk, eventueel nadraaien met de hand. Het afwerken zoals het bedraden van de TV laten we over aan de bewoners. Manlief vervangt op de slaapkamer nog even een stopcontact, ik ruim ondertussen het meeste gereedschap weer op. Terug op de werkkamer maken we nog even twee haakjes in de muur voor een poster. Dan ruim ik alles echt op en dalen we met al het gereedschap weer af naar de begane grond.

Nog een kopje koffie voor manlief later sjouwen we al het gereedschap weer naar de auto en rijd ik ons terug naar huis. De katjes zitten daar braaf op ons te wachten, ze moeten even wennen aan de wintertijd en dat brokken dus later zijn. Ik steek de houtkachel aan, zet wat muziek op, bereid nog wat vergaderingen van komende week voor en ga dan dit blog schrijven. Wijntje erbij, straks weer lekker hapjes eten. Het worden de restje van gisteren, aangevuld met extra lekkers uit de koelkast. Het klusweekendje zit er weer op. Morgen mag ik weer voornamelijk met het hoofd werken, ondersteund door het lijf en de vingers op het toetsenbord.