Ken je dat gevoel? Zit je naast iemand, ben je in gedachte aan de andere kant van de wereld. Ben je aan de andere kant van de wereld, denk je aan iemand heel dichtbij.

Met de moderne techniek is in contact blijven veel makkelijker geworden. Met een vriend midden op de oceaan kan ik gewoon whatsappen. De boot is live te volgen op de radar. Dankzij regelmatige blogs krijg ik mee hoe het gaat aan boord, wat de belevenissen zijn. Maar hoe het echt met iemand gaat, wat iemand bezig houdt, wordt daar niet duidelijker van. Ken je dat gevoel?

Moderne techniek vervangt op geen enkele manier het persoonlijke contact, de kleine grapjes en knipoog bij een kop koffie of glaasje wijn, de blik van verstandhouding of de big hug. Ik mis het in deze tijden van sociale afstand houden. Of ik ben verwend geweest. Het is maar hoe je het bekijkt. Afstand houden is nodig en noodzakelijk, daar toorn ik niet aan. Het is wel een soort eenzaamheid, ondanks heel veel contact hebben, waar ik niet aan wil wennen. Ken je dat gevoel?