De zondag begint met uitslapen. Tot zes uur in mijn geval. Daarna rustig opstaan, koffie drinken, ontbijtje eten, rest van een krant van gisteren lezen. Geen werk vandaag, dat heb ik gisteren gedaan, wel een half uurtje studie. Ook een weekendtas inpakken, wat mensen feliciteren met hun verjaardag. Even schrikken van een vriend die opeens in het ziekenhuis ligt.

Na nog een kopje koffie is het tijd om de auto in te stappen. Tijd om naar Friesland te rijden. De Ketelbrug is net weer open voordat ik er overheen moet. De sluis bij Driesluis niet. Daar ben ik de eerste die mag stoppen om even wat bootjes door te laten. Dat levert me een paar luttele minuten vertraging op voor de koffie bij mijn ouders. Na een kort bijpraatrondje, ik was hier tenslotte afgelopen maandagavond nog, is het tijd voor wat werk in het bos of wei. Mijn vader gaat een overhangende struik snoeien. Ik rij met de quad en aanhanger tot helemaal achteraan het perceel om te maaien. Bosmaaien. Terwijl ik rondloop om te kijken wat er precies moet gebeuren en aan welke kant ik het beste kan beginnen hoor ik geknaag. Luid geknaag. Er zit een nest hoornaars in een paal, er wordt druk af- en aangevlogen.

Het maaien betreft vooral metershoge brandnetel. Als ik toch bezig ben maak ik ook wat met zorg geplante bomen vrij van bosrank. Twee tankjes van de bosmaaier later is het tijd om terug te rijden. Even zelf bijtanken met een boterhammetje voor de lunch.

De buienradar geeft aan dat het over ongeveer drie kwartier gaat regenen. Terwijl er nog voldoende maaiwerk over is. Ik start de quad en rij naar de wei. Maar even zien hoever ik ga komen. Mijn vader volgt om wat aan een andere slootrand te doen. Na ongeveer een derde van de slootrand moet ik bijtanken. Ik zwaai mijn vader met de quad terug naar huis, af en toe valt er een druppel. Voor hem is het wel even genoeg geweest, bramen trekken in de regen is niet leuk. Af en toe sta ik echter ook in de volle zon het best warm te hebben. Op drie kwart van het werk moet ik nog een keer bijtanken. Vol goede moed begin ik aan het laatste stuk, ondertussen denkend aan van alles en nog wat. De laatste loodjes vallen dan toch nog even tegen, omdat het ondertussen wel wat serieuzer aan het regenen is. Dan is lang gras maaien met de bosmaaier toch echt wel even een klus. Terwijl het water van mijn helm in mijn nek drupt maak ik het laatste stukje af. Daarna loop ik met maaier en de extra tank benzine terug naar huis. Door het bos, want daar regent het nog niet zo hard. Ik maak de maaier schoon en ruim alles weer op.

Tijd voor een kopje thee.

Na de thee gooi ik nog even de achterbak van de auto vol met brandhout. Het stookseizoen heb ik vorige week alweer geopend, het is tijd om de voorraad thuis wat aan te vullen. Om de dag af te sluiten maken mijn ouders en ik met vereende krachten nog even een appelcrumble. Voor toe, straks, na het eten.

Na een dag wat doen is het lekker genieten van eigen appelen.