Het hele verhaal is als volgt. Ik heb een afspraak voor zondagochtend 8.30 uur. Om even over half acht loop ik bepakt en bezakt langs manlief. Hij meldt dat het regent. Gisteren nog heeft hij heel lief mijn fiets vooraan gezet en klein onderhoud gepleegd. Het wordt echter de auto. Ik gooi alle spullen in de auto, aansluitend aan het prikken ga ik doorrijden naar Friesland. Ik rij door een heel rustig Utrecht naar de Graad van Roggeweg en wordt door verkeersregelaars in het donker welkom geheten. Parkeren is naast de ingang. Met mondkapje voor en de papieren plus telefoon in mijn hand loop ik naar binnen. Na het nodige slalommen kom ik langs de eerste controle: afspraakbevestiging in mijn telefoon en uitgeprinte gezondheidsverklaring waar een roze stickertje op komt. Dan door met mijn legitimatiebewijs erbij naar de volgende controle. Daar krijg ik een briefje met een grote 2 erop. Dat betekent Moderna. Alweer. Gaat last van bijwerkingen schelen. Ik word ook naar rij 2 verwezen, waar ik op stoel 17 mag gaan zitten. De prikker is vooraan al begonnen, ik ben een paar minuten later al aan de beurt. Het briefje met de 2 wordt ingewisseld voor iets met een QR code erop, dat ik bij de uitgang moet inleveren. Het vriendelijke verzoek is om tenminste 10 minuten te blijven zitten. Zo braaf ben ik ongeveer. Ik vervolg mijn weg met nu nog alleen het gele boekje om iets mee te doen. Bijna bij de uitgang kan ik daar de nodige stempeltjes en handtekeningen in laten zetten.

Zo sta ik weer buiten en word ik vriendelijk uitgeleide gedaan door de verkeersregelaars. Op deze manier ben ik veel eerder dan gepland in Friesland. Daar word ik met open armen en koffie ontvangen voor gezellige praat en klusje, lunch, houtvuur stoken en samen eten.

De volgende dag ontdek ik hoe ik de booster ook netjes in de app kan laten zien, zodat ik binnenkort (hopelijk) weer gebruik kan maken van meer mogelijkheden qua socializen, buitenshuis dineren etcetera. Naast niet ziek worden of in ieder geval minder ernstig ziek mocht ik toch een keer besmet raken. Niet dat ik daarvan uitga. Ondertussen blijf ik regelmatig testen.