Om kwart voor negen rij ik voor bij mijn broer. Met mijn vader een paar weken geleden geopereerd en nog niet in staat tot alles, en mijn moeder mijn moeder, er is wat werk aan de winkel. We gaan proberen het een en ander voor elkaar te krijgen voordat de regen gaat vallen. We sluiten na twee open bruggen toch op tijd aan voor de koffie.

Gezien mijn haast ga ik daarna met mijn vader aan de slag om een smartphone voor hem aan de praat te krijgen. Met zijn uitstekende administratie bij de hand komen we snel door alle beginhandelingen zoals wifi en aanmelden heen. Daarna is het aan hem. Mijn broer heeft ondertussen de zitmaaier aangezwengeld en is de toch echt wel grote grasmat aan het maaien. Ik pak de kleine heggenschaar erbij en begin aan de beukenhagen. Dat hou ik 1,5 uur vol. Dan is het tijd voor een snelle lunch (door mijn broer) en een bijzondere hond uitlaten (door mijn moeder). Daarna is het rustuur voor ‘de oudjes’ en gaan mijn broer en ik in het bos een paar rondjes takken rijden. De laatste verzamelde hopen en nog wat extra her en der uit het bos halen en op de takkenwal stapelen. Ondertussen probeer ik de nieuwe telefoon uit met foto’s. Mijn vader heeft nu even mijn oude telefoon, om te kijken of het wat voor hem is.

Met de thee zijn we weer terug, mijn broer gaat gezellig doen, ik ga verder met de heg in de achtertuin. Deze is na nog 2 uur klaar, er is een volle aanhangwagen blad afgekomen. Die rij ik nog even weg naar de kuil in het bos, daarna ga ik douchen en aanschuiven bij de borrel. Een uur later dan gebruikelijk, maar ik wil proberen het werk dit weekend af te krijgen.

Mijn vader en ik koken daarna met vereende krachten een maaltijd uit de Krat. Rabarber crumble voor toe, en een stamppot met raapstelen en truffelworstjes. Mijn vader beweegt soepel door de keuken, de bijzondere hond durft achter mij langs naar buiten voor nog een rondje over het erf. We eten met smaak.

Na de maaltijd maak ik mij uit de voeten naar het Boshuis met een staartje wijn en ga vroeg slapen. Boerenleven, ben fysiek moe. Op zondagochtend maak ik de ‘fout’ door niet met mijn bril op de telefoon te kijken. Het is pas vijf uur als ik opsta, niet zes uur. Vogels en zo....boerenleven. Met dit uur extra ontbijt ik rustig, doe wat aan het werk (oeps, toch over werk gesproken), bekijk ik een subsidieaanvraag voor Fonds Roos, lees nog wat in de weekendkranten. Om kwart voor acht ben ik mezelf echt zat en ga ik wandelen. Rondje Delebuursterheide. Het pad achterlangs kent heel hoog gras. Vochtig hoog gras. Mijn broek en laarzen worden behoorlijk nat. Ik loop door, langs de schaapskudde en weer terug naar het erf van mijn ouders. Daar leg ik een goed verlengsnoer uit, de grote heggenschaar is uit het vet gehaald. Deze is te zwaar om boven mijn schouder te gebruiken, maar met wat techniek (zagen werkt ongeveer hetzelfde) kom ik een heel eind. De kleine schaar is voor de rest van het werk. Ik zet de vaart erin, met om half elf een onderbreking voor een kop koffie en het knippen van mijn moeders haar. Om twaalf uur stipt rijdt mijn broer een aanhanger vol met verzameld blad naar de kuil. Ik ga snel onder een douche staan. We drinken nog even wat, alle agenda’s zijn bijgewerkt, ik ben er door omstandigheden pas weer over drie weken. Het gras is gemaaid, de beukenhagen zijn gesnoeid, dit is even wat ik kan doen voor nu in dit boerenleven. Ruim op tijd, namelijk voor het rustuur van mijn ouders, met opnieuw wat kleine hinder van twee open bruggen rijden we terug, bij Utrecht begint de regen. Zowel gras als beukenhaag zullen ervan genieten.