Maar om bij het begin te beginnen. De week begon met maandagochtend. Ik had geen trek en ik ben mij al een tijdje aan het inlezen op een 16/8 dieet of een variant. Ik besloot het ontbijt over te slaan. Om negen uur, normaal gezegd mijn mid-morning-snack moment, had ik nog steeds geen trek. Pas tegen de lunch had ik het idee dat ik echt wel wat eten kon gebruiken. Zo gezegd zo gedaan. Normaal lunchen, eventueel rond vier uur nog wat fruit, kaas en noten, gewone avondmaaltijd. Het bevalt me prima en ik houd het vijf dagen goed vol. Ondanks dat ik dinsdagavond gevulde speculaas bak en deze woensdagochtend verpak in rode doosjes voor verspreiding door het land. Deze eerste week van weer volledig thuiswerken heb ik opgeluisterd met een kleine verrassing voor wat collega’s. Helaas werkte PostNL niet mee en is het pas zaterdag op zijn vroegst aangekomen. Woensdag-zaterdag is de blijkbaar de nieuwe leverduur. Ik hoop dat verjaardagskaarten deze week wel op tijd op bestemming waren.

Het extra wandelen zit in het feit dat ik lekker aan het luisteren was naar vergaderingen en zo in gedachten de ene voet voor de andere heb gezet, dat ik veel verder van huis was dan gedacht. De volgende vergadering moest er dan maar voor dienen om weer thuis te komen.

Donderdag waren er drie collega’s van een project uit 2002 bij mij voor een hapje eten en uitgebreid bijpraten. Dit was zo’n project waarvan ik deze drie heren nog regelmatig zie en spreek en de andere 18 oud projectgenoten af en toe, om het jaar, als ik iets organiseer. Dan komen er ook minstens 12 opdagen. Altijd leuk. Deze keer hadden we geen zin in het gedoe van een restaurant, dus heb ik ze een eenvoudige tomatensalade/feta/olijven (niet voor HK had ik onthouden maar gaat volgende keer vast fout) met lekker brood voorgezet, daarna parpadelle met tomaat/spinazie/citroen/ricotta/pistachenootjes/parmezaan, gevolgd door citroenkwark toe.

Zaterdag begon de dag met grondoefeningen en een kleine wandeling, alvorens ik naar golfles ging. Daar hebben we weer gewerkt aan de swing. Backswing gaat best goed, ik kan harder smashen door goed te releasen en eindswing was weer overdreven lang, dus moet ik mijn linkerellenboog er goed bijhouden. Na drie kwartier ballenmeppen zit de basis er weer goed stevig in. Ik rij door naar Friesland waar ik op afstand kennis maak met de nieuwe hond.

Vervolgens, na de koffie, is het tijd voor het nieuwe routineklusje: zorgen voor hout bij de kachel. Gezien de huidige gasprijzen stoken mijn ouders elke avond de houtkachel. Gelukkig is er genoeg eigen hout. Als ik er ben zorg ik voor drie kruiwagens vol naast de kachel zodat mijn toch al wat oudere vader met enkele lichamelijke mankementen makkelijk kan stoken. Voor de komende periode verwachten we wat kouder weer, dus leg ik wat meer eik neer dan de vorige keer. Dat brand feller en warmer dan de berk, cipres en vuren wat er ook is.

Daarna pak ik de bladblazer om het grote grasveld te ontdoen van veel blad. Thuis heb ik een hekel aan het gejank van dit apparaat. De tuin van het kantoor bij ons aan de overkant wordt uitstekend onderhouden, vooral op vrijdagmiddag. Ook hier is het een gejank. Ondanks goede oordoppen hou ik het maar drie kwartier vol. Mijn rechteroor suist dan en mijn rechterarm is lam. Merk ik als ik aansluitend een boterham wil smeren. De knijpfunctie van mijn hand is overbelast en ook mijn schouder doet pijn. Desondanks ga ik na een rustuurtje nog een half uur door het bos om de ergste bladerdekken van paden te blazen. Ja, dit kan ook met een hark. Dan ben ik een dag bezig. Dus deze zelfkastijding heeft een doel, namelijk andere zelfkastijding en blaren voorkomen.

De rest van het weekend bestaat uit kachel stoken, borreltje drinken, pompoensoep eten, op tijd in bed liggen, uitslapen. Blog schrijven, stukken lezen voor het werk, hout inladen voor de kachel thuis, naar een concert in Diepenveen gaan, doorrijden naar huis voor een gezamenlijke Hollandsche avondmaaltijd (denk ik) en dan is het weekend weer voorbij. Op naar weer een week thuiswerken. Waar gelukkig weer genoeg mooie dingen inzitten, zoals een concert van het Nationaal Kamerkoor, eten met een oud-collega, carrière coaching en gewoon lekker thuis eten met familie. Ondertussen ben ik ook alvast bezig met kerstmenu’s, Sinterklaasgedichtjes en -cadeautjes en het me verheugen op de periode met veel lichtjes.