Of ik worst lust
Het bleek een week van lekker eten te zijn en voldoende worstenbroodjes. Ook voldoende beweging, muziek, mooie ontmoetingen met nieuwe en oude collega’s, kennissen en vrienden. Bij deze een overzicht.
Het bleek een week van lekker eten te zijn en voldoende worstenbroodjes. Ook voldoende beweging, muziek, mooie ontmoetingen met nieuwe en oude collega’s, kennissen en vrienden. Bij deze een overzicht.
Even een kijkje achter wat schermen gehad de afgelopen weken en ik zal je een kijkje achter schermen geven bij mij. Soms is het maar goed dat het publiek niet alles ziet.
Deze weken stapelen herinneringen zich op. Mooie, lieve, zoete herinneringen en ook bitterzoete. Ik lees oude dagboeken terug van twintig jaar geleden. Ook de dagboeken van daarna blader ik door en ik begin te schrijven aan een nieuw dagboek. Dat is iets anders dan deze blogs, alhoewel een deel van mijn dagelijkse beslommeringen hier wel in terugkomen.
Terwijl de winter me soms nog uitnodigt tot extra uren slapen prikt ook al het heldere licht van een aankomende lente soms door de wolken. Vanaf mijn thuiswerkplek heb ik uitzicht op de Domtoren, die langzaam van steigers ontdaan wordt. Nog even en de bladeren aan de bomen ontnemen mij de kijk op de voortgang.
Het doet me deugd dat deze blogs gelezen worden. Iemand vroeg waarom ik in dit nieuwe jaar nog niet gepubliceerd had. Ik had even geen zin en pak nu de draad weer op. Het jaar is rustig begonnen. Een beetje te rustig voor mijn gemoedsrust, ik hou wel van een beetje uitdaging. Gelukkig begint die weer te komen. Topfoto is genomen op Nieuwjaarsdag in de kathedraal van Utrecht.
Deze langere week, ik heb de Kerstdag als tweede zondag erbij genomen, had weer veel verschillende aspecten in zich. Van handgeschreven kaarten en brieven tot uren vol met muziek. Ook van een besef dat er een tijd en plaats voor veel mooie emoties is, of het nu verdriet of vreugde is.
IC staat zowel voor Intensive Care als voor Internal Control, afhankelijk van de context. Beide waren van toepassing. Het was de week dat ik mij verbaasd heb over de onzorgvuldigheid in onze medische wereld, de week dat mijn nieuwe zegelring is gekomen en de week van het ophangen van de kerstverlichting en het traditionele KKU kerstconcert. Sinterklaas hebben we ongeveer overgeslagen. Alhoewel.
Deze week staat in het teken van gasgeven. Op het werk maak ik de nodige nieuwe stukken ter voorbereiding van inspecties. Ik ben, anders dan mijn voorganger, wat meer op de afwerking van zaken en niet alleen de initiatie. Verder geef ik gas voor een middag uit en een dag met mijn broer naar mijn ouders.
De werkweken beginnen iets voorspelbaarder te worden qua verloop, alhoewel ook deze week weer voldoende nieuwe zaken bevat. Zo ben ik de Zuidas aan het ontdekken qua eetgelegenheden en wandelmogelijkheden. Ook is er weer genoeg te beleven qua muziek en ook muziek in combinatie met beeldende kunst.