Takkenwijven
Vrijdagmiddag, het is nog net geen november. Desondanks is het tijd voor ondertussen traditionele snoei van wilgen in Noord-Holland. Deze keer aangevuld met niet traditionele velkunsten op hoogte van uit de kluiten gegroeide bomen.
Vrijdagmiddag, het is nog net geen november. Desondanks is het tijd voor ondertussen traditionele snoei van wilgen in Noord-Holland. Deze keer aangevuld met niet traditionele velkunsten op hoogte van uit de kluiten gegroeide bomen.
Na de CD opnames en de nodige concerten achter grote rugwerken en slechts een enkele keer in beeld beneden, was het tijd voor weer een hele andere ervaring. Waarvan ik nog geen idee heb wat het resultaat gaat zijn.
Na veel dagen gewoon werken en muziek werken, is het weer tijd voor het hout. Het kloofwerk is nog niet gedaan, terwijl ik mezelf beloofd heb geen nieuwe bomen uit het bos te halen totdat het kloofhok leeg is. Dus ik heb een opdracht, met en aan mijzelf.
Het was me weer een weekje wel. Ik had mezelf beloofd niet meer dan de gecontracteerde uren te werken. Ondanks een genadeloos goede golfronde op vrijdagmiddag is dat weer niet gelukt. De stand van deze week is plus 10. Ik heb wel lekker veel vroemmmmm gedaan.
De man is weer thuis van vakantie en ik ga een dag werken bij mijn ouders in de tuin. Aansluitend blijf ik daar eten en slapen, om de volgende ochtend door te rijden naar het werk. Eerder deze week heb ik een rondje IJsselmeer tegen de klok in gedaan, verder ben ik drie keer op en neer naar Den Haag gereden en ook nog even wezen golfen op Zeewolde. Ik ben wel toe aan wat minder intensief bewegen.