Terwijl de winter me soms nog uitnodigt tot extra uren slapen prikt ook al het heldere licht van een aankomende lente soms door de wolken. Vanaf mijn thuiswerkplek heb ik uitzicht op de Domtoren, die langzaam van steigers ontdaan wordt. Nog even en de bladeren aan de bomen ontnemen mij de kijk op de voortgang.
In het vorige blog repte ik over een rustig begin van het jaar. Ook deze twee weken waren relatief nog rustig en ook begint er weer genoeg initiatief te ontstaan om de weken te vullen. Verder slaap ik genoeg, het blijven donkere wintermaanden.
Het doet me deugd dat deze blogs gelezen worden. Iemand vroeg waarom ik in dit nieuwe jaar nog niet gepubliceerd had. Ik had even geen zin en pak nu de draad weer op. Het jaar is rustig begonnen. Een beetje te rustig voor mijn gemoedsrust, ik hou wel van een beetje uitdaging. Gelukkig begint die weer te komen. Topfoto is genomen op Nieuwjaarsdag in de kathedraal van Utrecht.
De eerste kerstdag besluiten we met een drie-gangendiner. Dat resoneert ongeveer met het diner dat op hetzelfde moment in Friesland wordt gegeten door de rest van mijn familie. Verder staat de week in het teken van hout. Veel hout.
Deze langere week, ik heb de Kerstdag als tweede zondag erbij genomen, had weer veel verschillende aspecten in zich. Van handgeschreven kaarten en brieven tot uren vol met muziek. Ook van een besef dat er een tijd en plaats voor veel mooie emoties is, of het nu verdriet of vreugde is.
Naast een uitbraak Covid links en recht, die ik deze keer oversla, zijn er ook de nodige andere zieken deze week. De zorgen daarover kosten me energie, merk ik. Gelukkig gaat aan het eind van de week het beter met eenieder. Mijn duplicaat vogeltjes hebben ondertussen een onderkomen in Tilburg gevonden, bij een collega.
IC staat zowel voor Intensive Care als voor Internal Control, afhankelijk van de context. Beide waren van toepassing. Het was de week dat ik mij verbaasd heb over de onzorgvuldigheid in onze medische wereld, de week dat mijn nieuwe zegelring is gekomen en de week van het ophangen van de kerstverlichting en het traditionele KKU kerstconcert. Sinterklaas hebben we ongeveer overgeslagen. Alhoewel.
Het was weer een mooie week met veel aspecten. Terwijl er een paar muizen over ons plaatsje dansen, het buurhuis in twee delen verkocht is en de nieuwe bewoonsters hun intrek nemen, de andere buurvrouw dubbel glas laat plaatsen, buig ik me over van allerlei regelzaken.
Het is een drukke week omdat ik mijzelf een flink aantal taken heb opgelegd. Terwijl ik ook een kleine retraite op Schier heb. Vertrouwde, nieuw en herinneringen van lang geleden lopen door elkaar heen deze week. Het stormt.
Deze week staat in het teken van gasgeven. Op het werk maak ik de nodige nieuwe stukken ter voorbereiding van inspecties. Ik ben, anders dan mijn voorganger, wat meer op de afwerking van zaken en niet alleen de initiatie. Verder geef ik gas voor een middag uit en een dag met mijn broer naar mijn ouders.