De afgelopen twee weken kenmerken zich door nieuwe mensen leren kennen en afscheid nemen. Het leven gaat zoals het gaat en de invloed die ik daarop heb is beperkt. Daarmee hoop ik deze winterperiode met toch enigszins minder opgewekte humeuren te gaan afsluiten.
Ook afgelopen twee weken zijn weer voorbij gevlogen met gezellig zijn, schilderij in ontvangst nemen en ophangen, beetje werken, voorlopig laatste bosdag op Nuwenhuys en zo meer. Bij deze weer een opsomming.
Takkenhoogte, of takken op hoogte, of hoge takken. Het kwam allemaal voorbij in de afgelopen twee weken, naast veel gezelligheid en wat werken. Het zijn vakantieweken, eerst in Noord-Nederland en daarna in Midden. Vooral die eerste heeft veel invloed op mijn werkagenda, die tweede alleen omdat het UMC in Midden ligt.
Twee weken met werken, genieten van muziek, samen met de man naar het museum voor een bijzondere tentoonstelling en lekker borrelen. Gewoon lekker leven dus.
Het was een mooie week om het nodige boswerk te doen met prachtige vergezichten, zonnige dagen, heldere nachten en daarmee ook vele kilometers op de weg. In de winter betekent dat dan ook regelmatig laden van de auto.
De twee weken bestaan op het werk uit het afronden van de onsite inspectie van de toezichthouder. Die kan zich nu buigen over alle informatie om er een rapport over te maken. Verder ben ik een paar keer uit eten geweest en heb ik het nodige hout gekloofd. Oftewel, een paar reguliere weken.
Het nieuwe jaar is actief begonnen. Werk, hobbies, gezellig zijn met en bij vrienden, nog steeds bezig met de woonkamer redecoreren, het past allemaal in de uren die er zijn. Wat door alle bezigheden erbij in schiet is af en toe ’s middags op mijn bankje een uurtje slapen.
De afgelopen anderhalve week heb ik vakantie gehad. Waarin ik niet tot al te veel activiteit aan te sporen was en toch ook wel weer de nodige gezellige ontmoetingen heb gehad. Bij deze een klein overzicht.
De afgelopen twee weken stonden gelukkig in het teken van veel mooie muziek, lekker werken, gezellig samenzijn en voorbereidingen op kerst. Ten opzichte van het vorige blog gaat het met mij stukken beter omdat de hernia aan het wegzakken is. De man struint ondertussen rondjes in de buurt, al dan niet op weg naar lunchafspraken met (vooral) vriendinnen.
Nu de man aan het opkrabbelen is na de diverse behandelingen en steeds zelfstandiger weer door het leven gaat, vond ik het nodig de aandacht op mezelf te richten. Had ik liever niet gedaan, maar ik ben even een rondje doctoren en apotheken aan het doen vanwege een hernia met neurologische uitval. Verder zorg ik een beetje als dat mag, werk ik veel en maak ik nog meer plezier. Het leven is te kort om bij de pakken neer te zitten.