3 juli
Het is druk. Druk in mijn hoofd, druk met leuke dingen doen, druk op het werk. Daarom heb ik te weinig tijd genomen om in de spiegel te kijken en te reflecteren. Ik voel me een hamstertje in een wieltje. Eten, slapen, werken, herhalen. Iedereen gooit van alles over de schutting en het moet af voor de vakanties.
21 juni
De tweede vaccinatie is niet helemaal goed bevallen. Na de eerste met wat preventieve paracetamol en weinig echte last, dacht ik: “het kan ook wel een keer zonder”. Dat was geen goede gedachte. Na een zeer onrustige nacht met alle verschijnselen van griep was ik overtuigd. Toch maar wat pilletjes erbij. Met een duf hoofd kwam ik zodanig in een zeer regenachtig Leeuwarden aan voor een dag werken.
17 juni
Om de donderdag heb ik een luisterdag. Intensief, omdat ik veel details tussen de regels door moet horen. Op het juiste moment een vraag moet stellen en om alle 16 vergaderingen heen aanvullende acties en vragen uitzetten. Zo ook deze donderdag, terwijl de temperaturen oplopen.
17 juni
We hebben de afgelopen twee weken maar een personeelslid gehad. Gerucht gaat dat morgen hij weer thuis gaat zijn. Gelukkig maar, want we hebben kroeltjes te weinig gehad. Alle routines waren anders, we moesten haar nadrukkelijk wijzen op alle taakjes. Wel hebben we het regelmatig voor elkaar gekregen om wat eerder eten te krijgen. Zowel ’s ochtends als ’s avonds. Een soort tropenrooster.
12 juni
Zaterdagochtend. Kattenbeesten zijn nog vroeger wakker dan ik. Na wat gedondersteen door het huis kan ik ze verleiden tot nog een uurtje slapen. Om zes uur echter vinden ze het genoeg geweest en word ik dringend verzocht te gaan klussen.
6 juni
Alles is anders. Echt alles. Wij, Charlie en Leila, komen even ons beklag doen. Dit kan toch niet zomaar? Het begon een paar dagen geleden. Een grote koffer werd van boven naar beneden gedragen en stond een nacht in de gang. Leuk om onze nagels aan te scherpen. Daarna verdween zij, alweer, met dat grote zwarte ding waar wij niet graag in meegaan. Vervolgens ging hij ook nog eens weg, met die koffer en onze troon (rugzak). Hij heeft wel nog even gezwaaid naar Charlie, die voor het raam zat.
5 juni
Digitaal en analoog kom ik om in de spullen. Die vaak niets meer toevoegen aan waar ik gelukkig van word. Dus ik ben weer eens door een jaar foto’s op mijn telefoon gelopen en heb bijna alles weg gegooid. Daarna was, opnieuw, de kledingkasten aan de beurt. Het principe van iets eruit voordat er iets inging had niet voorkomen dat deze uitpuilden.
30 mei
De man gaat binnenkort op vakantie. Ondertussen zijn onze kantoren weer open, op reservering. Komende week ben ik vier dagen niet thuis aan het werk. We moeten de agenda’s weer naast elkaar leggen om samen te bepalen wie wanneer thuis is met het eten en hoe laat dan. Ter compensatie hebben we afgelopen vrijdag gezellig samen geluncht. Dat lukt niet heel vaak, ondanks dat ik veel heb thuisgewerkt afgelopen maanden.
16 mei
Het is zondag, 16 mei. De traditie is dan om te gaan lunchen of dineren bij het Wilhelminapark. De eerste keer op 16 mei was in 2014, toen zaten we met de getuigen en fotograaf op het terras. Het was toen frisjes en winderig, manlief kan zich een fontein herinneren die tot op het terras voor een waas van water zorgde. Deze keer zitten we ook op het terras, in de stromende regen.
15 mei
Ik had het onzalige idee opgevat om op de dag na Hemelvaart wat klusjes te doen. Niet meteen aan het begin van de dag, maar pas nadat ik het werk dat ik zeker vandaag wilde doen, had gedaan. Toen was het twee uur. Om vervolgens wat spullen voor de stort in de auto te zetten en een emmer aarde. Eerst naar de Intratuin. Daar staat een rij van een aantal mensen, de parkeerplaats is vol, wij besluiten door te rijden.