Het hoofd begint wat minder vol te zijn. Op het werk bemoei ik me met eenheid van communicatie. Ondertussen wandel ik door weer en wind. Bekijk allerlei recepten en plan vast de weken vooruit om te komen tot een feestelijk kerstdiner met minimale inspanning. Althans, tijdens het diner.
Deze week mocht ik, de liefste bruine poes alhier, weer een keer op de weegschaal. Het regime werkt, ik weeg weer wat minder. Aanleiding was dat ik door haar uitgebreid opgetild werd om de vogeltjes in de boekenkast te bekijken. Ze glinsteren zo mooi en dichtbij ruiken er een aantal ook heel lekker.
Nu het samenkomen na vijf uur ’s middags weer aan banden is gelegd, kijk ik naar andere mogelijkheden. Deze maand had ik een flink aantal etentjes gepland staan Een paar daarvan schuiven door naar andere tijden. De rest, zakelijke gelegenheden, zet ik om naar lunches. Oude tijden herleven, in mijn beleving.
Sommige muziek kan ik dromen. Omdat ik deze vaak gehoord heb, meer dan eens heb uitgevoerd, uit mijn hoofd heb geleerd omdat ik geen tijd heb om de muziek te lezen tijdens concerten om de juiste registratie te doen of gewoon omdat deze lekker in het oor ligt.
Naast het nodige thuiswerken bestond deze week ook uit het proberen van een nieuwe eetmethode, extra wandelen, eten met oud projectgenoten, golfles en het bezoeken van mijn ouders. Daar trof ik een nieuwe oudere heel schuwe hond aan ter uitbreiding op de menagerie. Broodfokkers die hun honden niet goed behandelen mogen wat mij betreft het gevang in.
Mijn eigen blogs teruglezend kwam ik steeds vaker slapen tegen. Slapen tussendoor, slapen op een houten koorbank, slapen midden op de dag. Naast wandelen. Veel wandelen. Even de blik op oneindig zetten, het zicht verzetten naar ver weg. Blijkbaar allemaal om mijn ogen wat rust te geven. Daarnaast merkte ik steeds meer hoofdpijn en misselijk zijn op. Dus was het tijd voor de opticien.
Woensdagavond. Na een dag opleiding en wat uren werken ga ik wandelen. Niet omdat ik zin heb maar omdat het mij vinkjes oplevert in een app. Feitelijk omdat het goed is voor mijn fysieke toestand, een beetje beweging na een dag op een stoel hangen. Zeker ook omdat ik de dagen met vinkjes vul. 1 dag per week geef ik mezelf belet in deze app om niet de nodige vinkjes te halen.
Zaterdagochtend. De wekker staat niet en desondanks ben ik vroeg wakker. Het ritme van de routine. Omdat het zaterdag is heb ik tijd voor de dikkere zaterdagkranten en een extra kopje koffie bij het ontbijt. Vervolgens ga ik werken. Deze werkweek heeft teveel achterstand opgeleverd en een zieke secretaris een invalklus als notulist.
Nu het werkzame leven op kantoor weer enigszins vorm begint te krijgen, beginnen de verzoeken om eigengebakken koekjes ook weer te komen. Sommige tradities moeten in eren worden gehouden en dat is terecht. In deze periode van het jaar is dat gevulde speculaas. Nu heb ik een goed basisrecept dat ik aanpas naar eigen behoefte. Bij deze schrijf ik het maar weer eens op, vooral voor mezelf, zodat ik niet elke keer meer hoef te bedenken wat er ook alweer anders moet dan het basisrecept.
Het zijn bijzondere weken. Met veel hoogtepunten, naast alle dagelijkse beslommeringen van werk en huishouden. Het is maar goed dat mijn balboekje gevuld is, anders zou ik nu een day-after gevoel hebben. Terwijl het gewoon vakantie deel 5 of 6 is vandaag.