Zo heb ik de fysieke oefeningen om rugpijn te voorkomen weer ingebouwd in mijn schema en wandel ik zo mogelijk elke dag. Soms met manlief, soms alleen, soms tijdens een vergadering, soms om juist mijn hoofd leeg te maken. Het werken wordt niet minder, de twaalf uur per werkdag en het restje in het weekend haal ik zonder problemen.

Daardoor zat mijn hoofd wel weer erg vol de afgelopen weken. Terwijl er ook hele leuke andere dingen te doen zijn. Zoals even een blog schrijven bijvoorbeeld, waar ik toch echt wel enige routine in wil houden. Ook als het leven een voorspelbaar verloop heeft. Du moment dat ik dat zeg gaat er vast iets gebeuren waarin het leven laat weten niet voorspelbaar te zijn.

Gelukkig zijn veel mensen bezig met klussen. Klussen waarbij extra handjes nodig zijn om het werk te doen, op ruime afstand. Buiten en soms binnen. Ik kijk er erg naar uit om even wat fysieke arbeid te verrichten. Ook zijn er verjaardagen waar wat extra aandacht aan geschonken kan worden, komt Sinterklaas alweer dichterbij. Zo kom ik langzamerhand uit de lethargische stemming van alleen maar weer werken naar de wat meer afwisselende stemming ook nog andere leuke dingen te doen. Gedichtjes schrijven bijvoorbeeld, cadeautjes bij elkaar zoeken, plagerijtjes bedenken. Sinterklaas is er tenslotte goed voor.

Ook mag ik de jaarlijkse strooptocht voor nieuwe unieke vogeltjes voor de kerstversiering weer gaan ondernemen. Ik ben in ieder geval al van 333 naar 345 unieke exemplaren gekomen op mijn twee meest favoriete websites. De 350 moet ik toch wel kunnen aantikken dit jaar. Ik kijk alweer uit naar 6 december, als ik ze allemaal uit de dozen kan halen en op hun plekje in de guirlande kan zetten.