Vandaag ben ik naar kantoor, in Den Haag. Mogelijk voorlopig voor de laatste keer, afhankelijk van wat er morgen op de persconferentie wordt gezegd. Ik geniet van het feit dat ik vele mensen even kort zie.

Doordat ik met veel collega’s op kantoor ben, hebben we even een kort gesprek over vakanties, verjaardagen, kinderen (die van hen…..brrrrr, niet mijn favoriete onderwerp, of nog erger, hun kleinkinderen). Ook kunnen we even makkelijk afstemmen over van alles en nog wat.

Dat levert toevalsinformatie op. Informatie die ik per toeval krijg. Informatie die zinvol is voor mijn werk. Die weer andere informatie oplevert. Waardoor ik kan doen waar ik goed in ben en wat ik leuk vind: verbindingen leggen.

Zo is een dag op kantoor weer genieten van allerlei geplande en ongeplande ontmoetingen, korte een-tweetjes. Gebbetjes met de collega’s, propjes gooien in vergadering, achter de voorzitter om gekke bekken trekken. De zelfgebakken cake die ik gister gekluts heb en manlief op tijd uit de oven heeft gehaald, ging er ook in als koek.