Luie zaterdag
Op vrijdag was ik dankzij een etentje wat later thuis. Zowel tegen Charlie als Leila vertel ik dat ik wil uitslapen. Wonder boven wonder lukt dat, ik word pas ruim na zeven uur echt wakker. Charlie heeft een nieuwe gewoonte aangeleerd, hij slaapt dankzij de warmte nu of op mijn nachtkastje of tussen de hoofdkussens in.
De ventilator in de badkamer draait al geruime tijd, normaal gezegd een geluid waar ik wel wakker van wordt. Niet vandaag. De man en ik zorgen samen voor het ontbijt van de bruine monsters en onszelf, met de krant op de iPad gaan we terug naar bed. Hij staat nog een keer op om een tweede kopje koffie te halen.
Er komt geen vaart in deze zaterdag. ’s Ochtend redigeer ik een nieuw boek van Bert, de eerste 100 pagina’s zijn af. Heerlijk, weer een spannend verhaal waarvan ik graag wil weten hoe het afloopt. Veel Aziatische namen deze keer, wat het iets moeilijker maakt voor mij. Ik ben al niet zo goed in namen en nu moet ik dus helemaal opletten. Net voor twaalf uur ben ik klaar en heb ik ook 2 kranten en een magazine van een derde krant gelezen.
Na de lunch loop ik naar de Nicolaikerk, met een geprint ticket in de hand. Ik ben een van de weinigen die dit heeft gedaan, terwijl het zo makkelijk gaat. De dame scant snel mijn ticket, ik neem het programma in ontvangst en praat even kort bij met organist Willeke Smits. Zoals vaker zijn dit niet de meest bezochte concerten, het zijn altijd wel enorme liefhebbers. Veelal man, vaak alleen. Ze speelt na een introductie door Joost van de organisatie en een goede uitleg van haarzelf over de stukken, met behulp van haar man als registrant, een gevarieerd programma met voor mij ook nieuw werk. Altijd goed om de horizon te blijven verbreden, al zijn er ook stukken of componisten die ik waarschijnlijk nooit weer zal horen.
Na afloop praten we nog even kort bij, voordat ik weer naar huis loop.
Dankzij het warme weer deze week heb ik niet heel veel of goed geslapen, dat compenseer ik door een lange middagdut. Iets te lang, ik word wat groggy wakker. Aansluitend is het alweer tijd voor een borrel. Opnieuw gezien het weer maak ik er een longdrink variant van. Veel vocht is goed in deze tijden. We eten zoals vaker op zaterdag een uitgebreide borrelhapjesplank. Heerlijk, met een extraatje in de vorm van watermeloen.
Ik lig op tijd weer in bed, op zo’n luie zaterdag gaat het om niets hoeven en veel mogen. Slapen is een grote hobby van me.