Na een slechte nachtrust was de zondagochtend nog goed voor het opschonen van de mailbox. Wakker liggen om het plenum van het orgel van de Kathedraal te proberen uit mijn hoofd te registreren is natuurlijk onzinnig. Moet ik me toch nog maar een keer in detail uit laten leggen. Door de podcast begin ik wel steeds meer van het orgel te begrijpen.

Na een paar uur mails beantwoorden, klaarzetten voor verzending, veel archiveren en de komende weken plannen, stappen we op de fiets. Het is lekker weer, niet te warm en we hebben tijdslotkaartjes voor de Botanische tuinen. Plantjes kijken. Of eigenlijk genieten van heel veel goed onderhouden tuinen. Die van ons is ook uitstekend onderhouden, maar niet meer dan 2 m2. Dan is kijken geen uren werk.

Na het inchecken en de nodige uitleg over de te volgen routes lukt het ons op het binnenterrein ons hier ongeveer aan te houden. We klauteren de rotstuinen op en af, genieten van het leven in de Fortgracht. Daarna vergissen we ons compleet en lopen de buitenroute in verkeerde richting. Net zoals veel andere mensen. De paden zijn breed genoeg. We genieten van het bijenhotel, de bamboebossen en vele andere planten. Manlief gaat de tropische kassen in terwijl ik op een bankje langs de vijver geniet hoe Sander in waadpak aan het wieden is. Daarna lopen we met stevige pas in de juiste richting terug voor een kopje thee. Dat wordt appelsap, aangezien het apparaat stuk is. We fietsen weer naar huis voor de lunch. Het was een welbesteed ochtendje zo en een prima afsluiting van een paar dagen vakantie.

De agenda voor de komende paar weken ziet er een stuk overzichtelijker uit, doordat veel vergaderingen uitvallen. Heerlijk, er zitten gaten in de dag waardoor ik toekom aan stukken schrijven, analyses maken en de mailbox in toom houden. Daar komen ook minder mails in terecht. Even genieten, zolang het duurt.