Met het aanbreken van de grote vakantieperiode gaan steeds meer collega’s er een paar weken tussenuit. Voordat ze gaan moet er nog van alles afgerond worden en stroomt mijn mailbox zo langzamerhand over. Mijn eigen lijst met klussen was al goed gevuld. Zakelijk gezien dan. Prive ben ik nog niet begonnen aan het oplijsten van het werk, want ik heb er toch nog geen tijd voor.

Daar begint wel langzamerhand verandering in te komen. Ik zeg al weken dat ik wat minder uren wil werken, het tegenovergestelde is gebeurd. Waar ik behoefte heb aan een paar weekenden niet meer werken ga ik nu ook door de week na het eten terug naar de werkkamer om klussen af te ronden. Dat heeft een doel. De lijst met zakelijke klussen wordt namelijk wel korter, zo langzamerhand. En daarmee komt er ruimte om na te gaan denken wat ik deze zomer daarnaast ook wil doen. Lezen, weer wat meer bewegen, mooie dingen zien en horen, even ergens anders dan thuis zijn. Het klinkt alsof ik toe ben aan wat vakantie. Zou ik dan toch meer lijken op al die mensen die wel vakantie nemen?