Topfoto: de schilders zijn weer klaar, de voorgevel is helemaal in orde gemaakt.

Keuken

Op de maandag ga ik na het werken terug langs huis. Daar laad ik een kratje vol met de nodige ingrediënten, voorbereiden gerechten en half fabricaten. Met de man op de passagiersstoel rij ik vervolgens naar Woerden, waar we voor de deur mogen parkeren. Heel luxe. Ik organiseer mijn bakjes en pakjes en met de heer des huizes pak ik de nodige pannen en servies. Mevrouw heeft haar enkel gebroken tijdens een vakantie en revalideert goed. Maar kan nog niet lang staan of zonder krukken. Op verzoek kook ik vanavond voor de gezelligheid en afwisseling. Nadat ik mij georganiseerd heb, drinken we een borreltje, voordat ik het voorgerecht opdien. Koude bloemkoolsoep met hazelnoten en kruidenolie. Gewoon omdat het kan. Daarna maak ik geroosterde tomatensaus met room, warm gerookte zalm en pasta. Dat is een gerecht dat ter plekke moet worden gemaakt, dan smaakt het beter. Ik werk het af met wat meegebrachte basilicum. Toe krijgen we vandaag citroenyoghurt met short bread en een citroensausje. Ook ter plekke in elkaar gedraaid. Ik verzamel de afwas weer in het krat en na een gezellige paar uur vertrekken we naar huis.

Op woensdag kook ik thuis voor gasten. Alhoewel, dat koken heb ik vooral al eerder gedaan. De managers van mijn ene afdeling met aanhang komen eten. We eten tomatensoep, daarna boterkip (een milde curry) met bloemkool en jasmijnrijst en toe die citroenyoghurt die we maandag ook al hebben gegeten. Het is een verfrissend en luchtig toetje dat het goed doet, dus waarom zou ik het mezelf dan moeilijk maken.

Recept: slagroom kloppen met wat poedersuiker, citroenschil (fijn geraspt), -sap en lemon curd toevoegen en goed doorkloppen, per persoon een grote eetlepel volvette Griekse yoghurt er doorheen mengen, opdienen in glaasjes met een klein lepeltje. Eventueel afwerken met wat drupjes losgeroerde lemon curd (met wat alcohol bijvoorbeeld, limocello doet het natuurlijk goed in dit recept). Eventueel een koekje erbij serveren. Hoeft niet. Klein blaadje munt kan ook nog. Deze woensdag heb ik er frambozen op gelegd.

Met het koken dat ik tegenwoordig weer regelmatig doe, voor ons twee of voor meer, is het steeds lastiger dat ik eigenlijk maar 30 centimeter aanrecht heb in onze keuken. Ik zin in de verschillende nadenkmomenten (in de auto, ’s nachts als ik even niet kan slapen, mijmerend op de bank) op een oplossing. In de grote opruimwoede waar ik toch al last van heb, ruim ik vervolgens de nodige thermosbekers en -flessen op in de kast. Die kast die ik ook aan het opruimen ben om oude voorraden weg te werken. Die kast waar ik een halve lading nieuw servies in opberg, omdat met vijf mensen willen eten met een servies voor vier echt niet handig is. Al met al ontstaat er ruimte op het aanrecht en aanpalende trolley om twee machines een andere plek te geven. De koffiemachine gaat een verloren hoek in, daar waar we er nog wel goed bij kunnen. De keukenrobot verhuist naar de trolley als deze niet in gebruik is. Daarmee komt 60 centimeter extra aanrechtblad vrij. Dat ik vervolgens nog niet goed weet te gebruiken, want ik ben gewend aan de slechts 30. Maar dat gaat wel komen.

Friesland schoonmaak

In het weekend ga ik met broer en zus naar onze ouders. Het is tijd om het nodige aan schoonmaken en opruimwerk te doen. Broer gaat snoeien. Overhangende rododendrons, overstekende bramen, hazelnoot die over het tractorpad hangt. Dat soort werk. Ik ga wat bosmaaieren, zodat mijn moeder weer rondom kan lopen langs het hek. Mijn vader begint aan het onkruid bij het grote hek voor, terwijl mijn zus een stuk perk ontdoet van onkruid. Na de lunch, die we buiten eten, gaan mijn ouders rusten. Mijn zus en ik beginnen daarna aan de achterkant van de tractorschuur. Eerst halen we er een stevige borstel overheen om alle groene aanslag en loszittend vuil te verwijderen. Vervolgens kwasten we het geheel weer goed zwart, we kunnen er met behulp van een lange kwast en een keukentrapje net bij. Daarna doen we ook nog de achterkant van het Boshuis, waarbij we vooral de blank geworden delen weer oplappen. Deze kant heeft het meeste te lijden van zon en wind. Dan is het rustuur over en kunnen we na veel water drinken en nog wat overheerlijke kersen weer door. Ik ga met de staalborstel op de bosmaaier het onkruid op de tegelpaden in de voortuin te lijf. Na een uur hard werken is weer te zien dat er paden liggen. Broer is nog steeds aan het snoeien en zus is met de bladblazer alle paden aan het schoonmaken, zowel binnen als buiten het hek. Dat is wel zo verstandig, met ouders die minder stabiel op de been worden.

Nadat we weer schoon gedoucht zijn borrelen we en eten we aansluitend met ons allen. Ik ga daarna vroeg naar bed voor een lange nacht slapen. Zoals gebruikelijk ben ik op zondag als eerste op. Ik sluip zonder ontbijt het Boshuis uit en gewapend met een borstel en een bezem ga ik de loods in het bos ontdoen van groene aanslag. Dat lukt slechts deels. Ik kan daarmee wel de status van het hout goed beoordelen. Er is een hoek goed rot, daar is niets meer aan te doen. De rest zou een lik verf kunnen gebruiken, maar het hoeft nog niet. Terug op het erf ga ik samen met mijn zus een bouwlamp ophangen in de schuur.

Na al die jaren heeft mijn vader besloten dat het licht op de werkkasten echt te weinig is en uit de voorraad een lamp gevist. Na ook dit klusje is het pas acht uur. Met een emmer water en wat afwasborstels sluipen we langs het huis en de honden naar het hek voor om het te ontdoen van, inderdaad, groene aanslag. Omdat het een spijlenhek is kost ons dat weer even. Gelukkig mogen we aansluitend gaan ontbijten. Nadat we ook nog de honden hebben uitgelaten, koffiegedronken en Boshuis schoongemaakt is het tijd om weer naar huis te rijden. Daar ga ik door met de klusjes door de wassen te draaien, boodschappen te doen, te koken en de waskamer op te ruimen.

Natuurlijk is er ook altijd tijd om te knuffelen met de katjes

Groene wei

Werken op dit moment is vooral zorgen dat ik de achterstand qua memo’s schrijven inhaal (gelukt), voor het budget 2026 alle input verzamel (gedaan, en verwerkt op een manier waardoor ik overzicht heb, mijn excelvaardigheden zijn een stuk vooruitgegaan in een paar weken), ik een plan heb voor de komende 2 à 3 jaar (staat in de steigers, baas is het er mee eens) en ondertussen een grote implementatie er doorheen trek (ook gelukt, met het nodige gedoe). Tussen alle bedrijven door blijf ik overleggen met iedereen die niet op vakantie is, input verzamelen en met zachte of harde hand sturen.

De lokalen zijn of gaan op vakantie, ik doe er boodschappen omheen

Omdat het werk dankzij de afwezigen wat overzichtelijker is, heb ik ook tijd om vrij te nemen. Naast rondjes door de stad lopen, al dan niet genietend van flarden muziek uit openstaande ramen of deuren, voor de man medicijnen ophalen of regulier boodschappen doen en winkelen, heb ik ook tijd voor 18 holes golfen.

Dat ga ik doen op de enige dag dat het echt niet droog is, vrijdag 1 augustus. Met een aangename temperatuur laveren oud-collega Bert en ik tussen de buien door, met af en toe zon. We spelen op zijn thuisbaan, Welderen. De temperatuur is prima, het neervallende water soms niet. Dus is het jas aan, jas uit, paraplu op en weer neer. We spelen stoïcijns gewoon alle 18 holes, bij vlagen best goed, in het algemeen onder de maat. Maar het is wel erg gezellig en daar doen we het voor. We komen helaas in een bui de baan af, waardoor de golfset nat in de achterbak verdwijnt. We gaan in het restaurant een goede tosti eten als beloning.

Bijna jarig

In aanloop naar mijn verjaardag begin ik vast met aandacht besteden aan dit feit. Met de man maak ik een feestweekmenu en aansluitend verzorgt hij heel lief de boodschappenlijst. Op zaterdag hebben we een borrel georganiseerd voor mijn Utrechtse familie. Ik maak de nodige hapjes, hij kruidt en mengt het gehakt waar ik vervolgens zijn beroemde gehaktballetjes mee bak. Tegen de tijd dat de familie aansluit is alles gereed en genieten we van de heerlijkheden terwijl we gezellig bijkletsen over van alles en nog wat. Nicht vermaakt zich met de chips en cola en daarna katjes kroelen terwijl de oudjes (wij….) verder praten over het leven, aankomende vakantie en schooljaar.