Dit blog begint op de verjaardag van de man. Hij is nog aan de prednison en in redelijke doen. Bij de thee op bed krijgt hij nog een klein cadeautje van de katten, zoals elk jaar. Ik heb een offsite in het Kontakt der Kontinenten in Soest met al mijn collega’s uit binnen- en buitenland. Daar kan ik op tijd weg om thuis een lekkere maaltijd te verzorgen voor de jarige en nicht N.

Cadeau (kraanwagen) voor de man, die hij zaterdag al heeft uitgepakt

Op dinsdag ga ik na een dagje werken in het Zuiden naar het laatste college van Risk&Compliance op Nyenrode. Het gaat over (cyber)security, door Fook Wha Tan. Het is niet een heel uitdagend onderwerp voor mij, hier weet ik al het nodige van. Dus geniet ik lekker van alle interactie, nog een goed bordje eten en tenslotte de certificaatuitreiking met 0.0% bubbels.

Op woensdag ga ik aan het eind van mijn werkdag in ’s-Hertogenbosch koffiedrinken met Hans, de vriend waarvan de vrouw is overleden. Hij heeft de tijd en de ruimte om zijn verhaal te vertellen. Ook op donderdag ben ik in ’s-Hertogenbosch voor het werk. Tussen de bedrijven door maak ik nog kennis van con-collega’s van NIBC uit hetzelfde vakgebied, we kunnen elkaar goed aanvullen op niet concurrentiegevoelige onderwerpen. Ik besluit de dag met koken en daarna boodschappen doen.

Zodra we de oortjes op de legokat hebben gezet, herkent Charlie het als iets dat aandacht nodig heeft.

Wat deze week anders dan anders maakt is dat de man en ik elke avond een uurtje samen lego bouwen. De smokingkat! Met het nodige geduld zoek ik de juiste stukjes bij elkaar en hij zorgt dat ze op de juiste plek worden gezet. Soms bouw ik vast een stukje voor hem zodat het tempo erin blijft zitten. Het eindresultaat op zaterdag mag er zijn!

Goede Vrijdag is eigenlijk geen werkdag, dus begin ik aan de inhoud van een plan te schrijven. Naast boodschappen doen. Daarna ga ik naar de Catharijnesteeg om Frans op te halen voor een wandeling. We lopen een halve ronde Singel en drinken aansluitend koffie bij hem. Daarna ga ik nog even kijken of de Hema een grote container heeft, maar dat is niet zo. Ik probeer een ritje Ikea te voorkomen en de man wil wel iets waar het volgende lego-project veilig in kan staan tussen de bouwuren in. Iets met nieuwsgierige katten. Zonder container/opbergdoos ga ik naar restaurant De Rechtbank voor lunch met een collega. Ja, het is Goede Vrijdag, dus vegetarisch en een vrije dag in het bankwezen. Maar soms is dit gewoon de tijd die we hebben. Thuisgekomen mag ik nog een wandeling extra maken om een pakje weg te brengen naar de Bruna op de Biltstraat. Bij de Praxis aan de overkant hebben ze wel de juiste container maar helaas niet de bijbehorende deksel.

Dus ga ik zaterdag naar Ikea. Nadat ik al op 2^e Kerstdag bij de Ikea was wil ik het lot niet al te veel tarten en ga ik op zaterdag. Nadat ik nog wat boodschappen heb gedaan, golfles in Hilversum heb afgewerkt en asperges in Bunnik heb gehaald. Terug thuis ga ik paasbrood bakken en schuimpjes. Na het avondeten (zelfgebakken quiche) ga ik naar de kerk en ruim op tijd sluip ik in het schemer naar de koorzolder. Vanaf daar geniet ik van een muzikaal uitstekende omlijste Paaswake, met de kardinaal. Het blijft bijzonder om in een donkere kerk alle kaarsjes ontstoken te zien worden. Ik vermoed dat dit de laatste Paaswake gaat zijn die ik op deze manier ga bijwonen en dat stemt toch een beetje melancholisch. Door een donkere stad loop ik tegen middernacht naar huis voor een snee paasbrood.

Op Paaszondag ben ik dankzij vooral Leila alweer op de gebruikelijke tijd wakker. Dat is vroeg. Bij het tweede ontbijt, rond half negen, snij ik de nodige stukken paasbrood af voor zowel de man als mijzelf. Daarna ga ik naar de ochtendmis en tref ik een repeterend koor aan op de koorzolder. Ik schuif stilletjes naar mijn plekje aan de rechterkant van de speeltafel en verleen gedurende de mis wat hand- en spandiensten.

Nóg een kat, op Paaszondag

Door een ondertussen zonovergoten stad loop ik terug naar huis voor de lunch en dan bijslapen. We luiden deze dag uit met asperges eten en voor mij een glaasje wijn.

Op 2^e Paasdag is het eigenlijk traditie om de woonkamervloer in de onderhoudsolie te zetten. Daarvoor zou de kamer helemaal leeg moeten en 24 uur niet gebruikt. Daar heb ik dit jaar geen energie voor. Het alternatief is dat ik vaker mag/moet dweilen met onderhoudszeep. Daarvoor ontruim ik de woonkamer zoveel mogelijk door lampen, vuilnisbak etcetera omhoog te zetten en wat spullen op de gang te stallen. Terwijl de vloer droogt doe ik nog wat boodschappen en tussendoor werk ik een paar uur aan een rapport voor het werk. Verder bereid ik meerdere maaltijden voor, zodat de rest van de week iets makkelijker is. Een goede curry wordt tenslotte ook nog lekkerder van een dagje trekken.

Dan volgen drie werkdagen waarin voor vijf dagen werk is gepropt. Ik begin met 1,5 dag ’s-Hertogenbosch een schuif om de week door te zagen naar Amsterdam voor de tweede helft. Op donderdag heb ik vervolgens mijn rolmodelmoment. Ik zou eigenlijk een presentatie moeten geven voor onze onboardingsdag nieuwe medewerkers, maar het is al de tweede keer dat ik deze mag geven ter vervanging van mijn collega’s én dat er te weinig deelnemers zijn om deze door te laten gaan. Alle voorbereidingen ten spijt ben ik hier niet rauwig om. ’s Avonds is het echter andere koek. Elk half jaar organiseren we voor jonge vrouwen (laatste jaar hogere opleiding) een netwerkbijeenkomst voor stagiair-mogelijkheden. Het is alweer de vijfde keer dat we dit organiseren en deze keer mag ik als vrouwelijk rolmodel vertellen hoe mijn carrière zich heeft ontwikkeld tot nu toe en wat mijn belangrijkste motto’s zijn (take good care of yourself, it is all about people en aim high, do better zijn de allerbelangrijkste). Ik weet dat het belangrijk is en dus doe ik het, maar het hoeft niet zo nodig van mij. Er zitten ruim 100 vrouwen in de zaal dus ik doe mijn best. Na het applaus ga ik, nadat ik mijn geweldige team nog even de laatste details meegeef voor de rest van de bijeenkomst, er snel tussenuit. Thuis tref ik namelijk, en dat vermoeden had ik al, de man in mineur aan. Het is de afgelopen dagen steeds een beetje slechter gegaan en hij heeft ondertussen verhoging, naast grote benauwdheid. Desondanks slaapt hij redelijk gedurende de nacht.

Uitzicht vanuit een concurrent op ons huidige kantoorpand en rechts bovenin de toren waar we in 2026 heen gaan verhuizen

Op vrijdagochtend besluit ik de vrijdag anders te gaan doen dan het oorspronkelijke plan. Wat ik weglaat is 18 holes golfen met Bert. Wat daarin blijft is wat werken, een rondje asperges en brood halen voor mijn ouders en reguliere boodschappen doen. Ook neem ik het diepvriesvoer voor de katten in ontvangst en verwerk ik alles in vriezer en koelkast. Wat eraan toegevoegd wordt is een keer extra naar de apotheek voor ondertussen voorgeschreven ontstekingsremmers voor de man. Om deze dag goed door te komen ga ik me even te laven aan wat zon en de bruisende energie in de stad. Ook de bloeduitslagen van de man komen binnen en die stemmen niet vrolijk, net zoals het gepiep van de man over de longen. Het is dat Pieterburen geen zeehondencentrum meer heeft, maar hij zou er zomaar een verblijf hebben kunnen aangevraagd. Desondanks storten we ons na het eten op ons nieuwe legoproject, een kraanwagen. We zijn bijna op driekwart gekomen.

Op zaterdag is de man goed genoeg om een dagje alleen thuis te blijven én de katjes eten te kunnen geven. Ook kan hij zelf een diepvriespizza afbakken. Dat betekent dat ik de ruimte heb om naar mijn ouders te gaan, met de nodige goede gaven en oranje tompoucen vanwege Koningsdag. Bij mijn ouders doe ik hoegenaamd niets anders dan bijpraten en de nieuwe hond leren kennen. Ook kijken we een stuk uitvaart van Paus Franciscus. Ik kan op de beelden aanwijzen waar ik in Rome sliep ruim tien jaar geleden en ik haal in stilte mooie herinneringen op aan de paar dagen in deze bijzondere stad. Aan het eind van de dag maken mijn vader en ik samen even het eten, waarna ik weer naar huis rijd. Daar tref ik de man in redelijk goede doen aan en we bouwen nog een stukje aan de lego kraanwagen.