De werkweek begon gewoon in ’s-Hertogenbosch, gezellig met de collega’s. Het regent de hele dag, tot vijf uur en ik snel even een rondje kan lopen voordat de katjes mijn aandacht willen. Op dinsdag regent het ook maar kan ik rond de lunch wel wat afspraken wandelend afdoen. Ik rij ergens in de middag terug naar huis. Want ’s avonds is er condoleance in Voorburg voor de familie van Victor. Voor mij lijkt het op een soort reünie van oud-collega’s, zoveel zijn er komen opdagen. We praten weer bij tijdens een drankje en een bitterbal.

Op woensdag werk ik thuis. Zes kinderen van familie, vrienden of collega’s horen vandaag namelijk of ze geslaagd zijn, er is daarom bijna niemand op kantoor. De stand van zaken aan het eind van de dag is dat iedereen, verwacht of niet, geslaagd is. Ik ga snel even bloemen brengen bij vrienden die zichtbaar opgelucht zijn met deze uitslag. Aansluitend komt nicht N. gezellig eten en bijkletsen over de stand van het leven.

Op donderdag werk ik eerst in Amsterdam, opnieuw met gezellig veel collega’s. Ook nu ga ik op tijd terug, want oud-collega Eric komt eten. Ondertussen heb ik deze dagen gezorgd dat het huis weer zo goed als aan kant is, want de man komt ook thuis. Dat is een nacht eerder dan gepland want afgelopen maandag de hele dag in de tent doorbrengen heeft hem doen besluiten het er niet op te wagen met de verwachting voor de vrijdag. Maar voordat het zover is maak ik eten voor Eric en wandel ik met hem een rondje om het park. Ook delen we twee bonbons van Puccini bij een kopje decaf koffie. Na zijn vertrek ruim ik op en zet ik de whisky voor de man klaar, die niet veel later aanschuift.

Op vrijdag ga ik studeren in Laren met Bas. Ondanks dat er een aantal registraties wijzigt qua klankkleur, wordt er slechts 1 echt verplaatst en komt er 1 handregistratie bij. De schade is daarmee te overzien. We repeteren ons door alles heen, inclusief onwillige registerlade van de dwarsfluit. Ik ga rond een uur weer de auto in, thuis verder met het gewone werk. Ook ga ik nog even een rondje rondom de kerk lopen, door de regen. Bas repeteert nog veel noten.

Op zaterdag treffen we elkaar weer achter het orgel. Maar niet voordat ik door een natte stad een rondje heb gelopen en langs de bakker ben geweest. De onwillige lade blijft mij dwarszitten. Verder nemen we alle moeilijke zaken door, dus feitelijk spelen we het hele programma nog een keer van achteren naar voren. Daarna gaan we stemmen. Ik wil graag de eerste twee pagina’s van het concert nogmaals spelen, er is kans dat ik het daadwerkelijk goed ga doen qua timing in het concert. Bas duikt vervolgens nog een keer het orgel in voor de laatste stemacties. Ik ga aansluitend met een boterham met pindakaas een rondje door het dorp lopen, even de gedachten verzetten en opwarmen.

Terug in de kerk is het eerste publiek gearriveerd. Ik kijk in de sacristie nog de laatste handelingen na, vooral de registraties net om de hoek van een pagina-overgang prent ik in mijn geheugen. Vervolgens voeg ik mij weer bij de rest in de kerk. Even na twee uur beginnen we het programma:

C. Saint-Saëns( 1835 – 1921 ) Fantaisie op.157 № 3

C. Franck ( 1822 – 1890 ) Cantabile

L. Vierne ( 1870 – 1937 ) Toccata (uit ’24 Pièces de fantaisie, op.53 nr. 6)

J. Reubke ( 1834 – 1858 ) Sonate in c-moll, Der 94. Psalm / Grave – Larghetto / Allegro con fuoco / Adagio / Allegro (voor wie geïnteresseerd is, hier de partituur: Psalm 94)

Helaas is de registratie op de tweede pagina toch een tikkeltje te laat. We kunnen het niet overdoen, dus balen heeft ook geen zin. Voor de rest gaat het eigenlijk heel goed, al zeg ik het zelf. Bas zit lekker en muzikaal te spelen en ik tik zowel de bladzijden als de registraties op veelal het goede moment door. Om een minuut voor drie uur krijgt hij dan ook het welverdiende applaus. Ik praat na met wat bekenden voordat ik afscheid neem en de auto in stap.

Terug thuis moet ik even bijkomen van al deze muziek. Daarom ga ik een extra rondje lopen door een drukke stad. Deze keer is het zowaar droog.