Er is in deze dagen van beperkte samenscholing veel gelegenheid tot het maken van omgevingsgeluidvrije opnames. De tijd van het jaar is goed voor de stemming van het orgel. Ook Bas had daarom een wens voor een helpende hand bij het bedienen van de registraties en bladzijden omslaan. En een helpende voet, in dit geval.

Nu is het bedienen van de registratiewisselingen geen hogere wiskunde op het orgel van de St.-Jansbasiliek in Laren. De registraties zijn voorgeprogrammeerd door Bas en ik hoef alleen maar op het knopje vooruit te duwen. Wel op het juiste moment. Maar het is maar 1 knopje. Er zit een knopje naast om terug te gaan. Dus wel het juiste knopje… Bladzijden omslaan op het juiste moment, zonder geluid, is een specialisme dat ik denk ik ook wel redelijk onder de knie heb gekregen in de afgelopen 25 jaar.

Maar om het enigszins uitdagend te houden, en mij wakker na een lange dag werken, kwam er een nieuwe vaardigheid bij die ik snel onder de knie moest krijgen: het vanaf de punt van de orgelbank bedienen van de zwelkast. Waarom? Omdat Bas druk was met spelen en de dynamiek van de muziek toch echt wel het gebruik van de zwelkast vroeg.

Dus zo gezegd, maar toch enige oefening verder, gedaan. Terwijl Bas lekker verder speelt breng ik met te gladde schoenen en vanuit een rare hoek, wat extra dynamiek aan op het juiste moment. Je kunt het horen op 1.55-2.00 in de opname. De rest is volledig toe te schrijven aan de organist. Hij is de uitvoerend musicus. Ik het extra handje en in dit geval dus ook voetje.